Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1975, Blaðsíða 63

AÐSENT
ÁLYKTUN
UM
LANDHELGISMÁL
STJORNARFUNDUR haldinn (
Félagi áhugamanna um sjávarút-
vegsmál mánudaginn 30. jún(
gerir eftirfarandi ályktun um
landhelgismái.
Fundurinn harmar það skiln-
ingsleysi, sem ávallt hefur komið
fram hjá nágrönnum okkar á bar-
áttu íslands fyrir vernd og nýt-
ingu þeirrar einu auðlindar, sem
islenzka þjóðin getur byggt til-
veru sína á. Jafnvel frændur
okkar á Norðurlöndum hafa
aldrei lýst yfir opinberum stuðn-
ingi við þessa sérstöðu, sem virða
bæri á alþjóðavettvangi. Bretar
og Þjóðverjar hafa beitt okkur
ofbeldi með vopnum og efnahags-
þvingunum. Enn stendur yfir
átakadeila við Þjóðverja. Þessi
saga og ástand er því hörmulegra,
að örlitill þrýstihópur, togaraeig-
endafélögin í viðkomandi
löndum, hafa algjörlega ráðið
stefnu rikisstjórnanna. Aðrir
miklu mikilvægari þjóðarhags-
munir þessara aðila, skv. umsögn
þeirra sjálfra, i öryggismálasam-
vinnu og viðskiptum, hefur verið
ýtt til hliðar. Hér veldur eflaust
miklu um túlkunarskortur okkar
Islendinga sjálfra. Ekki hefur
náðst yfirsýn yfir sameiginleg
hagsmunamál heldur málin þró-
azt i Iangvarandi málþóf um lög-
fræðiatriði og hámarksafla.
Vegna alheimsþróunar í haf-
réttarmálum, sem við höfum
verið brautryðjendur í meðal
Evrópuþjóðanna, er 200 milna
efnahagslögsaga nú staðreynd,
allsherjaryfirráð strandríkisins
komin I texta 2. nefndar
hafréttarráðstefnunnar, og
væntanlega verður formlega frá
þessu gengið innan nokkurra
mánaða. Avallt að lokum harðra
átaka i deilum okkar við andstæð-
inga í landhelgismálum hefur
þeim skilizt að þeir háðu deilu við
okkur á röngum forsendum.
Avallt hafa þeir fylgt okkur eftir
og gert nákvæmlega það sama í
sínum landhelgismálum, sem þeir
kostuðu miklu til að koma í veg
fyrir að við gerðum i okkar.
"Þessar aðgerðir hafa aldrei verið i
neinu samræmi við verðmætin,
sem i húfi voru.
Það sama liggur einnig fyrir
sem staðreynd i sambandi við 50
mílurnar og 200 milurnar, þeir
munu einnig helga sér 200
mílurnar.
Þvi verður nú að gera þá kröfu
til þessara þjóða, að þeir láti nú
þegar af kröfum sinum til veiða á
islenzka landgrunninu og segi
skilið við þann valdsrétt og valds-
réttarhugsunarhátt, er þeir hafa
ætíð beitt gegn Islendingum. Þá
þess heldur, er fyrir liggur að
Þjóðverjar beittu grófustu blekk-
ingum í tilraunum sínum til þess
að fá Haagdómstólinn til þess að
lögfesta sér valdsréttinn á ís-
landsmiðum. Staðreynd er, að ein-
göngu er hægt að benda á tima-
slitrur til ávinnings hefðarinnar,
sem fiskveiðiréttindi þeirra nú
eiga að byggjast á, þar sem er-
lendu fiskiskipaflotarnir hurfu af
Islandsmiðum öll ár beggja
heimsstyrjaldanna. Vegna þessar-
ar sögulegu staðreyndar hafa hin-
ir erlftndu fiskiskipaflotar aldrei
fiskað nægjanlega lengi, „stöðugt,
ótruflað og ómótmælt", eins og
segir i þýzka alþjóðaréttinum sem
algert skilyrði til ávinnings hefð-
ar. Þvf eiga engar erlendar þjóðir
sögulega hefð til veiða á Islands-
miðum. Það er kominn tími til
þess að þessar þjóðir láti nú af
frjálsum og fúsum-vilja af valds-
réttarkröfum sinum, sem eiga sér
ekki stoð i alþjóðalögum og taki
upp eðlileg vinasamskipti við Is-
lendinga. Þetta er þeirra síðasta
tækifæri. Islendingar eiga nú
sjálfir nægjanlegan skipastól til
þess að taka árlega þann afla af
Islandsmiðum, sem taka má,
vegna hörmulegrar stffðu fiski-
stofnanna. Veiðiheimildir til út-
lendinga nú eru því framsal á
hluta af þjóðarauði Islendinga
þeim til handa. Sizt af öllu kemur
til mála að gjalda Efnahagsbanda-
laginu eðlilega viðskiptaaðstöðu
okkar hjá þvi með veiðiheimild-
um til ríkja þess, þar sem við
erum miklu stærri viðskiptaaðili
hjá þeim en þeir hjá okkur. Ef
gengið væri að slikum viðskipta-
aðstöðugjöldum væru opnaðar
dyr fyrir aðra og mikilvægari við-
skiptaaðila fyrir Islendinga að
krefjast samskonar gjalda.
Félag áhugamanna um sjávar-
útvegsmál skorar á alla lands-
menn að taka þátt i baráttunni
fyrir 200 mílunum Islendingum
einum til handa.
VÍKINGUR
215