Fálkinn


Fálkinn - 21.12.1929, Blaðsíða 3

Fálkinn - 21.12.1929, Blaðsíða 3
Lesið jólaguðspjallið. Lúk. 2, 1—14. Gfe? IL Betlehem, til barnsins vil jeg fara með barnahóp og Drottins englaskara. En á þeirri leið ætla jeg að koma við i Rómaborg. Jóla- guðspjallið bendir mjer á, að jeg slculi koma þar við. I jólafrá- sögunni er nefndur keisari, sem hjet Ágústus. Hvernig væri að nema staðar hjá hinni veglegu höll hans. Hvar er hún? Höllin er horfin. í Rómaborg er staður einn, er Palatin heitir. Þar sjást margvíslegar rústir. Á hæð þess- ari voru í fornöld margar skraut- legar byggingar. Þar voru hallir keisaranna. Þar fæddist Ágústus. Þegar jeg fyrir nokkrum árum átti því láni að fagna að standa á þeim stað, palatinsku hæðinni í Róm, hafði jeg ineð mjer Nýja testamentið og las orði til orðs jólaguðspjallið. Jeg lokaði aug- unuin og mjer fanst jeg sjá mar- marahöll keisarans. Jeg hugsaði um jólanóttina, hina heilögu nótt. Það blikar á vopn varðmann- anna. Mjer leyfist ekki að ganga inn í höllina, jeg fæ aðeins að gægjast inn í hallargarðinn. En er það ekki einmitt keisarinn sjálfur, sem gengur þar milli trjánna fram hjá gosbrunnunum? Honum er gefið mikið vald, og jólasagan segir frá því, hvernig skipunum hans var hlýtt, er menn fóru hver til sinnar borg- ar til þess að láta skrásetja sig. Jeg er staddur á palatinsku hæðinni og horfi yfir Róm, horfði á hina mörgu kirkjuturna. Höll keisai’ans er horfin. En hvernig stendur á því, að kirkj- urnar eru svo margar? Jeg sest niður og les jólasög- una aflur. Jeg les um vegmóða, fátæka rnóður. Engin höll var henni opin, ekki einu sinni rúm í gistihúsi. En inn í fjárhús komst hún, og þar fæddi hún son sinn, vafði hann reifum og lagði hann í jötu. Jeg hlusta á boðskapinn, sem englarnir fluttu hirðunum. Nú skil jeg, af hverju kirkju- turnarnir eru svo margir. Á heil- agri nótt fæddist barn, sem varð voldugra en allir keisarar. Þess vegna eru nú haldin heilög jól og kirkjunum er alt af að fjölga og það bætist alt af við þann hóp, sem syngur jólasálma. Það fædd- ist barn og var lagt í jötu. Það er þessu barni að þakka, að mörgum hlýnar nú um hjarta- rætur, og hver veit tölu þeirra, sem á heilögum jólum halda í anda til Betlehem? Þeir sjá ekki voldugan keisara, þeir sjá ekki viðhafnardýrð í höll hans. En hvað sjá þeir? Hvað sjáum vjer? Fátæka móður, litið barn. Frá þessu barni er sigurkraft- urinn, sem gefinn var hinum mörgu, sem i borg keisarans gengu lofsyngjandi í dauðann fyrir trú sína. Nafni þessa barns eru hinar veglegustu kirkjur helgaðar, einnig litla sveitakirkj- an, þar sem þú varst barn á jól- urn, einnig kirkjurnar lijer i Reykjavík, þar sem nú eru sungn- ir jólasálmar. Hvað fær jafnast á við áhrifavald barnsins, sem var reifað og lagt í jötuna? Á- hrifin frá þessu barni ná til litla barnsins, sem í kvöld sofnar með jólagjöfina sína i fanginu. Kær- leikurinn frá barninu, sem fædd- ist í Betlehem, nær einnig til þess manns, sem nú iðrast og grætur, er hann horfir á barnið í jötunni. Huggunin frá þessu barni nær til hinna þjáðu og sorgbitnu. Barnið í jötunni horfir bros- andi á alla. Bros þess flytur hverjum þeim, er á það horfir, þessa kveðju: Guð elskar þig. Þeir, sem fást til að nema staðar hjá jötunni í Betlehem, finna allir hið sama er barnið horfir á þá. Þeir finna sinn eig- in vanmátt, en sjá um leið barns- ins mikla mátt. En þessi máttur jólabarnsins á að verða oss til blessunar. Þá getum vjer haldið sönn jól, heilög jól, og minni jólagleði megum vjer ekki láta oss nægja. Þessi jólagjöf er boðin oss öll- um. Engillinn segir í jólaprjedik- un sinni: „Jeg boða yður mik- inn föguuð, sem veitast mun öll- um lýðnum“. Þessi fögnuður er handa oss öllum. Hanu er handa þjer, sem nú ert að lesa þessi jólaorð, og hann er handa þeim, sem þú talar við, handa þeim, sem þú hugsar um og biður fyr- ir nú á jólunum. Leyfum heilögum jólahugsun- um að komast að hjarta voru. Hvar er nú vald Ágústusar keis- ara? En hvar er vald barnsins í Betlehem? Hve mörgum veitir |>að barn gleði á þessum jólum, já, á hverjum degi? Förum að dæmi hirðanna, sem sögðu: „Vjer skulum fara rak- leiðis til Betlehem og sjá þennan atburð“. Tökum eftir kærleiks- brosi jólabarnsins. Þá sannfær- umst vjer um, að kærleikur Guðs er ætlaður oss. Jólafriður- inn er í hjarta voru, velþóknun Guðs er yfir oss og hjartað verm- isl í hinni skæru jólabirtu. Leyf- um Jesú Kristi að hafa áhrif á hjörtu vor. Þá hölduin vjer heilög jól. Segjum með heilagri, harnslegri jólagleði: Til Betle- hem, til harnsins vil jeg tara. Amen.

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.