Náttúrufræðingurinn - 1995, Síða 43

1. tafla. Yfirlit yfir sunnlenskar súlubyggðir 1983-94. Tölur fyrir 1983 og 1985 voru
endurskoðaðar og tölur sem hér birtast um Geldung eru leiðrétting á áður birtum tölum
(Arnþór Garðarsson 1989). - Numbers of gannet fSula bassanaj sites in SW-Iceland colo-
nies in 1983-94. Figures for 1983 and 1985 were revised and the results for Geldungur
in this table are a correction of previously published figures (Gardarsson 1989). The
figures are broken down by exact locality and, where applicable, whether on cliffs fbjargj
or top (þekja).
1983 1985 1989 1994
Brandur 554 443 540 548
Hellisey 2386 2673 2610 2653
Geldungur 1440 1319 1459 1365
Litli-Geldungur 67 50* 44 45
Stóri-Geldungur þjarg 838 763 850 765
— þekja 535 506 565 555
Súlnasker 3564 3648 4343 4434
bjarg 970 830 864 1073
þekja 2594 2818 3479 3361
Vestmannaeyjar alls 7944 8083 8952 9000
Eldey 14194 12024 12978 14100
bjarg 2779 1706 2155 2253
þekja 11415 10318 10823 11847
Suðvesturland alls 22138 20107 21930 23100
* ágiskuð tala, ekki á mynd guessedfigure
virðist nein marktæk breyting á íjöldanum
annars staðar í Vestmannaeyjum (þ.e.a.s. í
Brandi, Hellisey og Geldungi) á tímabil-
inu 1983-94. Fjöldinn í Eldey var næstum
sá sami 1994 og 1983 en hann var reyndar
í lágmarki 1985-89.
Súlu hélt áfram að ljölga austanlands og
var heildartalan orðin um 2300 setur árið
1994, þar af 240 í Rauðanúp, nærri 390 í
Skoruvíkurbjargi og rúmlega 1700 í Skrúð
(1. tafla). Arleg aukning var svipuð alls
staðar, eða 4,0% í Rauðanúp á Sléttu,
3,5% í Skoruvíkurbjargi og 4,4% í Skrúð.
Við Rauðanúp varð því nær öll aukningin í
Karli en varpið í Sölvanöf breyttist lítið.
Öll hreiðrin voru utan á stöpunum við
Rauðanúp og engin súla sást sitja uppi á
þeim. Stóri-Karl við Skoruvíkurbjarg virð-
ist senn fullsetinn, með um 300 hreiður
1994, og aukningin er aðallega á breiðum
syllum miðsvegar í bjarginu, en þar hefur
hreiðraíjöldinn sexfaldast á tíu árum.
Varpið í Skrúð eykst jafnt og þétt. Það
hefur til skamms tíma skipst í tvær að-
skildar byggðir, en 1994 voru vestari og
austari byggðin að verða samfelldar.
HNIÐURLAG
Talningar í súlubyggðum hér við land eftir
1980 hafa jafnan náð til allra byggðanna,
og það er misskilningur hjá Wanless
(1987) og Lloyd o.fl. (1991) að Máfa-
drangur við Dyrhólaey hafi ekki verið
kannaður. Þorsteinn Einarsson (1973)
getur um súluvarp á Máfadrangi 1962 en
þar hefur engin súla orpið síðastliðin 20 ár
(sbr. Arnþór Garðarsson 1989).
Langt er milli súlubyggðanna við Suð-
vesturland annars vegar og byggðanna við
austanvert landið hins vegar og óvíst um
205