Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1957, Blaðsíða 3

var lagður að leiði óþekkta sjómannsins í Foss-
vogsgarði.
Þessu næst flutti formaður sjómannadagsins,
Henry Hálfdánarson, vígsluræðuna, þar sem hann
drap á sögu sjómannadagsins og byggingu dval-
arheimilisins. Kynnti hann forstjóra heimilisins
fyrir áheyrendum, en hann er Sigurjón Einars-
son skipstjóri, sem nú hefur stundað sjómennsku
um 40 ára skeið. Fór Henry lofsamlegum orðum
um afskipti Sigurjóns af málefnum sjómanna-
dagsins og kvað vel fara á því að hinn harðdug-
legi skipstjóri taki nú við heimilisforráðum í
Hrafnistu. Afhenti Henry Sigurjóni lyklavöldin,
og að auki lítinn gulllykil, sem embættistákn. Að
lokum færði Henry öllum þeim mörgu til sjávar
og sveita, sem stutt hafa byggingu dvalarheimil-
isins einlægar þakkir.
Forseti íslands steig þessu næst í ræðustólinn,
flutti hamingjuóskir og árnaði stofnuninni heilla.
Þá tók til máls Gunnar Thoroddsen borgarstjóri,
er lýsti ánægju bæjaryfirvaldanna yfir því, að
þessum áfanga væri nú náð og óskaði sjómönn-
um til hamingju.
Þá flutti sjávarútvegsmálaráðherra ræðu.
Ræddi hann um sjómannsstörfin og þann mikla
skort, sem nú væri á sjómönnum. Sagði ráðherr-
ann, að þannig þyrfti að ganga frá hnútunum,
að vinna sjómanna væri betur borguð en vinna í
landi, og þetta sjónarmið þyrftu landvinnumenn
að viðurkenna.
Þá tók til máls Ólafur Thors fyrrum forsætis-
ráðherra, og talaði hann í nafni útgerðarmanna
og hvatti mjög til nánara samstarfs milli þeirra
og sjómanna. Að lokum talaði Ríkarður Jónsson
stýrimaður, er var talsmaður sjómanna við há-
tíðahöldin. Milli ræðna lék Lúðrasveit Reykja-
víkur.
Þessu næst voru afhent verðlaun sjómanna-
dagsins. Afreksverðlaun fyrir björgun úr sjávar-
háska hlaut að þessu sinni Ásmundur Jakobsson
skipstjóri á mb. Auðbjörgu, sem á síðastliðnum
vetri bjargaði hér í Faxaflóa 3 manna áhöfn af
mótorbátnum Skúla fógeta, er sökk.
í íþróttum sjómannadagsins var lítil þátttaka.
í stakkasundi varð hlutskarpastur Björgvin
Hilmarsson í Keflavík, en hann var ekki mættur
til að taka við verðlaununum, því hann hafði far-
ið suður til þess að synda stakkasund og einnig
þar varð hann hlutskarpastur í því sundi.
Nokkrir togarasjómenn úr Hafnarfirði, sem
eitt sinn voru á togaranum Röðli, kepptu í róðr-
arkeppninni sem Röðulsmenn og fóru með sigur
af hólmi. Þegar Röðull kemur næst til hafnar í
Hafnarfirði, en hann er nú á Grænlandsmiðum,
verður hinn fallegi verðlaunagripur hengdur upp
í brú skipsins. June-Munktell bikarinn, sem er
fyrir róðrarkeppni minni skipa, hrepptu nú skips-
menn af vélskipinu Dóra.
Að þessu loknu bauð Henry Hálfdánarson sam-
komugestum að ganga um hin miklu og vistlegu
húsakynni í Hrafnistu og var þar þröng manna
allan daginn, og virtust gestir ánægðir með að-
búðina fyrir hina öldruðu sjómenn, sem þar eiga
að búa.
*
Avarp Sigurjóns Einarssonar
Herra forseti, forsetafrú, ráðamenn ríkis og
bæja og aðrir hlustendur til sjós og lands. Um
leið og ég þakka þá miklu tiltrú sem mér er sýnd
með því að fela mér það stárf, sem ég er nú við
þetta hátíðlega tækifæri að veita formlega við-
töku, þakka ég fögur orð og góðar óskir. Ég
treysti á gott samstarf.
Ég veit að allir samstarfsmenn mínir eru fúsir
til að veita mér alla þá aðstoð, er þeir mega í té
láta og ég mun hafa holl ráð af góðum vilja gefin.
Ég vona að Hrafnistumenn láti sér það vel líka
að hér tekur við einn af þeim, en þó að segja
megi að kominn sé tími til að ég dragi í land og
nausti minn bát, þá er mér það þó ekki alveg
sársaukalaust, því að ennþá er eftir of mikið af
saltvatninu í blóðinu.
Þegar ég nú tek við gullnum lykli Dvalai’heim-
ilis aldraðra sjómanna, sem tákni þeirrar vörslu,
sem mér er þar með falin, þá kemur mér í hug,
að þessi lykill er á fleiri vegu táknrænn, því að
hann gengur að byggingu, sem er gerð úr gulli,
gulli okkar innri manns, gulli samstarfs og
bræðralags, þeirra kennda, sem mannkynið er því
miður of fátækt af, en endist þó bezt til fegurra
og betra lífs.
Mótuð í fast efni er hér mannúð og drenglund
og um leið verðugur og gagnlegur minnisvarði
sjómannasamtakanna í Reykjavílc og Hafnarfirði.
Ég bið dvalargesti í Hrafnistu, Dvalarheim-
ili aldraðra sjómanna, velkomna.
Guð blessi Hrafnistu og Hrafnistumenn.
115