Skinfaxi - 01.04.1955, Blaðsíða 2

2
SKINFAXI
Guðm. Irn/i Kristjánsson:
TVÖ KVÆÐI
ÚR SAMTÍÐ OG SÖGU
Gengið í Skrúð,
f/arð séra Sigtryggs á Núpi og Hjaltlínn,
konu hans.
Sem hoðinn til fagnaðar var ég á vesturleið
og veik mér í Skrúð, meðan kvöldsins og fólksins
ég beið.
Ég gekk þar um stund eins og gestur, sem finnur
sinn vin,
er gullrauðan blæ fengu laufin við kvöldsólarskin.
Ég leit upp í gegnum laufið á reynitrjám
með lotningarsvip undir himninum fagurblám.
Ég sá, hvernig raðirnar buðu blómunum hlé.
Það blikuðu rauðir könglar á lævirkjatré.
Og konan, sem gekk þar um garðinn á ræktunarsköm,
glitrautt og sólfagurt rétti mér eilífðarblóm.
Og meðan við saman gengum í garðinum þar,
hún gaf mér af lifandi fræjum, sem hlgnurinn bar.
Ég sá, hvernig iímanna Ijósabarri var lyft,
sem lærisveinn stóð ég við garðsins heilögu skrift.