Stúdentablaðið - 01.12.1954, Síða 23

STUDENTABLAÐ
15
arnir breytast og mennirnir með. En enginn
hefði trúað þeirri breytingu á tímum og mönn-
um, sem hefur orðið á þessum stutta tíma, ef
honum hefði verið sögð hún fyrir árið 1945.
Forsendur íslenzkra valdhafa fyrir undan-
látsseminni við Bandaríkin voru þær árið 1951,
að all ófriðvænlega horfði í heiminum og ör-
yggi landsins væri í bráðri hættu. Ekki virtist
hið nýja hernám eða undirbúningur hins banda-
ríska hers á Keflavíkurflugvelli þó sanna slíkt.
Fáeinar þúsundir hermanna voi’u settar á land,
og hernaðarmannvirkjagerð hefur ekki verið
flýtt meir en svo, að enn er hún skammt á veg
komin, að því er virðist, miðað við þær fyrir-
ætlanir, sem hinn bandaríski her hefur á prjón-
unum.
En nú eru samt þær blikur á himni í al-
þjóðamálum, að forsenda herverndarsáttmál-
ans, ef hún hefur nokkur verið annað en átylla
og blekking, er ekki lengur fyrir hendi. Allt
annað andrúmsloft virðist nú ríkja í skiptum
stórþjóðanna á milli en árið 1951, og friðar-
horfur fara batnandi með hverjum mánuðin-
um, sem líður. Það er því ekki að ástæðulausu,
að ýmsir þeir, er létu blekkjast af erlendum
áróðri, þegar herinn var tekinn inn í landið, taka
nú að endurskoða afstöðu sína. Sú er líka
reyndin, að ýmsir þeir stjórnmálamenn, er
greiddu atkvæði með herverndarsáttmálanum
1951, virðast nú álíta tíma til kominn, að ís-
lendingar endurskoði afstöðu sína í þessum
málum. Viðbrögð þjóðarinnar munu sýna, iivort
hún lætur sér á sama standa, hvort erlendur
her dvelst hér á landi um ófyrirsjáanlegan tíma
eða eins lengi og hinu erlenda valdi þóknast,
þá jafnvel til 99 ára eins og upphaflega var
farið fram á.
Vissulega hefur birt í lofti, kröfur um brott-
för hins erlenda hers gerast háværri og ein-
dregnari. Það eru þó ekki aðeins batnandi
friðarhorfur, sem hvetja menn til baráttu fyrir
brottför hersins. Öllum hugsandi mönnum er
það ljósara með degi hverjum, hversu geig-
vænlegar afleiðingar langvarandi herseta hefur
haft og mun hafa fyrir þjóðina, verði ekki
breytt um stefnu. Að vísu hafa ýmsar stórfelld-
ar umbætur orðið á framkvæmd herverndar-
samningsins, síðan núverandi utanríkisráðherra
Hinn bersögli er hataður
Von er, að hræsnin hati 1 nig,
höfum við reynt að glíma,
mi er fyrir þreytta þig
að þola lítinn tíma.
Bólu-Hjálmar.
tók við völdum, sem ekki var vanþörf á, og
fleiri gagngerðar breytingar til batnaðar virð-
ast vera í undirbúningi. Keflavíkurflugvöllur
þykir lítt ákjósanleg uppeldisstöð íslenzkum
æskulýð, er þangað leitar atvinnu eða félags-
skapar. I sambandi við atvinnu á Keflavíkur-
flugvelli hefur hinn erlendi her innleitt ill-
ræmda atvinnukúgun og njósnir um pólitískar
skoðanir, sem framkvæmdar eru með öryggis-
ástæður að yfirskini. Andrúmsloftið á Kefla-
víkurvelli einkennist af þessari starfsemi,
njósnir og rógur setja svip sinn á hið daglega
líf, og enginn, sem á sér óvildarmann á „æðri“
stöðum hjá hernum, er öruggur um atvinnu
sína. Þrátt fyrir allar umbætur á framkvæmd
varnarsamningsins sannast það æ betur, að að-
eins eitt úrræði dugar, aðeins eitt úrræði getur
bundið enda á þróun spillingarinnar og það er
brottför hins erlenda hers af landinu.
í dag gera háskólastúdentar uppsögn her-
verndarsamningsins og brottför hins erlenda
hers úr landinu að aðal baráttumáli. Allir við-
urkenna að dvöl erlends hers í landi okkar er
skerðing á sjálfstæði og yfirráðarétti okkar á
eigin landi. En hvort sem hinn erlendi her
dvelst hér enn lengri eða skemmri tíma, þá
má íslenzka þjóðin aldrei sætta sig við slíkt.
Hinn erlendi her hefur sig aldrei á brott héð-
an, ef hann telur sig hér velkominn um aldur
og ævi og engum mótmælum er hreyft. íslenzk-
um stúdentum ber að vera á verði, fylgjast með
tímanum og verða ekki eftirbátar annarra ís-
lendinga, þegar til átaka kemur í sjálfstæðis-
baráttunni. Nú er hinn rétti tími til þess að
hefja sókn í baráttu fyrir tafarlausri uppsögn
herverndarsáttmálans og brottför hins erlenda
hers. Með markvissri baráttu allra sannra ís-
lendinga vinnst sá sigur.