Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1982, Blaðsíða 25

Starfsliðið í eldhúsi og matsal á Esju, rétt áður en hún var seld. Gunna er lengst til vinstri
og Sigga fyrir ncðan fánana. Kkki niundi hún hvað allt fólkið hét. Eflaust kannast margir
við Böðvar hryta sein lengi var á Esju, við hlið hans er Þórður kokkur og fyrir aftan
stendur Ólafur kokkur. Þjónarnir heita Borghildur og Valgerður og sú sem stendur bak
við minnsta strákinn, hét Dúa Jónína.
land gæti talist heilagt land, væri
það ísland því hér væri svo
ósnortin náttúra og mikil fegurð.
Það fannst sumum skrýtið að
maður skyldi hafa gaman af því að
sigla á ströndina svona lengi, í stað
þess að sigla til útlanda. Mér finnst
svo fallegt að sigla kringum landið
að ég fæ aldrei leið á því. Það er
sama hvort er að vetri eða sumri
t.d. er óskaplega fallegt að sigla
inn í ís.
Oft var fjölmennt um borð í
gömlu skipunum, sofið í öllum
skotum. Eina ferð fórum við til
Færeyja á gömlu Esjunni og ef ég
mann rétt voru þá 435 farþegar,
mest færeyskt vertíðarfólk á
heimleið. Við kvenfólkið fengum
þá að standa í 36 tíma en karl-
mennirnir fengu að leggja sig.
Háttuðu ekki allan túrínn.
— Þannig var það líka oft fyrst
þegar nýja Hekla kom. Maður
varð að vera til taks allan sólar-
hringinn þegar farþegar komu og
fóru. Farþegakojur á nýju skipun-
um eru tólf og kvenfólkinu var
fækkað niður í tvær. Við háttuð-
um oft ekki allan túrinn út, maður
fleygði sér stund og stund en var
syo vakinn upp ef á þurfti að
Amipjiri __ há*cU ki*cti. dn^mnSui*. úíUdrcjyur Viludwngu*' þjénn j)j»nn þjétm j)jinn
Síðasta áhöfnin á gömlu Heklu, 1966. Á myndinni eru 35 af áhöfninni en að sögn Gunnu voru enn fleiri um borð því ekki mættu allir í
myndatökuna. í síðustu ferð Heklu voru sautján konur starfandi en þegar nýja Hcklan kom, var þeim fækkað niður í tvær.
VÍKINGUR
25