Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1950, Side 53

annað skip, með sérstökum þar til gerðum áhöldum. Það
skip flytur svo aflann að landi.
Fiskurinn er sogaður upp í skipið með dælum og
skipið getur þannig haldið áfram nærri því óendan-
lega. Veiðarfærið er dregið af einum eða tveim bátum.
Kringstad telur, að þessi veiðiaðferð, þegar um síld
er að ræða, feli ekki aðeins í sér möguleika til meiri
veiði, heldur geti þetta skip tekið „stór köst“, þegar
vont veiðiveður er og erfitt fyrir herpinóta- eða rek-
netaskip að ná nokkurri síld, auk þess sem menn losna
við að „sprengja“, þegar mikil síld er.
Innfellda teikningin sýnir veiðarfærið framan frá.
(„Fiskaren").
Lítill þýzkur togari
Skipið, sem myndin er af, er lítill þýzkur togari, hann
var byggður árið 1948. Aðalmál skipsins eru sem hér
segir:
Lengd (mesta) ....... 31,65 m. (ca. 104 fet)
Lengd (p. p.) ....... 28,00 — (— 92 fet)
Breidd ............... 7,00 — (— 23 fet)
Rými, tómt skip .... 216 tonn
— hlaðið — .... 330 —
Brúttó ......... 178 —
Skrokkurinn er byggður úr stáli, með hallandi stefni,
hálf háum bakka og skuturinn er kúlulaga- og bog-
myndaður. Fimm vatnsþétt hólf eru í skipinu, tvöfaldur
botn fyrir ferskvatn og brennsluolíu er undir lestinni.
Fremst í skipinu er stafnhylki, sem rúmar 14 tonn
af ferskvatni, einnig keðjukjallari og vírtóg-geymsla
þar fyrir aftan — undir lúkargólfinu er netageymsla.
1 lúkarnum eru lokrekkjur fyrir 8 menn og fremst
í honum er handlaug. Fyrir aftan hásetaklefann er
fiskilestin, óeinangruð. 3 lúgur eru á lestinni, ein fyrir
framan mastur (íslúka), þeim er öllum lokað með tré-
lokum og skrúfuðum stálhlerum.
Aftan við lestina er vélarúmið, í því er aðalvélin,
350 B ha, M. W. M. dieselvél með 250 snúningshraða á
mínútu. Hún er fasttengd við „branze“ skrúfu og snar-
vend. Vélarúmið tekur yfir 15 bandabil, eða 7,5 m.
Þó skrokkurinn sé byggður úr stáli, eru brennslu-
olíuhylkin laus hylki beggja vegna í vélarúminu, nema
2,5 tonna botnhylki. Hylkjunum, sem rúma hvort um
sig um 16 tonn af olíu, er komið fyrir það langt frá
síðunni, að maður getur komizt á milli, til viðhalds.
Það er vert að veita því athygli, að Þjóðverjar kjósa
hér að setja niður laus hylki, sem eru miklu dýrari en
hylki, sem byggð eru sem hluti af skrokknum. Eins,
að þeim hefur þótt nauðsynlegt að eyða rúmi að baki
þeirra til að auðvelda viðhald.
Botnloka er hægt að blása hreina með lofti úr ræsi-
loftskútunum.
Afgas vélanna er leitt upp í gegnum afturmastrið.
Þetta hefur sína kosti og galla: Vélarhljóðið og reykur
verður ekki til óþæginda, en í þess stað verður ending
mastursins mikið minni.
V I K I N G U R
1B9