Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.08.1909, Side 67

215
sinnis verið synt fram á það, að þar er eigi góðs að
vænta, nenia stranglega sje fylgt þessum aðaiatriðum:
samrœmileg verkan og sameiginleg sala.
Ef fjelögin hopa frá þessum merkjum, eða láta hrekja
sig frá þeim, þá eru auðsæ forlög Kartagóborgar.
Eins og nú horfir við er kjötverzlunin það mál, sem
á að vera aðaláhiigamál sambandskaupfjelagsins; fjelagið
þarf að athuga allt vandlega sem að því lýtur, og fylgja
inálin u fram til sigurs, þó það kunni að kosta talsverða
áreynslu, þolgæði og fjárframlög.
íslenzkir landbúnaðarmenn þurfa að taka alla kjöt-
verzlunina i eigin hendur. Og þeir geta þetta; svo mikið
hefir hinn nýbyrjaði fjelagsskapur, í þá átt, þegar leitt í
þós.
En, því má eigi gleyma, að þessi nýi fjelagsskapur er
prófsteinninn í málinu. Sje hann svo ófullkominn og
fullur sundurgerðar, að það reynist hægðarleikur að maia
hann í sundur, þá er málið eyðilagt, hver veit hversu
langan tíma. Það bíður þá, að minnsta kosti, þangað til
vitrari og þrekmeiri kynstofn er runninn upp, en sá, sem
nú byggir þetta fátæka land.
5.
J-
•i