Skinfaxi - 01.04.1955, Side 8

8
SKINFAXl
skæð tóbaksnautxiin er. Ekki töldum við hana holla,
en að hún legði miðaldra fólk í gröfina vegna hjarta-
sjúkdóma og lungnakrahha, eins og nú er sannað,
vissum við ekki. Hitt var okkur ljóst, að hún drægi
frá því, sem við gætum aldrei veitt það liðsinni, seixi
við vildum. Löngun okkar að veiða góðum málum
að liði vai- nógu mikil til þess, að við vildum ekki
láta tóbaksnautnina taka okkur hlóð eða rýra krafta
okkar.
Oft hef ég fylgzt með umræðum um áfengismál
þau 30 ár, sem liðin eru síðan ég vai'ð ungmennafé-
lagi. Á því sviði vii'ðist mér, að rökin liggi nú betur
íyrir, bindindismönnum í hag. Fyrr á árum var okk-
ur oft sagt, að áfengsbölið væri sérstaklega íslenzkt
fyrirhæri. Ágætir menntamenn sögðu okkur þá, að
til dæmis í Svíþjóð yrði naumast séð vín á nokkrum
manni.
Þeirii fræðslu hafa Svíar sjálfir svarað.
Eitt árið héldu sænskir hindindismenn saman hlaða-
fregnum um slys og óhæfuvei'k ölvaðra manna. Þar
kom fram sönn mynd af þeirri lilið sænskrar áfeng-
ismenningar svo lángt sem hún náði. Sú mynd var
raunaleg og sýndi margs konar ógæfu og hörmungar.
Hún nægði jxví til að sanna það, að sænska þjóðin
herst við sitt áfengisböl rétt eins og íslendingar.
En hins má líka geta, að stjórnskipuð nefnd vann
um 8 ára skeið að rannsókn áfengismálanna i Svi-
þjóð. Þær rannsóknir leiddu margt í Ijós. Hér skal
það eitt nefnt, að tíundi hver fullorðinn karlmaður
reyndist vera hindindismaður. En af hinum, sem á
annað horð höfðu drukkið fyrsta staupið, var tíundi
hver maður dæmdur að lögum fyrir einhver afhrot,
sem nefndin taldi að setja mætti i samhand við
áfengisneyzlu hans.
Síðan þessar upplýsingar komu fram munu ís-
lenzkir ferðalangar fremur hafa nefnt önnur lönd en