Andvari - 01.01.1984, Síða 79

ANDVARI
ÞRJÁR SÖGUR
77
á vinstri hlið og var að velta þvi fyrir sér, hvað þetta væri. En þá settist hún
á eyrað. Og hann þóttist nú skynja þetta væri allstór fluga sem að honum sótti:
Hann danglaði í eyrað, klóraði sér. Fór að hugsa hvaða ásókn þetta væri. En
varð að gæta sín, því hann vildi ekki drepa fluguna.
Lá rólegur enn um stund, taldi sig ýmist vakandi eða sofandi. Enn var
hann sannfærður um móðursystir hans stjórnaði heiminum. Verst ef hún færi
nú að hefja kjarnorkustyrjöld þarna í miðju samtalinu. Langaði til að missa
meðvitund aftur, svo hann gæti fengið botn í boðskap hennar og spurt eftir
sjónvarpssamtalið, hvemig á þvi stæði hún væri enn lifandi, þótt hann myndi
vel eftir jarðarför hennar. Alltaf væri hann að upplifa eitthvað nýtt. En þá
kom bannsett flugan enn og aftur á hann og tyllti sér á vinstra augnlokið. Hann
hreyfði hægri höndina ósjálfrátt að auganu, strauk það og nuddaði.
Flugan var horfin.
Móðursystirin var einnig horfin. Það fannst honum leiðinlegt, eins og á
stóð. Var orðinn forvitinn. Vildi ekki missa af styrjöldinni, ef til kæmi. Kjarn-
orkustríð er ekki daglegur atburður, hugsaði hann í svefnrofunum. Og merki
legt yfir hverju móðursystir hans bjó, jafn venjuleg kona og hún hafði verið.
En fólk leynir á sér. Mér þykir skemmtilegast að vera ófrísk, hafði hún ein-
hvern tíma sagt. Vil ekki vera eins og slægð langa.
Honum fannst hann fastur milli þils og veggjar. Fór nú að hugsa um
griðkonu í Galdra-Lofti og barnið, sem Loftur hafði gert henni i þjóðsögunni.
En þá settist flugan aftur á kinnina á honum. Hann danglaði í hana. Hún flýði
með flugnasuði.
Hann reyndi nú enn að gera sér grein fyrir hvort móðursystirin væri lif-
andi eða dauð, en komst ekki að viðhlítandi niðurstöðu. Fór þá að hugsa um
fluguna. Heyrði suðið í henni. Vissi hún var á flögri við rúmið. Fór að velta
fyrir sér hvað klukkan væri, en hætti fljótlega að hugsa um tímann. Fannst hon-
um ekkert koma klukkan við. Langaði að sofa lengur. Hætti að hugsa um flug-
una. Vildi nú komast að því, hvernig móðursystir hans lýsti reynslu sinni og
stjórnaði heiminum með samtali í sjónvarpið og endursögn þess í BBC. En riú
gat hann ekki komið móðursystur sinni fyrir sig, hvernig sem hann reyndi.
Hún og styrjöldin liðu hægt úr huga hans. En flugan flaug þangað í staðinn
°g suðaði án afláts í höfðinu á honum. Bylti sér enn þegar hún settist sem
snöggvast á nefið á honum. Velti því nú alvarlega fyrir sér hvaða bölvuð fluga
þetta væri. Minntist þess ekki að hafa áður séð flugu í svefnherberginu. Aldrei
hafði hann vaknað við þau ósköp að húsfluga væri að ónáða hann og koma hon-
uni til, lenda á honum eins og þyrla. Aldrei hefur Freud skrifað um svona
flugu, hugsaði hann.
Nú var hann byrjaður að vakna, en var þó ekkert að hugsa um það eða
Uióðursysturina eða striðið, heldur hvaða fluga þetta væri eiginlega, sem hefði
lagt slíka ofurást á hann. Það yrði að fara leynt. Mætti ekki vitnast. Þótti sem