Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1994, Blaðsíða 21

VÍKINGUR
Langamma kemur í land
Hrafn Jökulsson rithöfundur
ræðir við Valdísi Valdimarsdóttur sem í vor lauk 30 ára ferli
sem þjónn og þerna á skipum Eimskipafélagsins
„Lífið er nú bara svona.“ Með þess-
um orðum enda frásagnir Valdísar oft
°g einatt: Lífið er nú bara svona. Það
er öldungis engin beiskja fólgin í
orðunum heldur fyrst og fremst ramm
íslenskt æðruleysi - og kannski einsta-
ka sinnum ofurlítil eftirsjá.
Valdís Valdimarsdóttir fór á sjóinn
urið 1964; hún ætlaði að skreppa einn
eða tvo túra í afleysingar sem þerna á
Esju. Sjómennsku Valdísar lauk í apríl
i vor: þrjátíu árum, tólf skipum og ótal
höfnum síðar en til stóð.
Valdís fæddist í Reykjavík árið
1924 og er því af þeirri kynslóð sem
olst upp í skugga kreppunnar miklu.
Ur foreldrahúsum fór hún nestuð heil-
ræði föður síns: „Þú veist, Valdís mín,
að þú átt aldrei að eyða meiru en þú
vinnur fyrir.“ Þessu segist Valdís hafa
fylgt, og aldrei orðið blönk á ævinni.
Valdís giftist Birgi Guðmundssyni
sjómanni og þau eignuðust sex börn á
árunum 1944 til 1962. Þau heita
Díana fris, Jónína Birna, Ragnar,
Kristbjörg, Sigurður og Birgir.
Ekkja með sex börn
fer á sjó
Eiginmaður Valdísar dó í hörmu-
legu sjóslysi, 17. febrúar 1962, þegar
Stuðlabergið frá Seyðisfirði fórst með
allri áhöfn, ellefu mönnum, út af Staf-
nesi á Reykjanesskaga. Þegar slysið
varð gekk Valdís með sjötta barn þeir-
ra hjóna.
„Lífið er nú bara svona,“ segir hún
og sýnir mér gulnuð dagblöð þar sem
sagt er frá slysinu. Alls varð 21 barn
föðurlaust þessa einu nótt.
„Nei,“ segir hún, „mér datt aldrei í
hug að gefast upp. Ég fékk góða hjálp
°g svo stóðum við saman, krakkarnir
og ég. Við höfðum auðvitað ekki úr
miklu að spila. En þetta bjargaðist allt
einhvernveginn. Fljótlega eftir slysið
fór ég til dæmis að bera út Tímann, og
eldri krakkarnir skiptust á um að hjálpa
mér við blaðburðinn og passa yngri
bömin.“
En þótt spart sé lifað duga
blaðburðarlaun vitaskuld ekki til að
framfleyta stórri fjölskyldu.
Og fyrr en varði var Valdís komin á
strandferðaskipið Esju, eiginlega
alveg óvart. En var hún ekkert smeyk
við að fara á sjóinn, aðeins tveimur
árum eftir að maður hennar dó?
„Nei, veistu að ég var ekkert hrædd
við að fara á sjóinn og ég er svo hepp-
in að ég hef aldrei á ævinni orðið

Krtnglunnl.
Útbúum lyfjakistur
fyrir skip og báta.
Eigum ávallt tilbúin lyfjaskríni
fyrir vinnustaði, bifreiðar og
heimili.
Almennur sími 689970.
Beinar línur fyrir
lækna 689935.
Peir eru náttúrlega ægilega sérvitrir sumir enda verða menn þannig iðulega ef
þeir eru lengi til sjós. Ljósmyndir: Kristján Sigurðsson, Hugskot.
21