Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1951, Side 21

TVÖ SJ Ó MAN NADAGS KVÆÐI
---------------------------------------------------------t
KvœSin, sem hér birtast, urðu til vegna Sjómannadagsins síóasta. Höfundurinn, sem ekki vill láta
nafns síns getiS, kve'öst hafa ort þau að tilælum sóknarprests síns, séra Péturs á HöskuldsslöSum. —•
Víkingnum þykir fengur að þessum kvœSum og myndi telja sér sóma að því að birta fleira eftir svo
orðhagan mann sem þetta ónafngreinda, húnvetnska skáld bersýnilega er. — Ritstj.
Lag: Yfir fornum
I.
Heillað jafnan Húnaflóinn
hefir fyr og síð.
Enn þá hetjur sækja sjóinn,
sem á landnámstíð.
Margur hefur drengur dregið
drjúga björg úr sjó.
Geta samt að hættum hlegið
hæfir sjómanns-ró.
Afl hefur margan ungling skort
við Ægisdætur fyrst.
Jafnan er þó eðli vort
í æfintýri þyrst.
Heiður þeim, sem halda velli,
hopa aldrei fet,
setja bæði í æsku og elli
Islendinga-met.
Sjómenn, standið vel á verði,
vígið þennan dag.
Starfið orku og hugi herði,
heit og bræðralag.
Það er eflaust enginn vafi,
allra hjartans mál: —
að þið dragið auð úr hafi.
Ykkar heill! Og skál!
a) Útlendir kaupmenn alls ráðandi hér í margar
aldir.
2) Bjargvættur nærliggjandi byggðarlaga vegna út-
gerðar sinnar.
frægðarströndum.
II.
Nú er hér í norðri að rísa
nýsköpunarb ær,
studdur heillum Héraðs-dísa,
Húnvetningum kær.
Áður hafði ýmsum lotið,1)
öðrum bjargvættur.2)
Enda gamla heitið hlotið: —
Höfðakaupstaður.
Spölkorn héðan spaklát stendur
Spákonufellsborg.
Gnæfir yfir grónar lendur,
gleymd er feðra sorg.
Þyrfti gull í þróun sveita,
þörfin alls staðar.
Vill nú enginn leyndra leita
lykla Þórdísar?3)
Verkin hálfnuð víða standa,
viðreisn heimtar starf.
Ungir sveinar hefjist handa,
hirðið feðra-arf.
Blessist æ og blómgist allar
byggðir Húna-þings.
Skeikar ei þá skyldan kallar
skapgerð íslendings.
3) Samanber þjóðsöguna um Þórdísi spákonu. Hún
flutti gullkistu sína upp á Borgarhausinn. Lét lykl-
ana vera kyrra í skránni, og kvað þann gullið eiga
skyldu, sem lyklana fyndi.
VÍ KI N G U R
3D3