Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1946, Qupperneq 37

Suöureyri viö Súgandafjörð: Myndin er tekin utan við kauptúnið og sér inn fjörðinn.
einir á stjái. Og óveðrið hamast látlaust, skefur
sjóinn eins og snædrif, allt er grátt í grátt, þó
að kominn sé nýr dagur og rismál.
Þegar við vöknum, fréttum við, að hafnsögu-
maður hafi ekki talið ráðlegt að leggja út úr
hafnarmynninu meðan slíkt óveður héldist.
Brottför dregst því fram á miðjan dag. Þá er
lagt úr höfn, sunnanstormurinn rekur á eftir
skipinu og brátt erum við úti á flóa. Reykjavík
hverfur í muskuna.
Og ferðin gengur prýðilega. Veður er batn-
andi. Þegar að Jökli dregur, getur að líta kvöld-
skin yfir innsveitum. Það lofar góðu, en jökull-
inn sjálfur hefur sett upp sína gráu, aldagömlu
nátthettu. Húmlétt nóttin sígur yfir og enn er
næturgrámi meðan Hekla skríður fram með
Látrabjargi og norður með víkunum. Nú koma
margir á kreik og líta til lands. Þarna gægjast
fram núpar Vestíjarðanna, gamlir kunningjar:
Blakkur, Kópur, Sléttanes, Barði. Nú opnast
Arnarfjörður. Þarna er Sléttanesið milli Dýra-
fjarðar og Arnarfjarðar. Á þeim slóðum gerast
skáldsögur Hagalíns. Þarna eru Hamrar, þar
var Brynjólfur, — þar heita Lokinhamrar. Og
nú lítum við Vestur-lsafjarðarsýsluna, þar sem
hver staðurinn eftir annan rifjar upp bernsku-
minningar, allt frá Dýrafirði til Galtar norðan
Súgandafjarðar. Og í gráu og heldur kaldrana-
legu morgunsárinu rísa núparnir, rólegir yfir-
bragðs og járnkaldir tilsýndar. En undir hlíð-
um þessara fjalla standa bæir á aldagömlum
túnum og snotur kauptún við hvern fjörð. Og
ég veit af eigin reynd, að þarna býr manndóms-
fólk, sem í ströngum skóla hefur læi't að lesa á
loft og sjó og jÖl’ð.
Vestui’-ísafjarðarsýslan hefur alið og fóstrað
marga ágæta menn fyrr og síðar. Þarna í Dýra-
firði eru bei’nskustöðvar Gísla Súrssonar og
Auðar Vésteinsdóttui', konunnar trygglyndu og
fórnfúsu. Þarna eru ættarstöðvar Snorra goða.
Og frá Rafnseyi’i, þar sem Gi'elöð jai'lsdóttir
sagði að hunangsilmur væi'i úr jörðu, kom Jón
Sigui’ðsson forseti, þar var áður hinn ágæti
Hx*afn Sveinbjarnarson. Frá Önundai'firði kem-
ur Brynjólfur biskup Sveinsson, úr Súganda-
firði Jón A. Hjaltalín skólameistai’i. Frá Súg-
andafii-ði var Skutulsfjörður numinn.
Nú gægist Barðinn fram með þokuhnykla í
brúnum. önundarfjörður opnast. Síðan er siglt
fyrir Sauðanes og beygt inn á Súgandafjörð,
en þangað er ferðinni heitið.
III.
Þai’na dvaldi ég í sumar og sótti sjó á litlurn
vélbát, oftast við annan mann, en stundum einn
og lét fleytuna í’eka með stx’aumununx fyi'ir
önundarfjörð, Súgandafjörð, allt norður í ísa-
VIKINGUR
1D1