Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1981, Blaðsíða 33

Hraðfrysti-
húsið hf.
Hnífsdal —
ísafirði.
Símar: íshúsið 3612
Skrifst. 3621
SELUR:
FREÐFISK —
SKREIÐ
og SALTFISK.
KAUPIR:
ALLAR TEG-
UNDIR FISKS
TIL FRYST-
INGAR
EINNIG
SKREIÐ.
rekstrarkostnaður, af afganginum
Va til áhafnar skips eða flugvélar
og skiptist í réttu hlutfalli við föst
mánaðarlaun hvers og eins“.
í siglingalögunum fara skipti
björgunarlauna aftur á móti fram
á annan hátt. í 203. grein segir:
„Nú hefur skip bjargað einhverju
á ferð, og skal þá fyrst af björgun-
arlaununum bæta tjón, sem við
björgunina varð á skipi því eða
farmi; næst eftir fá útgerðarmenn
tvo þriðjunga björgunarlauna, en
afgangurinn Vi skal skiptast til
helminga milli skipstjóra og
skipshafnar og skal skipta milli
hennar að réttri tiltölu við kaup
manna á skipinu“. Halldór fengi
við umræddar kringumstæður
helmingin á móti áhöfn sinni og af
þessu er berlega ljóst að ábatavon
okkar varðskipsmanna í björgun-
arlaun er snöggtum minni en
Halldórs. En það eru fleiri sem
hafa kvatt sér hljóðs útaf björgun-
armálum LHG, og tekur þar fyrst
steininn úr. Tvei þingmenn hafa
þar gengið fram fyrir skjöldu og
finnst mér rök þeirra fyrir breyt-
ingum á siglingalögunum ekki
ýkja rismikil. Fyrsti flutnings-
maður tillögunnar segir að það sé
óþolandi að rekstur LHG íslands
grundvallist að verulegu leyti á
björgunarlaunum.
Árið 1979 var heildarkostnaður
við rekstur skipastóls LHG einn
miljarður 652 miljónir 365.072
þús. krónur. Heildar björgunar-
laun sama ár voru 120 miljónir 265
þús. krónur. Þar af fékk LHG, sem
útgerðaraðili, eina miljón 647.567
þús. kr. Árið 1980 varð rekstur
skipanna tveir miljarðar 142 mil-
jónir 717.636 þús. kr. Björgunar-
laun það ár voru 98,6 milj. kr. og
hlutur LHG til rekstursins var 3
millj. 837.426 þús. krónur. Rök af
þessari tegund fyrir breytingu
siglingalaganna finnst mér lýsa
algjörum flumbrugangi, og læðist
sú illkvittna grunsemd að mér að
frekar sé verið að minna háttvirta
kjósendur á að þeir hafi kosið
fulltrúa á þing, sem ekki liggi í
iðjuleysi, frekar en að verið sé að
leita bestra úrbóta. Til frekari
staðfestingar grunsem minni vil ég
sérstaklega benda á ræðu Garðars
Sigurðssonar alþingismanns og
dylgju hans um vinnuföt okkar
varðskipsmanna, og flaggskip
flotans, sem hann krefst einhvers
sérstaks frumkvæðis af. Með fullri
virðingu fyrir áratugalangri sjó-
mennsku þingmannsins, þá fæ ég
VÍKINGUR
33