Samvinnan - 01.05.1950, Blaðsíða 14

Kehll Guðmundsson kaupfélagsstjóri á einkáskrifstofu sinni i kaupfélagshúsinu.
Voru deildir stofnaðar í flestum hrepp-
um Norður-ísafjarðarsýslu.
Útibú í þorpunum, íshús á Langeyri.
Upp úr þessu kom til mála að sam-
eina Kaupfélag Isfirðinga og Kaup-
félag Súðvíkinga, sem starfað hafði af
myndarskap um nokkur ár.
Skyldi Kaupfélag ísfirðinga hafa
deild í Súðavík og reka þar sérstakt
verzlunarútibú.
Meðan sameiningarmálið var á döf-
inni, festi Kaupfélagið kaup á eignum
Utvegsbanka Islands á Langeyii við
Alftafjörð. Þarna var gömul fiskverk-
unarstöð með hafskipabryggju og
nokkrum byggingum, en allt í sorg-
legri niðurníðslu. Þariia reisti félagið
lítið hraðfrystihús árið 1943 og hefur
rekið það síðan.
Á sama ári var leitast eftir því, að
Pöntunarfélagið Hvöt í Bolungavík —
er Verkalýðsfélag Bolungavíkur liafði
stofnað til — yrði deild úr Kaupfélagi
ísfirðinga. Varð það úr, að Kaupfélag
ísfirðinga yfirtók eignir þess, reisti
lítið verzlunarhús og stofnaði verzl-
unarútibú í Bolungavík. Er nú verið
að stækka kaupfélagshúsið í Bolunga-
vík, einkum með tilliti til þess að geta
tekið mjólk bændanna í Hólshreppi
til sölumeðferðar og opnað sérstaka
mjólkurbúð í þorpinu.
í árslok 1944 hætti Kaupfélag Hnífs-
dælinga störfum, en Kaupfélag ísfirð-
inga keypti eignir þess. Með ársbyrjun
1945 stofnaði félagið deild í Hnífsdal
og opnaði þar sölubúð. Var það þriðja
14
verzlunarútibú félagsins í Norður-ísa-
fjarðarsýslu.
Þegar rætt er um verzlunarútibú
félagsins, er rétt að geta þess, að í árs-
byrju’.i 1946 keypti Kaupfélagið verz.l-
un Páls Jónssonar við Silfurgötu og
hefur haft þar útibú síðan og verzlað
þar með almennar matvörur.
Vöruskemma — vöruþurrð.
Á árunum 1947 og 1948 lét félagið
breyta yfirbyggðu kolaporti, sem það
hafði keypt, er það yfirtók kolaverzlun
iðnaðannanna, og innrétta það sem
vöruskemmu. Er hún á ágætum stað,
rétt við bæjarbryggjuna og er hin
gagnlegasta vörugeymsla.
Á seinustu árum hafa takmarkanir
af hendi hins opinbera iii bygginga-
framkvæmda staðið í vegi fyrir því
að félagið gæti ráðizt í ýmsar nauð-
synlegar byggingaframkvæmdir og
h'ifur það dregið nokkuð úr eðlilegri
þróun félagsins. Ekkert hefur þó þjak-
að félagið eins og vöruskorturinn hin
síðari ár, og munu víst flest kaupfélög
landsins hafa líka sögu að segja af því.
Félagsþróun í fóm orðum.
Ef til vill er ekki unnt í stuttu máli
að gefa gleggri heildarmynd af þróun
félagsins með öðru móti en því að
láta tölurnar tala. — Þess vegna skulu
nú tilfærðar nokkrar tölur úr bókum
félagsins um félagsmannatölu, vöru-
sölu og sjóðeignir þess á ýmsum tím-
um með nokkurra ára millibili.
Ár Félagsm. Vörusala Sjóðeignir
1924 31 121.000,00 4600,00
1929 85 348.000,00 47.000,00
1934 135 425.000,00 120.000,00
1939 342 900.000,00 226.000,00
1942 475 2.400.000,00 530.000,00
1947 800 9.700.000,00 818.000,00
Nú munu félagsmenn vera tæpt
þúsund, vörusalan tæpar 10 miljónir,
og sjóðeignirnar nálægt tveimur millj-
ónum króna.
ísfirðingar traustir samvinnumenn.
Við athuganir, sem Ketill Guð-
mundsson kaupfélagsstjóri hefur gert,
hefur komið í ljós, að félagsmenn og
fólk, sem þeir hafa á framfæri sínu
muni vera rétt um 4000, eða 4/5 allra
íbúanna á félagssvæðinu, sem er Isa-
fjarðarkaupstaður og Norður-ísafjarð-
arsýsla. Má af þessu sjá, að ef vöru-
skortur bagaði ekki, mundu ísfirðing-
ar víkja fyrir fáum liér á landi sem
traustir samvinnumenn.
Verkefnum fjölgar — verkefni bíða.
Kaupfélag ísfirðinga hefur undir
stjórn Ketils Guðmundssonar aflað
sér mikils trausts fyrir vöruvöndun og
áreiðanleik í öllum viðskiptum.
í fyrstu, allt fram yfir 1930, sinnti
félagið aðeins nauðsynjaverzlun bæjar-
búa. Þá var tekið fyrir að gerá verzlun-
ina við bæjarbúa fjölþættari. Því næst
sneri félagið sér að viðskiptunum við
bændur nágrannasveitanna og kaup-
túnanna, og að síðustu tekur félagið
að hafa afskipti af atvinnumálum bæj-
arbúa og rétta samvinnumönnum í ná-
grenni bæjarins hjálpandi hönd í við-
skipta- og atvinnumálum þeirra.
Fæ ég ekki betur séð, en að þetta sé
hin ánægjulegasta og eðlilegasta þró-
unarsaga vaxandi samvinnufyrirtækis.
Og þannig mundi ég vilja óska að
stefnunni yrði fram haldið. Það er að
vissu leyti ánægjulcgt, að þrátt fyrir
örugga þix un, stig af stigi hafa vakandi
félagsmenn alltaf ný og ný verkefni í
sigtinu og eru óánægðir með það hve
seint sækist og að félagið skuli ekki
geta fullnægt félagsmönnum um út-
vegun allra nauðsynja þeirra, svo að
þeir þurfi í engu á kaupmannanna
náðir að leita.
(Framhald á b'ls. 27)