Náttúrufræðingurinn - 1942, Blaðsíða 34

1(60
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
24. nóv. sá ég 95 stara á símavír hér. Það er liér um bil helmingi
meira en nokkurn tíma áður og bendir frekar til þess að þeir f jölgi
kyni sínu og uni hag sínum.
Ingólfur Davíðsson :
Ný íslenzk jurtategund.
Flæðarbúi (Spergularia salina Presl).
Síðari liluta júlimánaðar 1942, var ég í grasaferð um Suður-
•ej'jar á Breiðafirði. í Purkey og Efri-Langey fann ég nýja jurt,
arfaættar sem reyndist vera Spergularia salina. Vex hún við víkur
og voga, rétt í flæðarmálinu — ýmist einvörðungu eða innan um
sjávarfitjung (Puccinellia maritima). Er venjulega leirjörð við
vogana og gægðist jurtin þat- sumsstaðar útundan gömlum þara-
hrönnum. Þetta er lítil jurt 3—5 cm á hæð að jafnaði; stærsta ein-
takið 7 cm. Blöðin gagnstæð, striklaga og kjötkennd, stöngullinn
dálítið flatvaxinn, greinóttur frá jörðu. Axlablöðin eru livítleit og
himnukennd, samvaxin að neðanverðu. Blómstilkarnir standa í
öxlum greinanna eða efri blaðöxlum. Blómin 5 deild, 3 stilar.
Krónublöðin hvít, ekki lengri en bikarinn. Hýðisaldin, heldur
lengra en bikarinn. Var jurtin víðast aldinbær, þegar ég sá liana
23. og 24. júlí. Mætti hún heita flæðarbúi, eftir vaxtarstaðnum.
Flæðarbúinn er algengur í Noregi og Danmörku, en hefir ekki
fundizt í Færeyjum. Er hann all-breytilegur að úlliti. Krónublöðin
eru t. d. oft rauðleit og lengri en bikarinn (iá Norðurlöndum), og
fræin ýmist vængjuð eða án vængja. — Hefir hér bætzt nýr borg-
ari í lióp íslenzkra blómplantna.
Af fremur fágætum jurtum, sem ég siá í eyjunum má nefna:
Keldustör (Carex magellanica) í Efri-Langey og Arney; skriðstör
(Carex norvegica), sem vex víða um eyjarnar, og móastör (Carex
rupestris) í Ólafsey. Elóastör (Carex limosa) má heita algeng,
Mýraberj alyng (Vaccinium Oxycoccus f. microcarpus) sá ég á
einum stað í Öxney.
Fjelagsprentsmiðjan li.f.