Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1959, Side 5

verið reist stórhýsi og önnur smærri
hús, sem ekki eru nema að nokkru
leyti nauðsynleg fyrir höfnina. Virð-
ist þó sem landrými sé nóg annars
staðar fyrir húsbyggingar, og hefði
vel mátt nota meira af þessu ný-
skapaða landrými í þarfir hafnar-
innar.
Ekki verður það aftur tekið sem
þegar er gert. Áður en hafnar verða
framkvæmdir við nýja höfn á öðr-
um stað, verður að fullnýta þessa
höfn eins og unnt er.
Af framansögðu er ljcst, að eft-
irtaldar framkvæmdir eru aðkall-
andi:
a) Dýpkun hafnarinnar í 8 til 9
metra.
b) Gera nýjar bryggjubrúnir fyr-
ir framan þær sem nú eru.
c) Fá nokkra uppskipunarkrana
á þær bryggjur er bezt eru til
þess fallnar.
d) Reisa margra hæða vöru-
skemmur þar sem því verður
við komið. Kemur Austurbakki
og Miðbakki þar fyrst til
greina.
e) Hraða framkvæmdum við
fiskihöfnina við Grandagarð.
Stækkun Reykjavíkurhafnar —
Engeyjarsund.
Sú hugmynd hefur verið rædd í
blöðum og manna á meðal, að loka
ytri höfninni með garði milli Ör-
firiseyjar og Engeyjar. Hugmyndin
er ekki ný, og mun marga hafa
dreymt þann draum en oftast nær
vaknað við þann kalda veruleika,
að stórvirki þetta væri okkar fá-
mennu þjóð ofviða. En nú eru tím-
arnir aðrir. Þótt við séum ennþá
fáir og smáir, virðist engin fram-
kvæmd svo stórvaxin, að ekki sé
talað um í fullri alvöru að ráðast
í hana. Fyrir rúmu ári síðan var um
þetta skrifað í Morgunblaðinu og
Tímanum, og mátti af þeim skrif-
um ráða, að draumurinn væri nú
farinn að nálgast veruleikann.
Gjarnan vildi ég lifa svo lengi, að
ég sæi þessa hafnargerð það vel
á veg komna, að skip gætu lagzt að
bryggjum inni í henni, en það mun
til of mikils ætlast.
Garður þessi yrði mikið mann-
virki og myndi kosta offjár. Hætt
er við, að erfitt reynist að afla þess
VÍKINGUR
fjár, og engu síður mun reynast
erfitt að endurgreiða það. Áður en
garður þessi kemur að fullum not-
um, verður að gera aðra garða suð-
ur úr Engey og norður úr Laug-
arnesi, ásamt bryggjum og öðrum
mannvirkjum. Þá fyrst er þess að
vænta, að þessi nýja höfn gefi af
sér tekjur til endurgreiðslu. Mörg
báran mun þá hafa skollið á fyrstu
steinunum er sökkt var í hinn nýja
garð. Þess b'er að vænta, að bryggj-
ur og önnur mannvirki, er gerð
verða innan þessara garða, verði
betur skipulögð og af meiri fram-
sýni og hagsýni, en gert hefur ver-
ið í núverandi höfn, en þar virðast
framkvæmdir hafa ráðizt af því,
er bezt þótti við eiga í það og það
skipti.
I fyrrnefndum blaðagreinum. sem
Halldór Sigurþórsson stýrimaður
skrifaði í Tímann 14. desember
1957, og Einar Thoroddsen hafn-
sögumaður og bæjárfulltrúi í Morg-
unblaðið 17. janúar 1958, er þessi
stækkun Reykjavíkurhafnar gerð
að umtalsefni. Báðum greinunum
fylgja uppdrættir af fyrirhuguðum
görðum, og á uppdrætti Halldórs
sést einnig hvernig hann hugsar
sér ,,innréttingu“ hafnarinnar. Ekki
get ég fallist á hugmyndir Hall-
dórs í þeim efnum. Fyrst og fremst
vill hann halda áfram með þá tvo
verstu ágalla, sem eru á flestum
hafna- og bryggjugerðum hérlend-
is, þ. e. að gera stórar og kostn-
aðarsamar uppfyllingar, og hafa
bryggjur með beygjum og krókum.
Það er mikið af óbyggðu landi á
íslandi, og „landvinningar" með
uppfyllingum út í sjóinn því óþarf-
ar. Beygjur á bryggjum og görð-
um eru alltáf til óþæginda, en óvíða
til gagns. Þeim mun ætlað að gefa
skjól, og þær gera það stundum,
en ekki nærri nógu mikið til að
vega á móti þeim erfiðleikum, sem
þær valda. Víða hafa þær minnkað
óþarflega mikið það hafnarsvæði,
sem annars hefði mátt nota, og tor-
veldað stækkun hafna og aukningu
viðleguplássa. Auk þess skapa þær
meiri straumiðu við garðhausana.
Þröng hafnarmynni skapa meiri
straum og sog inni í höfnum. Hall-
dór hugsar sér garðinn milli örfiris-
eyjar og Engeyjar beinan, og að
hann liggi frá norðurenda örfiris-
69