Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1959, Qupperneq 1

SJOMAIMNABLAÐI
UIKIH 6UR
ÚTGEFANDI: FARMANNA- OG FISKIMANNASAMBAND ÍSLANDS
XXI. árg., 6.—7. tbl. Reykjavík, júní—júlí 1959
Sjómannablaðið Víkmgur 20 ára
Sjómannablaðið „Víkingur" er
nú 20 ára. Það hafa átt sér stað
mikil umbrot á þessu tímabili,
bæði í hinum stóra heimi og hér
hjá okkar fámennu, en dugmiklu
þjóð. Hvergi, að ég hygg, hafa
framfari'r og bætt lífskjör orðið
hraðari en einmitt með okkar
litlu þjóð, enda þótt við, við hin
ýmsu tækifæri, höfum ekki ávallt
verið samtaka. Sýnir það bezt,
hverju þessi harðgera og elju-
sama þjóð gæti áorkað, ef hún
í öllum greinum væ'ri samtaka,
hvílíku Grettistaki hún gæti
lyft. Enda þótt að segja megi,
að samtök okkar sjómanna hafi
eigi ávallt verið heilsteypt, þá
orkar það ekki tvímælis, að fyrir
þau hafa margir hlutir gjörzt
sjómannastéttinni og þjóð vor'ri
til hagsbóta, sem ella hefðu ekki
gjörzt. Á mörgum sviðum til fyr-
irgreiðslu þeirra framfaramála
hefur „Víkingurinn" verið í fa'r-
arbroddi. Þess er gott að minn-
ast við þessi tímamót í sögu
blaðsins og samtakanna. Það er
ekki eðlilegt að fara að nýju að
benda á þau mál sem samtökin
og blaðið hafa helzt látið til sín
taka. En nokkur upptalning á
því efni átti sér stað er blaðið
varð 10 ára. Vil ég þó lauslega
minnast á ö’rfá þau stærstu.
1. Öryggismál sjómanna fyrr og
síðar.
2. Aukna menntun sjómanna og
byggingu hins myndarlega
samskóla sjómanna.
3. Síaukið og bætt vitakerfi,
með nýjungum er fram koma.
4. Baráttan fyrir nýjum og full-
komnum hafnargerðum og
umbótum þa'r sem því verður
við komið.
5. Bættri nýtingu sjávarafla á
öllum sviðum með nýtízku
tækjum og aðferðum.
6. Baráttan fyrir stækkun land-
helginnar. Harðasta baráttan
hefur ávallt verið frá sjó-
mönnunum sjálfum, sem og
eðlilegt er, þei'r skilja bezt
hvar skórinn kreppir í þessu
efni. Með í kröfum sjómanna
hefur ávallt verið krafan um
viðurkenningu erlendra þjóða
á eignarrétti landsmanna á
landgrunninu.
7. Þá hefur og ávallt verið bar-
áttumál sjómanna að auka og
bæta skipastól landsmanna,
gera hann mikinn og nýtízku-
legan, svo að hann gæti orðið
samkeppnisfær við aðrar
þjóðir. Á þetta jafnt við um
fiskiflotann og verzlunar-
skipaflotann.
Að öllum þessum málum og
mýmö'rgum öðrum hefur blað
okkar, stutt og skýrt, með mörg-
um góðum greinum síðan það hóf
göngu sína. Fyrir þann góða
stuðning er vert að þakka nú
og gleðjast yfir árangri á mörg-
um sviðum. Þakkir eiga og skilið
þei'r sem hafa stutt blaðið fyrr
og síðar með góðum greinum um
framfaramál stéttarinnar og all-
ir þeir mörgu sem stutt hafa að
framgangi þess, á einn eður ann-
an hátt. Síðast en ekki sízt ber
að þakka þeim í nafni samtak-
anna, sem lengst og bezt hafa
stutt það, með útsölu blaðsins
víðs vegar um land, ritstjórn
þess og afgreiðslu. Allir þessir
menn hafa unnið fórnfúst starf
og án þeirra væri blaðið ekki það
sem það er. Eins og segir í 10 ára
ávarpi til blaðsins, þá e'r það enn
sterk samtök og fullkomið sjó-
mannablað, sem gefur stéttinni
styrk og áræði til frekari bar-
áttu fyrir aukinni menningu sjó-
manna og fyrir rétti þei'rra, er
starfa að hinum erfiðustu við-
fangsefnum. Sjómenn þurfa að
vera samstilltir og fullir áhuga
fyrir öllum umbótum á þeirra
sta'rfssviði og fyrir alhliða hag
okkar kæra fósturlands, til þess
að hrinda baráttumálunum í
framkvæmd, er blað samtakanna
og vinsældir þess bitrasta vopn-
ið. Sjómenn íslands, verum því
samtaka og okkur og þjóð okkar
mun vegna vel.
Ég þakka svo við þessi tíma-
mót ritstjó'ranum, Halldóri Jóns-
syni og skrifstofustjóra samtak-
anna Guðmundi Jenssyni, fyrir
þeirra áhuga og vökult starf fyr-
ir blaðið og samtökin, um leið og
ég árna blaðinu heilla og fram-
fara og sigu’rs í hverju góðu
máli.
Ásg. SigurSsson.
VIKINGUR
121