Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1994, Blaðsíða 50

VÍKINGUR
Njáll Guðmundsson við starf sem flestir sjómenn þekkja. Það er ekki andskotalaust að stunda sjómennsku við Islands'
strendur. Jón Páll Ásgeirsson tók allar myndimar sem birtast með viðtalinu við Njál..
það sem koma skyldi. Svo komu sfld-
veiðarnar.
Síldarævintýri
„Fyrsta skipið sem ég fór á síld á
var með Sigurði heitnum Þórðarsyni,
á Vilborgu.“
Njáll var mörg sumur á sfld. „Svo
var ég með Ármanni heitnum Frið-
rikssyni á Helgunni og ‘53 með
Guðjóni Illugasyni á Eddunni. Það
vissu allir hvernig það endaði."
Eddunni hvolfdi á Grundarfirði.
Njáll hafði hætt á bátnum um haustið
eftir að hafa verið á reknetum, en að
því loknu átti Eddan að fara í slipp og
Njáll fór á annan bát hjá sömu útgerð.
Eddan fór aldrei í slipp, heldur fórst
báturinn 16. nóvember 1953.
Sfldarárin, voru þau ævintýri?
„Já.“
Aldrei lent í öðru eins kannski?
„Nei, þetta var skemmtileg veiði og
allt unnið með höndunum.“
Þetta var því þrælavinna og segir
Njáll að launin hafi ekki verið í neinu
samræmi við það.
Hvað var svona skemmtilegt?
„Bara veiðin. Það var svo mikil síld
og kappið var svo mikið á milli skip-
anna að vera á toppnum, meira að
segja hjá gömlum og reyndum fiski-
mönnurn."
Síðar fór Njáll á togara. Var meðal
annars hjá Fylkisútgerðinni og lengi
hjá Bæjarútgerð Reykjavíkur. Þá var
oft sótt á Nýfundnalandsmið, en þeir
túrar gátu verið strembnir.
Tuttugu ár hjá Skipaútgerð
ríkisins
„Síðustu tíu árin var ég bátsmaður á
Esjunni, sem var smíðuð á Akureyri.“
Njáll segir að fyrir sjómann sem hafi
árum saman verið á togurum og
bátum séu strandsiglingar allt öðruvísi
sjómennska.
Kunnirðu betur við þetta?
„Eg veit það ekki... hitt var nát-
túrulega skemmtilegra. Meiri spenna.
Það var auðvitað þægilegra að vera í
Þótt sjómennskan geti verið erfið þarf hún ekki að vera leiðinleg.
50