Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1994, Page 26
VÍKINGUR
Sjómenn þurfa oft að glíma við óvæntar og erfiðar aðstæður.
Hér segir frá hrakningum skipverja á mb. Kristjáni RE 90:
I Sandgerði var orðið
algjörlega ófært
- tók Kjartan olíuleiðsluna frá vélinni og hringaði hana saman
í vafninga þannig að hún komst fyrir í vatnsfötu
Það var liðið að miðnætti sunnu-
daginn 18. febrúar. I verstöðvunum
við Reykjanes voru bátarnir að búast í
róður. Veðrið var heldur drungalegt,
austankaldi og loft alskýjað og þung-
búið - horfurnar ótryggar. En sjó-
mennirnir létu það ekki á sig fá.
Undanfarna daga og vikur höfðu verið
stopular gæftir og afli tregur og því
áríðandi að nota dag hvern sem gaf,
þótt harðsótt væri.
Það leið fram yfir miðnætti. Nýr
dagur, mánudagurinn 19. febrúar, var
byrjaður. í Sandgerðishölh lágu bátamir
tilbúnir og biðu eftir róðrarmerkinu.
Það mundi koma á slaginu klukkan
eitt.
Einn af bátunum sem þarna biðu hét
Kristján, fimmtán smálesta bátur, sem
bar einkennisstafina RE 90. Báturinn
var smíðaður úr eik og furu í Skipa-
smíðastöð Daníels Þorsteinssonar í
Reykjavík árið 1923 fyrir Jóhannes
Jónsson, útvegsmann á Gauksstöðum
í Garði, og hét upprunalega Jón
Finnsson. Síðar komst hann í eigu
Gissurar Kristjánssonar, útvegsmanns
í Reykjavík, og breytti þá um nafn og
númer. Þessa vertíð var báturinn svo
leigður Lúðvík Guðmundssyni í
Sandgerði.
En Guðmundur var ekki
hjátrúarfullur
Fimm manna áhöfn var á Kristjáni.
Formaðurinn var Guðmundur Bær-
ingsson, ættaður frá Kollsvík í Rauða-
sandshreppi, vanur sjósókn frá blautu
barnsbeini og hafði fengið orð sem
glöggur og gætinn skipstjórnarmaður.
Vélamaðurinn var Kjartan Guð-
jónsson frá Hlíð undir Eyjafjöllum og
hásetarnir voru þrír: Haraldur Jónsson
frá Skálum á Langanesi, Sigurður
Guðmundsson frá Búðum á Snæfells-
nesi og Sigurjón Viktor Finnbogason
úr Reykjavík. Var sá síðastnefndi ráð-
inn landmaður fyrir bátinn, en hafði
samið við fastráðinn háseta á Kristjáni
að skipta við hann störfum í nokkra
daga. Fékk Sigurjón Viktor lánaðan
sjóstakk og stígvél hjá háseta þessum.
Meðan beðið var eftir róðrarmerk-
inu rifjaðist það upp fyrir Guðmundi
Bæringssyni formanni að hann hafði
dreymt illa um nóttina. Slíkt hafði
komið fyrir hann áður og jafnan vitað
'V
Kristján RE 90 íslipp.
26