Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1959, Blaðsíða 27

í aðeins 600 mílna fjarlægð. öld
eftir öld lifir hann síðan tilbreyt-
ingalausu lífi, jafnvel tinnuverk-
færi hans breytast ekki. Loks er
hann leystur af hólminum af
homo sapiens, þá byrjar línurit
menningarinnar að stíga hægt.
Hinir nýju menn endurbæta
veiðiáhöld sín, búa sér til verk-
færi til að nota við trésmíðar og
sitja við sameiginlegan eld. Eft-
ir þúsundir ára hafa íbúar hell-
isins búið sér til ágæt verkfæri,
þeir eru farnir að sauma og
mála. En línurit menningarinnar
ber ennþá lágt yfir sjóndeildar-
hringinn. Fyrir sjö þúsund ár-
um, eða í gær, á mælikvarða
hinnar löngu sögu hellisins, byrj-
ar línuritið að stíga með aukn-
um hraða. Shanidar-mennirnir
læra að temja dýr, erja jörðina,
mala hveiti, búa til leirker og
spinna þráð. Þeir halda þó áfram
að vera einangraðir hjarðmenn,
þrátt fyrir röð menningarríkja,
Súmera, Babýlóníumanna, Ass-
ýríumanna og Persa, sem risu og
féllu í Mesópótamíu rétt hjá.
Bráðum er saga Shanidar-hellis-
ins á enda runnin. Stjórnin í írak
áformar að byggja stíflu í stóru
Zab-á, þá fyllist Shanidar-dalur-
inn af vatni og aðgangur lokast
að hellinum. Til allrar hamingju
fannst hann þó í tæka tið og gat
sagt okkur sögu sína.
Aths. Ofanritað er þýðing á
ritgerð eftir Ralph S. Solecki í
Scientific American, nóvember-
hefti, 1957.
Grímur Þorkelsson.
Foreldrarnir voru að ávíta Sig’ga
litla fyrir að leika sér með Árna, sem
væri vondur strákur.
Segið mér, svaraði Siggi, getur ekki
vondur strákur alveg eins orðið góð-
ur, ef hann leikur sér með góðum
strák?
•
Tvær vinkonur ræddust við:
Finnst þér ekki notalegt og heim-
ilislegt þegar maðurinn þinn hagræð-
ir sér í hægindastólnum og kveikir
sér í vindli. O, læt ég það nú vera.
Hins vegar er það ágætt þegar, ég af
gefnu tiiefni, get bent honum á hvar
eigi að byr.ja að spara.
VÍKINGUR
ERUM
í NÆ5TU
HDFN
MEÐ RÉTTAR
□ LÍUR
Á ALLARV ÉLAR
91