Samvinnan - 01.09.1974, Blaðsíða 9

Þá hló Einhildur og spurði hvar sá
staður væri og hvort pungurinn væri
t*ar ekki ennþá. Nei sagði Þorkell, hann
er ekki þar því þú munt hafa farið
höndum um hann. Og segir hún það
stúlkan þín? spurði Einhildur, en ekki
Parf hún neitt um það að segja sagði
Porkell, hann er ekki þar sem Björn
ét hann, það veit ég.
Ekki ertu bróðursonur Brands míns
sagði þá Einhildur, heldur ertu svika-
hra.ppur og þykist vera annar en þú
ert. Víst er ég hann Þorkell sagði gest-
Ur> °g getir þú ekki vísað mér á sjóð-
lnn Ejörns vil ég gera þér tilboð. í
s^að sjóðsins skaltu láta mig fá hlut
sem þú átt í fórum þínum og tel ég
Par með sjóðinn greiddan.
Nú glotti Einhildur.
Hvaða hlutur er það? spurði hún.
Hvað áttu til? spurði Þorkell. Ég?
sagði kerling, ég á ekkert eins og allir
vita 0g yfirvaldið bezt, nema þú getir
annski nefnt hlutinn? Ekki kann ég,
láókunnugur maðurinn, skil á eigum
Pnium sagði Þorkell, en sjálfsagt veit
rePpstjórinn hvað þú hefur tíundað.
^á sagði hreppstjórinn:
Eftir því sem ég veit bezt á kerl-
lngin Einhildur enga veraldlega muni
nema sængina sína, larfana sem hún
gengur í og svo þetta góða hús, sem
nú er að vísu að grotna niður.
Þá hefur henni tekizt að gabba guð
og menn sagði Þorkell, því hvort-
tvegga er að hún á vænan pung af
reiðufé og hlut nokkurn, sem kostaði
bæði silfur og svita og ekki verður
metinn til fjár.
Þá hló kerling.
Og hvað ætli ég eigi svo sem sagði
hún, einstæðingur og ekkjuræfill,
hvaðan ætti ég að fá aura fyrir svo
dýrmætum hlut?
Þú rændir honum sagði strákur að
bragði og var furðu lítið gormæltur.
Segðu mér þá, svikahrappur, frá
hverjum? anzaði kerling.
Gesturinn þagði. Þá sagði kerling
við hreppstjóra:
Farðu með þetta auma þý föður
síns frá augum mínum, annars kynni
tunga mín að taka upp á þeim skratta
að tala orð sem ég vil ekki segja. En
það má ég þó láta út úr mér að ekkert
fær mér eins mikillar ánægju í ellinni
og tilhugsunin um grikkinn sem ég
gerði honum Brandi mínum dauðum.
Og gúmoren á ykkur báða.
Þeir fóru við svo búið og gisti komu-
maður hjá hreppstjóra. Þegar nótt tók
að elda fór hann hljóðlega á fætur og
hélt til húss Einhildar þar sem hann
leitaði langa stund, bæði í húsinu
sjálfu, hjalli fjósi og kindakofa, en
sneri aftur til næturstaðar síns með
tvær hendur tómar. í bíti lagði hann
svo af stað heimleiðis.
Leið svo haust og vetur en næsta
vor kom miðaldra maður í þorpið og
baðst gistingar hjá hreppstjóra. Hann
var í meðallagi hár og hafði mikið
svart skegg sem óx fram á kinnbein
og upp undir augu svo varla var ann-
að sjáanlegt af andlitinu en augun og
ennið. Hann var gormæltur og hann
líka hafði furðulega sögu að segja.
Ég heiti Brjánn sagði hann, og ég
er bróðir hans Brands sem hér bjó og
fórst fyrir átta árum ásamt Birni syni
sínum.
Það er hald manna sagði hreppstjór-
inn.
Já sagði Brjánn, hald manna hér
en vissa mín. Hann braut skip sitt í
spón undir Svörtuloftum eftir fjögurra
dægra volk, komst í land við illan
leik en gaf upp öndina skömmu síðar.
Það veit þetta fólkið fyrir vestan. En
áður en hann dó bað hann fyrir þau
skila&öð til mín, Brjáns bróður síns,
að hann ánafnaði mér góðum grip
sem væri í fórum konu sinnar.
Nú þykir mér týra sagði hreppstjóri,
hér kom sonur þinn í fyrra sama er-
indis.
Já sagði Brjánn, hann átti að reka
mitt erindi ásamt sínu, satt er það.
Vil ég nú beiðast þess, hreppstjóri
minn, þar sem ég kann ekki við að
ráðast inn til ekkjunnar og hún
kannski óhuggandi enn eftir lát síns
góða maka . . .
Hreppstjórinn greip fram í og sagði:
hún hefur jafnað sig bara furðan-
lega enda steig karlinn hennar aldrei
í vitið. En skvtta var hann.
Á? sagði Brjánn, já, beiðast þess að
hreppstjórinn, sem alltaf er leitað til
í nauðum, hjálpi mér að sækja grip
þennan í hendur ekkjunnar.
Ekki vil ég lofa þér neinu um það
sagði hreppstjóri, en ég get rölt með
þér til kerlingar og er raunar for-
vitni á.
Þeir sváfu af nóttina en héldu um
morguninn til Einhildar. Á leiðinni
mættu þeir gömlum sjómanni sem
nam staðar og sagði: Brandur, ertu
þá ekki dauður?
Ójú sagði Brjánn, víst er ég dauður.
Og ertu þá afturgenginn? spurði
karl.
Nei, ég er hann Brjánn, bróðir hans
Brands sagði Brjánn.
Þeir héldu áfram og knúðu dyra hj á
Einhildi. Hún hrópaði að þeir skyldu
ganga í hreysið, en hvaða skepnu
dregurðu með þér í kotið hreppstjóri
minn?
Þetta er hann Brjánn sagði hrepp-
9