Stúdentablaðið - 01.12.1969, Blaðsíða 42

Frá Félagi
tannlæknanema
Tannlækna„deild“ Háskóla íslands er
nú senn aldarfjórðungs gömul. „Deildin“
(eftirleiðis notað án tilvitnunafmerkja)
hefur um margt sérstöðu innan háskólans.
Hún er t.d. eina deild skólans, sem ekki
er sjálfstæð, þ.e. fer ekki með stjórn eigin
mála í samráði við yfirvöld háskólans,
heldur þarf í öllum þeim málum, er ein-
hverju varða, að hlíta úrskurði lækna-
deildar. Hefur það fyrirkomulag reynzt
ráðamönnum tannlæknadeildar mjög til
erfiðisauka og gert stjórnun deildarinnar
þunga í vöfum og svifaseina, enda virð-
ist ærinn starfi að stjórna læknadeild-
inni einni saman.
Sú er önnur sérstaða deildarinnar, að
candidatus odontologiae mun vera dýr-
asti candidatus, sem Háskóli íslands
menntar. Afleiðing þess er augljós, þegar
í hlut á fámenn deild og skipta þarf
mögrum sjóðum skólans í marga staði.
Hin þriðja sérstaða deildarinnar er,
að hafa nær frá öndverðu búið við hin
hörmulegustu húsnæðisvandræði. Deild-
in er nú til húsa í kjallara Landsspítalans,
í mikilli óþökk húsráðenda, enda þarf
stofnunin sjálf á húsnæðinu að halda til
eigin starfsemi. Deildin hefur til umráða
um 280 m,2 og fer þar fram öll verkleg
kennsla II og III hluta stúdenta, sem er
mikil. Þá ber að geta þess, að deildin
hefur takmarkaðan aðgang að fyrir-
lestrarsal læknanema o.fl. á 1. hæð Lands-
spítalans. Það væri að bera í bakka-
fullan lækinn að ræða húsnæðismál tann-
læknadeildar ýtarlega á þessum vettvangi,
en þess skal aðeins getið, að undanfarin
tvö haust hefur verið takmörkun á inn-
töku nýrra stúdenta í deildina, og hefur
þá stúdentsprófeinkunn verið lögð til
grundvallar. Síðan hefur verið samkeppn-
ispróf að loknu eins vetrar námi í efna-
fræði um þau sæti, sem laus væru í
deildinni, og þeir, sem þar hafa orðið
hlutskarpastir, loks endanlega verið inn-
ritaðir með þeim fyrirvara, að deildin
geti ekki heitið þeim kennslu lengur, en
til ársins 1974, enda verði hún þá á
götunni. Tannlæknanemar eru nú orðnir
næsta langeygir eftir lausn húsnæðismála
deildarinnar, en bjartsýnustu menn minn-
ast þess þó, að Karþagó var að lokum
lögð i eyði. Þó er skylt að geta þess, að
tannlæknanemar hafa nú fengið ágæta
lesstofu að Eiríksgötu 31.
Félag tannlæknanema fer hins vegar
algjörlega sjálft með stjórn eigin mála og
starfar af miklum þrótti, innan þeirra
marka, sem löng skólavist og fámenni
setja. Tannlæknanemar í II og III hluta
eru flesta daga í skólanum frá kl. 8 til
a.m.k. 18, og þegar því lýkur, tekur við
lestur kennslubókanna. Slikt setur félags-
starfsemi allri nokkuð þröngar skorður.
Félag tannlæknanema varð 20 ára á
s.l. vetri, og var þeirra tímamóta minnzt
með veglegri árshátíð. Var til hennar
boðið öllum fyrrverandi formönnum fél-
agsins auk fleiri gesta. Aðalræður kvölds-
ins fluttu þeir Jóhann Finnsson, tann-
læknir og kennari við deildina, en hann
var aðalhvatamaður að stofnun Félags
tannlæknanema og fyrsti formaður þess,
og Helgi Magnússon, núverandi for-
maður félagsins. Þótti 20 ára afmæli
félagsins vel minnzt.
Að venju fór félagið í tvo vísindaleið-
angra á starfsárinu. í hinum fyrri var
Páll tannlæknir Jónsson á Selfossi sóttur
heim, en hinn síðari var farinn nú í haust
til Akraness, þar sem starfa tannlækn-
arnir Ingjaldur Bogason og Kristján
Kristjánsson. Höfðu menn af ferðum
þessum bæði gagn og gaman.
Þá heldur félagið reglulega skemmti-
og fræðslufundi. Á hinum síðasta hélt
Sverrir Einarsson, tannlæknir í Vest-
mannaeyjum, einkar fróðlegt erindi um
,,flúoriseringu“ vatns og vatnsveitumál
Vestmannaeyinga, en þeir Eyjaskeggjar
munu verða fyrstir hérlendis til að setja
flúor i neyzluvatn til að draga úr tann-
skemmdum.
Félagið gefur út málgagn tannlækna-
nema, eina tímarit á íslandi um tann-
læknisfræðileg efni. Kemur það venjulega
út 3-4 sinnum á ári.
Þá hefur félagið mikil samskipti við
erlenda tannlækninema, einkum á Norð-
urlöndum og er aðili að alþjóðasambandi
tannlæknanema (IADS) og sambandi
norrænna tannlæknanema (NOS). Utan
fóru á starfsárinu 5 tannlæknanemar, en
3 erlendir sóttu okkur heim.
Við tannlæknanám við Háskóla Is-
lands eru nú 43 stúdentar, þar af 16 í I
hluta. Fámenni og langur vinnudagur
skapa hins vegar nánara persónulegt
samband milli kennara og nemenda.
