Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1981, Page 13

og margt fleira, sem gerir líf
mannsins, og Geir Geirsson, vél-
stjóri hjá Eimskip síðan 1942, segir
hiklaust að bragði, hógvær, sáttur,
hljóðlega til mín yfir borðið. — Já,
mér hefði ekki farist betur í neinu
öðru starfi.
Kannske er þetta stærsti sann-
leikurinn í lífi hvers manns, sem
þarna hefur farið okkar á milli, og
það verður dálítil þögn áður en
Geir tekur til máls á ný:
— Ég hef alltaf haft áhuga á
vélum, og haft bæði vilja og áhuga
til að fylgjast með þróun þeirra.
Oft hefur þurft að smíða stykki í
vélar um borð, og mér hefur þótt
gaman að fást við það — erfið-
leikarnir eru til þess að sigrast á
þeim — þá verður maður glaður,
og eftir því man maður helst.
Fjarvistirnar, þær venjast, en þó
verður maður oft þreyttur. En
þetta er starfið og afkoma fjöl-
skyldunnar byggist á því t.d. í
minni stöðu, að erfitt er að fá hæfa
menn í afleysingar, margir hafa
ekki tilskilda starfsreynslu, og það
er staðreynd að flest skip eru með
menn á á undanþágum. En það er
reynsla mín, að stíft úthald leiðir
af sér streitu, sem getur verið
varasöm: hú skapar óyndi og oft á
tíðum röskum á eðlilegu samstarf
manna.
Og þar sem hann situr þarna og
talar, þessi hægláti maður, veit ég
að hann hefur lög að mæla: maður
vill ekki una því að tíminn standi
kyrr, og því er honum hollt að
breyta til, hafa land undir fótum
milli langra ferða. Við Geir skröf-
um áfram frammí rökkur, margt,
sem ekki er sagt frá hér. Strákam-
ir, sem vinna undir stjórn hans,
sögðu mér síðar, að hann væri
mjög fær, eins og þeir orðuðu það,
þekkti vélarrúmið eins og handar-
bökin á sér og firnaflínkur að
smíða, ef á þyrfti að halda. Daginn
eftir spjall okkar þurfti að gera við
eina vélina í skipinu. Það var náð í
Geir, og ég fylgdist með honum
VÍKINGUR
Þessi sveit hélt öllu gangandi niðrí vélarrúmi í túmum: frá vinstri Þórarinn Ásgeirsson 3.
vélstjóri, Paul A. Hansen 4. vélstjóri, Haraldur Sigurðsson aðstoðarvélstjóri, Geir J.
Geirsson yfirvélstjóri, sem einnig tók myndina, Ómar Ingimundarson, aðstoðarvélstjóri.
þar sem hann vann verk sitt, bog-
inn, einbeitnin mörkuð skýr í
hverjum andlitsdrætti. Það var
auðséð að hann kunni sitt fag, og
mundi leysa verkefni sitt fljótt og
örugglega af handi. Ég skildi þá,
afhverju hann hafði ekki hikað, er
hann svaraði spurningunni stóru.
Guðbrandur Gíslason.
13