Stúdentablaðið

Árgangur

Stúdentablaðið - 01.12.1954, Blaðsíða 17

Stúdentablaðið - 01.12.1954, Blaðsíða 17
STÚDENTABLAÐ 9 nefnt ofangreind atriði fyrst, af því að þau eru komin til framkvæmda og eru mikilsverðir liðir í því, að staðurinn fái betri svip. En auðvitað þarf að reisa kirkju í Skálholti og prestsetur er skylt að reisa, þar eð lögin um skipulag prestakalla gjöra ráð fyrir því, að presturinn, er nú situr að Torfastöðum, verði fluttur í Skálholt og Torfastaðir seldir upp í kostnaðinn við Skálholt. Margar raddir hafa heyrzt um það mál í heild. Kirkju er óhjákvæmilegt að reisa, því gamla kirkjan, sem enn stendur, er orðin mjög hrörleg, enda þótt það tækist að færa hana til síðastliðið sumar. Það er augljóst mál, að hún má ekki sjást sumarið 1956, enda kemur hún þá ekki neinum að liði vegna smæðar. Hinsveg- ar gæti ný kirkja verið komin það langt í smíði sinni, að notast mætti við hana að einhverju leyti. Þó verður hún í öllu falli heldur lítil á hátíðinni sjálfri. Það hefur verið gjört ráð fyrir, að hún rúmi um 250 manns. Miðað við fjölda sóknarmanna nú er það allt of mikið rúm, því sóknin er fámenn, rúml. 60 manns. En úr því að jarðarfarir til sveita eru oftast nær mjög fjölmennar og einnig mætti gjöra ráð fyrir, að samkomur kirkjulegar væru haldnar í Skál- holti, þá þótti ekki fSert að hafa hana öllu minni. Tvær spurningar koma strax fram. Önnur um gerð kirkjunnar og útlit, hin um staðsetn- ingu hennar. Það er ómögulegt að smíða einhverja eftir- líkingu að öllu leyti af eldri kirkjum á staðn- um, og það kemur varla til greina að nota ann- að eða önnur efni eða aðferðir við smíði hennar en nútímans. Nútíminn er hér að reisa sér minnismerki um leið og Skálholti er sýnd- ur verðugur sómi. Til þess að hægt sé að nota kirkjuna sem raunverulegt guðsþjónustuhús, þurfa fornar venjur og ný tækni að haldast í hendur. Verkefnið, sem húsameistara ríkisins hefur verið fengið til úrlausnar, er að mörgu leyti alfrjálst, enda er það álit þess sérfræðings, sem bezt þekkir til hinna fornu kirkna í Skál- holti, Hákons Christies, að svo eigi að vera. Oddbogastíll fer ekki vel í steinsteypu, segja margir, gott og vel, þá skal hann ekki notaður. Krosskirkja gæti verið hentug lausn, því óhjá- kvæmilegt er, að í kirkjunni verði nokkurt safn fornra muna. Þeim mætti koma fyrir í stúkunum. I raun og veru er aðeins um eitt að- alskilyrði að ræða, og það er, að menn geti séð, að hér standi kirkja. En sú kirkja verður að vera að nokkru leyti í tengslum við for- tíðina. Hvernig ætti annars að koma hinum gömlu legsteinum fyrir í henni, svo að ósam- ræmið verði ekki of himinhrópandi? Yfirleitt á að nota alla forna kirkjulega muni úr Skál- holti í hinni nýju kirkju. Að því leyti verður að sýna eldri tímanum virðingu, og það er hin raunverulega takmörkun á verkefninu. Mér er það ekki ljúft að vita til þess, að ný kirkja verði reist á hinum gamla grunni, en ég er þar víst í ákaflega litlum minnihluta. Þó vil ég nota tækifærið til að gjöra grein fyrir þeirri sérstöðu rninni. Eg sé ekki, að helgi nýju kirkjunnar verði vitund meiri, þótt hún standi á hinum forna grunni. Kirkja, sem er vígð og helguð, er heilög jafnvel þótt hún standi í Skálholti 30 m norðan við hinn forna grunn. Þá stæði hún í sömu hæð og kirkjugarðurinn hefur. Nú er kirkjugarð- urinn þannig, að hann er allur útgrafinn, enda að auki fullur af grjóti. Þá gæfist ágætt tæki- færi til þess að taka nýjan garð í kringum nýju kirkjuna, er stæði norðan við heimreiðina, sem nú er, en verður af tekin. Auðvitað verða hinar raunverulegu traðarleifar varðveittar, eins og aðrar sýnilegar fornminjar í Skálholti. Við þessa færslu kirkjunnar ynnist það, að hægt yrði að marka greinilega stærð iiinna ýmsu kirkna greinilega með upphleyptum steinaröðum. A þann hátt myndi eftirtíminn taka við eign, sem smám saman mundi fá auk- ið gildi. Kirkjugarðurinn forni yrði friðaður og komizt yrði hjá því að bora og sprengja klöppina, sem hinar eldri kirkjur hafa staðið á. A þann hátt fengju eftirkomendur vorir að taka við sýnilegum arfi frá oss og forfeðrum vorum. Sama máli gegnir um prestsetrið. Það ber enga nauðsyn til að reisa það á bæjarstæðinu gamla. Af mörgum ástæðum gæti það verið hagkvæmt að færa það norðar á túninu, norður fyrir kirkju. A þann hátt gæti bæjarstæðið fengið að liggja ósnert eins og vér höfum tekið við því. Fyrir útlit staðarins skiptir það ekki máli, hvort húsin standi nú í hinu nýja Skál- holti eins og á dögum Brynjólfs Sveinssonar. Hið forna bæjarstæði var þarna yzt á brekku- brúninni, þar sem gott var til varnar og stutt í vatn; nú gilda eigi þær forsendur. Nútíminn gjörir mjög að því að eyða og um-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Stúdentablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Stúdentablaðið
https://timarit.is/publication/350

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.