Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1950, Page 57

KTKNNI
Stjórnarkænan.
Stjómarkænan mastra mjóa,
mjakast ögn á lilið.
Þegar éinn vill áfram róa
annar leggur við.
Þetta skeði á „halelúja-samkomu:
— Og að lokum, elskulegu bræður og systur, bið ég
ykkur að Ijúka þessari samkomu með ferföldu svei fyrir
hinum vonda. Svei! Svei! Svei! Svei'
Ekki er von það flæða flaustur
fái byr í traf.
Sumir vilja sigla austur,
sumir vestur í haf.
Jóhann J. E. Kúld.
Kreppa.
BíSur bundinn í höfn,
stór floti fiskiskipa.
Sjómenn settir i land,
arður sagöur enginn.
— Littu á manninn þarna. A síðari árum hefur
enginn maður hér á landi skrifað önnur eins kynstur
af bulli.
— Er hann rithöfundur?
— Nei, hann hefur verið þingskrifari í tiu ár!
Við höfnina hundruð manna
atvinnulausir, albúnir híma.
í hreysum gráta hungruð börn,
sem vantar mjólk og mat.
Kaupgeta þverr; krambúð full.
Reynt er að lifa á lánum.
Við tekur sveitin og sultaról,
beygðum, brotnum mönnum.
Klakahögg á köldum vetri,
það eru úrræði eignastéttar,
til handa févana fátækling,
sem i biðröð hennar bíður.
V I K I N □ U R
193