Skinfaxi - 01.11.2008, Page 13

lítils, rauðs hornhúss. Eftir að hafa
kynnst Jóhanni av Norðfirði sagði
hann okkur sögur af Klakkvíking-
um, eða Klóaksvíkingum eins og
hann vildi kalla þá. „Vitið tér hvad
stendúr á botninum í sundhylnum
í Klaksvík?" spurði hann. „Bannað
at röka!“
Um kvöldið fórum við út að
borða á Hótel Færeyjum með hluta
af færeyska hópnum. Þar voru hest-
ar, ekld kindur, í garðinum. Gunnar,
sá eini okkar sem kunni mannasiði,
gat ekki horft á eftir mat til spillis
og át ekki eingöngu sinn skammt af
eftirréttinum - heldur allra!
Foringi Færeyinganna, Tjóðhild-
ur, skildi ekki orð í íslensku þrátt
fyrir að hafa búið á íslandi í heilt ár.
Jóhann vissi öll deili á henni og
sagði ættmóður hennar vera frá
Reyðarfirði.
Gjógv á Austurey
Námskeiðið hófst seinni part föstu-
dags. Við fórum norður á Gjógv
(borið fram Gjá), næstum nyrst á
Austurey, með rútu ásamt hinum á
námskeiðinu. Þar hittum við skáta-
félagið þar sem meðalaldurinn var
fjórtán ár. Skátafélagið er hluti af
FUR, sem eru eins konar regnhlífar-
samtök frjálsra félagasamtaka í Fær-
eyjum og systursamtök UMFÍ. Oltk-
ur fannst þetta fyndið - fyrst. Þar til
okkur, einkum hjónunum Guðjóni
og Gunnari, varð ljóst hve mildu
eldri við vorum en allir aðrir á nám-
skeiðinu.
Gjógv er vinsæll ferðamannastað-
ur en þar hafa í dag um þrjátíu
manns vetursetu. Á leiðinni þangað
er farið um mjóan en malbikaðan
fjallveg. Rútubílstjórinn, vitaskuld
vinur Jóa, sýndi mikla leikni í Gjógv
þar sem hann þurfti að balcka til að
komast yfir bæjarbrúna og smeygja
sér á milli liúss og kyrrstæðs bíls í
beygju. Millimetrar skildu að liús-
þakið og hlið rútunnar.
Skápurundirsúð
Gistihúsið var stórt og mikið
bjálkahús á enda bæjarins. Svefn-
aðstaða okkar var hálfgerður skápur
undir súð sem tveir og tveir deildu.
„Hjónin“ deildu skápnum, gerpið á
bauninni fékk rúmið.
En Jói T. og Ásdís Helga sváfu
annars staðar. Hún bættist í hópinn
það kvöld. Hún er kennari við Land-
búnaðarháskóla íslands á Hvanneyri
og var því sérfræðingur okkar í
samanburði á íslenskum og færeysk-
um landbúnaði. Gunnar fagnaði að
hafa aðra manneskju af sama sauða-
húsi til að ræða sameiginleg áhuga-
mál.
Fyrsta verkefni námskeiðsins
Eitt fyrsta verkefnið á námskeið-
inu var að para olckur tvö og tvö í
hópa og segja frá einhverju sem við
værum stolt af. Færeyingarnir
höfðu frá ýmsu að segja. Þeir höfðu
meðal annars tekið þátt í baráttu
fyrir réttindum samkynhneigðra
með mildum árangri.
Þau söfnuðu undirskriftum og
stóðu fyrir þöglum mótmælum við
þinghúsið. Þau gerðu færeyskar jóla-
kökur, sem hlutir eru settir inn í.
Inn í þeirra kökur fóru afsteypur af
pörum; karli og konu, karli og karli,
konu og konu. Þetta fengu þing-
mennirnir.
En við? Gunnar hafði flutt úr
sveitinni í borgina, Inga Rún dans-
aði uppi á sviði þegar hún var sex
ára og Guðjón - hann lijálpaði
barni yfir götu.
Háleit markmið
Næst tók við verkefnavinna með
mun æðri hugsjónum en við höfð-
SKINFAXI - tímarit Ungmennafélags (slands 13