Slík samvinna, góð forysta og kennara-
lið, ásamt mjög löngum starfsdegi tann-
læknanemans, er í rauninni sá grund-
völlur, sem tilvera tannlæknadeildarinnar
byggist á við þær aðstæður, sem deildin
býr nú við.
Leonhard /ngi Haraldsson.
Frá MÍMI
Mímir, félag stúdenta í íslenzkum
fræðum, var stofnaður árið 1946. Félags-
talan var ekki ýkja há í fyrstu, en hópur-
inn var samstæður, og félagið hélt uppi
fjölbreyttri og þróttmikilli starfsemi. Er
óhætt að segja, að alla tíð síðan hefur
Mímir ekki sízt átt tilveru sína að þakka
hinum mikla einhug, sem ríkt hefur
meðal félagsmanna. Hin síðustu ár, eftir
að nám í íslenzkum fræðum eftir gamla
laginu var fellt niður, en BA nám tekið
upp til fyrrihlutaprófs, hefur félagið að
vísu breytt nokkuð um svip. Fjöldi
félagsmanna hefur aukizt verulega og
hópurinn orðið að sama skapi sundur-
leitari en áður. En ekki er annað að sjá
en Mími hafi tekizt að aðlaga sig þess-
um breyttu aðstæðum. Að minnsta kosti
hefur starfsemi félagsins ekki dregizt
saman hin síðari ár nema síður væri.
Nú í haust hefur sú breyting orðið á
ytri aðbúnaði félagsins og félagsmanna,
að flutt hefur verið í nýtt húsnæði, Árna-
garð. í þeim veglegu húsakynnum njóta
nú félagsmenn kennslu og lestrarað-
stöðu. 5 Árnagarði hefur Mímir og fengið
stórt og rúmgott herbergi til starfsemi
sinnar, a.m.k. fyrst um sinn. Hyggja
félagsmenn gott til veru sinnar í hinum
nýju húsakynnum.
Út á við mun Mímir kunnastur af
blaðaútgáfu sinni, en félagið gefur út
blaðið Mími, sem að jafnaði kemur út
tvisvar á ári. Það flytur ýmis konar fræð-
andi efni, er varðar íslenzk fræði.
Eitt af hlutverkum Mímis er að standa
vörð um hagsmuni félaga sinna. í þessu
efni á félagið samleið með Félagi stúd-
enta í heimspekideild en samband þess-
ara tveggja félaga hefur ætíð verið hið
bezta.
Á nýliðnu starfsári hélt Mímir uppi
blómlegri starfsemi að vanda, og verður
nú vikið að því helzta. Fyrsti félagsfund-
ur vetrarins var haldinn 12. nóv. Þar
ræddi Sveinn Skorri Höskuldsson, lektor,
um bókmenntarýni í erindi, er hann
nefndi: „Frá ævisögum til nýrýni“. Fund-
ur þessi var fjölsóttur, og urðu umræður
Ijörlegar, en meðal gesta, sem til máls
tóku, voru rithöfundarnir Einar Bragi og
Thor Vilhjálmsson.
26. nóv. var haldinn félagsfundur, en
þar íjallaði Aðalgeir Kristjánsson, skjala-
vörður, um bréfasafn Brynjólfs Péturs-
sonar, sem hann hafði þá nýlega fundið
í skjalasafni í Kaupmannahöfn. Fundar-
sókn var góð og erindi Aðalgeirs hið
fróðlegasta.
13. des. var haldinn félagsfundur með
nokkuð öðru sniði en venja er til. Voru
fengnir ti! vísindamenn, úr hópi kennara
stúdenta, að ræða eitt og annað, er
varðar íslenzk fræði. Tóku þeir efnið
föstum, en nokkuð frjálslegum tökum.
Fundarmenn, sem voru allmargir, höfðu
hina beztu skemmtan og ánægju af fundi
þessum.
19. febr. ræddu þeir Þorleifur Hauks-
son, stud. mag. og Sverrir Tómasson,
stud. mag. um vandamál, sem upp koma
við smíð prófritgerða. Var fundur þessi
yngri Mímismönnum einkar gagnlegur.
Hallfreður Örn Eiríksson, cand. mag.,
kom á fund í Mími 13. marz og ræddi um
söfnun íslenzkra þjóðfræða. Var sá fund-
ur hinn ánægjulegasti.
Þorrablót var haldið enn sem áður,
að þessu sinni í byrjun marz. Þar gafst
mönnum kostur á að neyta ýmiss konar
þjóðlegs matar og drykkjar, og skemmti-
atriði voru mörg. Þá var stiginn dans, en
það er nýmæli á þorrablóti Mímis, enda
mæltist sú ráðabreytni misjafnlega fyrir.
Mímir efndi til tveggja ferðalaga á ár-
inu. Hið fyrra var farið í október. Var þá
ekið á Kaldadal með það fyrir augurn að
skoða Surtshelli, en ferðinni breytt í
kynnisferð um Suðurlandsundirlendið. í
júní efndi Mímir til tveggja daga ferða-
lags í Öræfasveit. Veður var ekki með
ákjósanlegasta móti þar eystra, en þrátt
fyrir það tókst ferðin ágætlega vel í alla
staði.
í sumar efndi Mímir til kynningar-
kvölds með erlendum stúdentum, er hér
voru á sumarnámskeiði í íslenzku. Blönd-
uðu menn þar geði hver við annan, og
samnorrænn andi ríkti.
Jón Hilmar Jónsson, sltid. mag.
STÚDENTABLAÐ
42