Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1944, Blaðsíða 55

Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1944, Blaðsíða 55
Ötull framfaramaður í stjórn Fiskifél. Islands Fyrir réttum 20 árum bar útgerðarmaður hér í Reykjavík fram þá hugmynd í ítarlegri blaða- grein, í einu af dagblöðum bæjarins, að ríkið ætti að reisa og starfrækja síldarverksmiðjur til hagsbóta fyrir útveginn og landið í heild. Útgerðarmaður þessi vann síðan að því með ýmsu móti að fá hugmynd sinni hrundið í fram- kvæmd. Hann fékk marga góða menn til fylgis við málið, þar á meðal Magnús heitinn Krist- jánsson. Á Alþingi 1927 var samþykkt þings- ályktunartillaga, sem Magnús bar fram, um að ríkisstjórnin léti rannsaka kostnað við að reisa síldarverksmiðju og gera áætlun um rekstur hennar. Jóni Þorlákssyni var falinrann- sóknin og lauk hann henni fljótt og vel. Árið 1928 voru samþykkt lög um að reisa fyrstu verksmiðjuna og hóf hún vinnslu 1930. Síðast- liðið ár unnu S. R. um 726 þúsund mál síldar eða um 58% af allri bræðslusíld. Mest hefur vinnsla S.R. á einu ári lcomizt upp í 911 þúsund mál síldar. S. 1. sumar tóku allar síldarverksmiðjur í landinu á móti rúmum 1.260 þúsund málum. Hinsvegar var ekki saltað meira af síld en sem nam tæpum 50 þúsund rnálum. Það hefði því ekki verið mikið um síldarút- gei'ð s.l. sumar, ef útgerðin hefði þurft að styðjast eingöngu við saltsíldina eins og áður var. Útflutningsverðmæti bræðslusíldarafurðanna s.l. sumar nam ca. 88 miljónum króna. Eg tel það hiklaust brautryðjendastarfi út- gerðarmannsins að þakka, sem fyrir 20 árum bar fram hugmynd sína um síldarverksmiðjur ríkisins, að þessi upphæð er svo há, sem raun ber vitni. Ef hans ráða hefði ekki við notið, myndi hún hafa verið miklu lægri. Þessi útgerðarmaður sagði, að síldin væri gull íslendinga. Þessi útgerðarmaður er sá hinn sami, sem fyrstur ræktaði tómmata við jarðhita hér á landi. Sá er maður hinn sami, sem fyrstur gei’ði grálúðuna, sem hér hafði oftast veiúð fleygt, að verðmætri útflutningsvöru. Sá er maður hinn sami, er byggði af eigin ]-ammleik með lánsfé stærstu hafskipabryggju á Reykjanesskaga, þegar fjárhagur hans var sem þrengstur og lánstraust mjög þrotið. Sá er mað.ur hinn sami, sem einn núlifandi íslendinga hefur gert út skip til fiskveiða við Grænland og reist þar útgerðarhús. VtKINGUR Sá er maður hinn sami, sem ritaði um það í Morgunblaðiðl938, að til viðreisnar atvinnu- vegunum þyrfti að kaupa hundrað nýja vélbáta inn í landið þegar í stað og tvöfalda afköst síldarverksmiðjanna í landinu. Sá er maður hinn sami, sem tókst, þrátt fyrir innflutningshöft að flytja inn í landið ár- ið 1939 fleiri góða mótorbáta en nokkrum öðrum. Sá er maður hinn sami, sem árið 1940 kom sjálfur með nýtt skip, síðasta skipið, sem fékkst hingað til lands, frá Norðurlöndum, nokkrum dögum áður en siglingar þangað tept- ust við, hernám Danmerkur og Noregs. Sá er maður hinn sami, sem kom fyrstur fram með tillögu um, að Fiskifélag íslands kostaði unga, efnilega menn til Bandaríkjanna og Japan til þess að kynnast nýjungum í fisk- iðnaði þessara þjóða. Sá er maður enn hinn sami, sem varð fyrir aðkasti frá fyrrverandi íorseta Fiskifélags ís- lands fyrir hugmynd sína um Síldarverksmiðj- ur ríkisins. Forsetinn sagði á Fiskifélagsfundi, þar sem rætt var um málið að Óskan Halldórs- syni væri ekki nóg að fara sjálfur á hausinn á sildarbraski, heldur vildi hann lika látið ríkið fara sömu leiðina. Þótt á ýmsu hafi oltið fyrir Óskari fjárhags- lega, þá er ekki hægt að áfella hann fyrir það. Því hjá útgerðinni hafa skipzt á skin og skugg- ar eins og í flestu öðru. I síðarta tölublaði Víkings er vikið nokki- am miður vingjarnlegum orðum að Óskari, í grein um Fiskifélagið, í sambandi við það, að hann er einn þeirra. sem nú skipa stjóvi fé- lagsins. Eg er ekki á sama máli og greinarhöfundur um þetta atrið' því að eg tel það happ fyrir íslenzkan sjávarútveg, að Óskar skuli nú eiga sæti í stjórn þeirrar stofnunar, sem sérstak- lega er ætluð til eflingar og leiðbeininga-: út- veginum. Óskar hefur lengri og margþættari reynslu í ýmsum greinum sjávarútvegsins, en flestir aðrir. Hann er víðförull. Fljótur að koma auga á það, sem að gagni má verða. Hann er allra manna hugkvæmastur. Hann hefur ýmsu nyt- sömu til vegar komið, sem hér er ótalið. Þótt eitthvað megi finna honum til foráttu, eins og öllum öðrum, þá er hann engu að síður, ágæt- lega til þess fallinn að eiga sæti í stjórn Fiski- félagsins, sem ætti, ef þar sitja hæfir menn, að geta haft forustuna um stefnu og nýjungar í sjávarútvegsmálum og njóta til þess stuðnings sjómanna og útvegsmanna. Sv. B. 207
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.