Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1944, Síða 7

Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1944, Síða 7
„Botnvörpuskip framtaöarinnar/y Eins og kunnugt er, efndi Samtrygging íslenzkra botnvörpuskipaeigenda, í tilefni 25 ára afmælis síns til samkeppni um hugmyndir að teikningu af tog- ara; skyldu teikningarnar auðkenndar „Botnvörpu- skip framtíðarinnar". Fimm teikningar bárust frá fjórum aðilum, en dómnefndin veitti aðeins tvenn verðlaun, en engin fyrstu eða þriðju verðlaun. Teikningar þær, sem hér birtast ásamt skýring- um, fengu báðar önnur verðlaun. Þórður Runólfsson: Aðalmál skipsins: Lengd: 52,20 m. Breidd: 8,50 m. Dýpt: 4,30 m. Rými nálægt 535 smálestir. Gengið er út frá því, að skipið geti jafnt stundað ísfiskveiðar og siglt með aflann til Englands eða meginlands Evrópu, eða saltfiskveiðar við ísland og nálæg fiskimið. Fiskilestar skipsins eru f jórar að tölu og saman- lagt rúmmál þeirra nál. 445 teningsmetrar. Lest- arnar eru einangraðar, eins og venjulegt er ufn kæli- rúm í skipum, svo að í þeim á að vera hægt að geyma kulda. í lestaropunum er gert ráð fyrir að komið sé fyrir sérstökum einangrunarhlerum, sem eru fyrir neðan hina venjulegu lestarhlera, er ekki ætlazt til að hlerar þessir séu notaðir fyr en búið er að fylla lestina og kuldinn á að haldast í henni. í vélarúmi skipsins er gert ráð fyrir tveim kæli- vélasamstæðum, sem eiga að halda lestunum köldum. Skipið er allt með tvöföldum botni og vatnsjþétt þil eru sjö í því. Akkerisvindan er rafknúin, og er henni komið fyrir uppi á hvalbaknum. Undir hvalbaknum er komið fyrir lýsisbræðslu og vélum til fiskimjölsvinnslu. Til lýsisvinnslunnar er gert ráð fyrir að notuð séu tæki vélsmiðjunnar Héðinn og auk þess nauð- synleg tæki og skilvinda til eftirvinnslu á grútnum. Fiskimjölsvélarnar eru af sérstakri gerð, sem þarf lítið rúm, miðað við afköst. Þurkarinn er olíu- kyntur með vendiklefa, sem gerir mögulegt að hafa hann mjög stuttan. Vélarnar eru mataðar í trekt, sem er komið fyrir aftan við þilið undir hvalbakn- um. Vélar þessar er gert ráð fyrir að geti unnið úr 25—30 smál. af fiski og fiskúrgangi á sólarhring. Til hliðar og framan við fiskimjöls- og lýsis- vinnslurúmið er gert ráð fyrir allstórri veiðarfæra- geymslu. Þá er einnig aftast undir hvalbaknum, sitt hvoru megin, salerni og skápur. Fremst í skipinu undir þiljum er fyrst stafnhylki, þá keðjukjallari og síðan fiskimjölslest nál. 80 VlKlNGUR ten.m. að rúmmáli. Fyrir aftan þessa lest er lítil lest til veiðarfærageymslu. Togvinda skipsins er rafknúin og getur verið svo aflmikil, sem kann að þykja æskilegt, með því að séð er fyrir nægilegri raforku til þess að fullnægja þörfum hennar. Hylki skipsins eru sem hér segir: Fyrir neyzluvatn, veitivatn og til kjölfestu. Stafn- hylki nál. 15 smál., botnhylki undir lestum nál 35 smál., botnhylki undir vélarúmi nál. 45 smál. og hylki fyrir aftan öxulgang nál. 10 smál.; alls fyrir vatn nál. 105 smál. Fyrir eldsneytisolíu: Hylki undir fiskimjölslest nál. 60 smál. Háhylki miðskips nál. 110 smál.; alls nál. 170 smál., sem er nálægt 35 daga forða handa skipinu í fullum gangi. Undir öxulgangi er 2 smálesta hylki fyrir smurn- ingsolíu. Aftur í skut skipsins er nál. 25 smálesta hylki, sem ætlað er fyrir lýsi. Er lýsinu ætlaður staður í afturskipinu til þess að vega að nokkuru á móti fiskilestunum og jafna hleðslu skipsins. Vélabúnaður skipsins: Aðalvélarnar eru tvær dieselvélar, hvor 500 hö. með 375 snún. á mín. Knýja vélarnar sameiginlega einn skrúfuás með tanndrifi, sem lækkar snúnings- hraðann, svo að snúningshraði skrúfunnar verður 125 á mín. Vélarnar eru ekki gangskiftanlegar og tengdar beint við tanndrifið. Með því að hafa vél- arnar tvær fæst aukið öryggi og sparast rúm í skip- inu, með því að hægt er að hafa vélarúmið styttra en ella, ef vélin væri ein 1000 hö. Skrúfan er af svo kallaðri ,,KAMEWA“-gerð, er hún með hreyfanlegum blöðum, þannig að breyta má sveigju hennar og hafa hana eftir því sem bezt hentar í hvert sinn og bezt á við þann hraða, sem siglt er. Er skrúfa af þessari gerð mjög heppileg á botnvörpuskipi, með því að gangskilyrði skipsins, þegar það er að toga, eru mjög frábrugðin því, sem þau eru á venjulegri siglingu. Þá er skrúfan notuð í stað þess að skifta gangi vélanna, þegar breytt er um skriðstefnu skipsins. Er þá öll beiting fram- kvæmd frá brúnni, við óbreyttan snúningshraða og snúningsstefnu vélanna. Skeður þetta á jafn léttan og auðveldan hátt og þegar handfang á vélsíma er hreyft. Gefur þetta nokkra tryggingu gegn því að miskilningur verði í beitingu vélanna. Að skifta gangi frá fullri ferð ferð áfram til fullrar ferðar aftur á bak tekur ekki nema 15 sekúndur. Sveigjubreyting blaðanna framkvæmist sjálfkrafa með vökvaþrýstingi. Skrúfur með hreyfanlegum blöðum hafa að vísu verið lengi notaðar 1 smáskipum, en búnaður sá, er heldur ófullkominn og þungur í notkun. Það er ekki fyr en nú fyrir nálægt fjórum árum sem „KA- MEVA“-skrúfan var fyrst sett á hafskip, en er nú notuð á 50—60 hafskipum og var á þessu ári sett á 159

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.