Skinfaxi - 01.06.1971, Blaðsíða 12

Síðasta kveðja Helga
til Skinfaxa
í lok síðasta árs fékk ritstjóri Skinfaxa
bréf frá Helga Valtýssyni. Þar kemur enn
fram sami áhuginn og áður fyrir íslenzkri
æsku, ungmennafélögunum og málgagni
þeirra, sem hann kom á fót og ritstýrði í
upphafi. Fyrir þremur árum fékk hann
aðkenningu af hjartaslagi og lamaðist
öðru megin. Hægri höndin var gjörsam-
lega óvirk. En það liðu ekki margir mán-
uðir þangað til líf var tekið að færast í
höndina, og með eljusömum æfingum
tókst honum brátt að verða ritvélarfær
aftur. Þetta var Helga líkt. Ekkert gat
bugað þennan mann; hin létta lund hans
og óbilandi bjartsýni stuðluðu að því. í
bréfinu, sem er listavel vélritað segir
hann m. a.: „Og þótt ég telji mig nú
aðeins hálfdrætting á ritvélavettvangi
samanborið við það, sem áður var, þykir
mér samt vænt um „afrek mín á ritvélar-
rokkinn“, og afsáka seinaganginn og
gla])paskotin með því, að varla sé við
meira að búast af hálfdrættingi með
hálfa-aðra hönd á „afrekaskránni“ . . .
og fátt smátt má gamlan gleðja . . .“
Þannig er léttleikinn og heiðríkjan yfir
öllu bréfinu frá þessum 94 ára öldungi,
líka þegar hann segir frá veikindum sín-
um og erfiðleikum. Einnig kemur glöggt
fram að honum er umhugað um velferð
þessa málgagns, sem hann gaf lífið fyrir
rúmum 60 árum, því hann víkur einmitt
að afmælisheftinu:
„Síðan ég fékk tvöfalda heftið af Skin-
faxa: 1.—2. hefti 60. árgangs, hefi ég
haft í huga, — títt bæði daga og nætur
— að skrifa þér sæmilega rækilegt bréf
með innilegri þökk fyrir prýðilega og
glæsilega heftið, sem er það fyrsta í háa
tíð, sem hefur vakið hjá mér sterka
freistingu til persónulegra bréfaskrifta
við ritstjóra Skinfaxa".
í bréfinu ræðir hann sitthvað um störf
sín fyrr á árum og um skáldskapinn, sem
alltaf var honum hugstæður. Og að lok-
um skrifar hann: Eg fjölyrði ekki frekar
um þetta, en allmargt hefi ég í huga, sem
gaman hefði verið að spjalla um við þig
— ef ævin entist. — Og sérstaklega eru
það nokkur atriði um ungmennafélögin,
Helgi
Valtýsson
á unga aldri.
12
SKINFAXI