Stúdentablaðið - 01.12.1960, Síða 19

Mtnrfir Háxhála íslands 1911-1961)
1911— 12
1912— 13
1913— 14
1914— 15
1915— 16
1916— 17
1917— 18
1918— 19
1919— 20
1920— 21
1921— 22
Dr. phil. Björn M. Ólsen, prófessor í ísl.
málfræði og menningarsögu.
Guðmundur Magnússon, prófessor í lækn-
isfræði.
Lárus H. Bjarnason, prófessor í lögfræði.
Jón Helgason, prófessor í guðfræði.
Guðmundur Hannesson, prófessor í lækn-
isfræði.
Haraldur Níelsson, prófessor í guðfræði.
Dr. phil. Agúst H. Bjarnason, prófessor í
heimspeki.
Einar Arnórsson, prófessor í lögfræði.
Sigurður P. Sívertsen, prófessor í guð-
fræði.
Dr. phil. Guðmundur Finnbogason, pró-
fessor í hagnýtri sálarfræði.
Ólafur Lárusson, prófessor í lögfræði.
til, sérstaklega þýðingum rilanna. Eins og fyrr var að vikið,
voru það úlgáfnr ritanna og einkum þvðingarnar, sem liöfðu
áhrif á skáld og andans menn. Jafnvel fræðaþulurinn N. F. S.
Grundtvig, sem ekki lét sér allt í augum vaxa, notaði ekki ís-
lenzk handrit, það veit ég.
Handritamálið, óskir Islendinga og umræður og fréttir af
málinu, juku óðfluga kynni Dana af íslenzku handritunum.
Nú hrá líka svo við, að áður en varði var farið að sýna þeim
meiri rækt. Hvernig útgáfur Munksgaards vissu í upphafi við
handritamálinu kann ég ekki að segja, en síðar meir fléttast
þær inn í það, ekki sízt í dönskum hlaðaskrifum. Ilinni nýju
skipun Arnasafns 1936 fylgdu umræður um að auka starfsemi
stofnunarinnar, og varð það til þess að danska ríkið veitti fé
til útgáfu ritsafnsins Bibliotheca Arnamagnæana (fyrsta bindi
1941) og lil orðabókarinnar yfir fornmálið (það verk hafið
1939). Umræður um húsnæði safnsins áttu þátt í því, að það
var flutt úr Háskólasafnintt, úr stað, þar sent eldhætta var
mikil og yfirleitt ekki vel að því húið (sjá umsagnir danskra
hlaða), í annað, sem sagt er gott og vel til fallið. Léttir þetta
áhyggjum af öllum, sem til vissu og ekki var sama um örlög
safnsins. A síðustu árurn hefur og verið veitt miklu meira fé
til stofnunarinnar. Allt er þetta gagnlegt. Það hefði að vísu
verið geðfelldara, að þessar hætur á hag stofnunarinnar hefðu
kornið fram sem sjálfkrafa merki um mætur og ást á íslenzku
handritunum, en ekki blandazt saman við málaleitun Islend-
inga í handritamálinu.
1922— 23 Dr. phil. Sigurður Nordal, prófessor í ísl.
fræSum.
1923— 24 Dr. phil. Páll Eggert Ólason, prófessor í
sögu íslands.
1924— 25 Guðmundur Hannesson.
1925— 26 Magnús Jónsson, prófessor í lögfræði.
1926— 27 Guðmundur Thoroddsen, prófessor í
læknisfræði.
1927— 28 Haraldur Níelsson. Hann andaðist 11.
marz 1928, og gegndi Sigurður P. Sí-
sen rektorsstörfum til loka kennsluárs-
ins.
1928— 29 Dr. phil. Ágúst H. Bjarnason.
1929— 30 Einar Arnórsson.
1930— 31 Dr. theol. Magnús Jónsson, prófessor í
guðfræði.
1931— 32 Ólafur Lárusson.
1932— 33 Dr. phil. Alexander Jóhannesson, pró-
fessor í íslenzkri málfræði.
1933— 34 Sami.
1934— 35 Sami.
1935— 36 Guðmundur Thoroddsen.
Fyrstu 25 starfsár háskólans var rektor kosinn til
eins árs, síðait til 3 ára.
1936— 39 Níels Dungal, prófessor í læknisfræði.
1939—42 Dr. phil. Alexander Jóhannesson.
1942—45 Jón Hj. Sigurðsson, prófessor í læknis-
fræði.
1945—48 Dr. jur. & phil. Ólafur Lárusson.
1948—51 Dr. phil. Alexander Jóhannesson.
1951—54 Sami.
1954—57 Dr. phil. Þorkell Jóhannesson, prófessor
í sögu Islands.
1957—60 Sami.
1950 Sami, endurkosinn til hausts 1963. And-
aðist 31. okt. 1960.
1960 Ármann Snævarr, prófessor í lögfræði,
kosinn 19. nóv. 1960 til hausts 1963.
Pétur SigurSsson háskólaritari tók saman.
STU DENTABLAt)
19