Skinfaxi - 01.06.1971, Blaðsíða 3

SKINFAXI
Tímarit Ungmennafélags Islands — LXII. árgangur — 3. hefti — júli 1971 — Ritstjóri Eysteinn
Þorvaldsson — Út koma 6 hefti á ári hverju.
Ungmennafélögin brúa bilið
Þegar þessar línur eru skrifaðar höldum við
íslendingar hátíðlegan fullveldisdaginn. Við
minnumst þess, að á liðnum áratugum, og
raunar öldum, hafa unnizt sigrar einn af öðr-
um, oftast þrep fyrir þrep, en stundum einn-
ig í stórstígari áföngum. Lokaáfanginn náðist
17. júni 1944, þegar þjóðin hlaut fullt sjálf-
stæði og algjör forráð sinna mála.
Hversvegna þurfti þjóðin að vinna þetta
frelsi?
Segir ekki sagan, að landið hafi byggzt af
frelsisunnandi fólki, sem yfirgaf óðul sín og
föðuriand fremur en að una ofríki valdakónga?
Varðveitti það þá ekki þetta þráða frelsi?
Ekki auðnaðist það. Sundurþykkja og valda-
streita landsmanna varð m. a. til þess, að
þjóðin var hneppt í fjötra erlends valds öldum
saman.
Fuliveldið, frelsið varð því að vinnast á ný.
Vissulega eiga ungmennafélagar að horfa
fram á við en ekki til baka. Reynsian er þó
ólygnust. Byggjum því framtíðina á þeim
grunni, sem fortiðin hefur iagt. Slítum ekki
i sundur þessi tengsl fortíðar og framtíðar.
Vefum vefinn áfram heilan og traustan, svo
að voðin verði samfelld og haldgóð.
Mjög er nú tíðrætt um hið mikla dúp milli
kynslóðanna, hinnar yngri, sem i mörgu til-
liti vex upp í hömlulitlu frelsi og hinnar eldri,
sem vandist öðrum háttum. Vandinn er vissu-
lega mikill I þessum málum, en margt er
þó um þau ofsagt.
Eitt af höfuð viðfangsefnum ungmennafé-
laganna er að brúa þetta bil og þá ekki síð-
ur að koma í veg fyrir að það myndist, sé þess
nokkur kostur.
Þetta hefst ekki nema við höfum trú á, að
um þarft mál og nauðsynlegt sé að ræða og
séum þess fullviss, að starfið beri nokkurn
árangur. Vissulega virðist okkur hann oft lít-
ill, en þó hefur hann gildi, bæði fyrir líðandi
stund og framtíð.
í síðasta hefti Skinfaxa er athyglisvert sam-
tal við hinn aldna ungmennafélaga Sigurð
Greipsson í Haukadal. I þessu stutta spjalli
eru með skýrum línum dregnir fram þeir eðl-
isþættir, sem haldbeztir eru til árangurs á
þessum vettvangi: Kjarkur, réttsýni, trú á mál-
efnið og trú á land og þjóð og þá ekki sízt
þrautsegja sú, sem dugar til að koma málum
í höfn.
Ég hóf þessar línur á því að ræða um full-
SKiNFAXI
3