Fálkinn - 21.12.1929, Blaðsíða 39

F Á L K I N N
39
Bói var aS flýta sjer. Haiín greip
skólatöskuna i skyndi og hentist af
stað. Palli varð hræddur. Hann kast-
aðist fram og aftur, klenidi sig og
marði. Hann ætlaði að fara að æpa
og hljóða, en ])á datt honum i liug
að nú væri hann á leiðinni i skólann
og þá var hann nærri ])vi 'farinn að
hlægja, ])\í hann hjelt ])að rnyndi
verða svo gaman.
menn. Hún cr ekki fyr komin út, en
inn laumast griðarstór köttur. Hann
slendur dálitla stund og skimar í all-
ar áttir svo gengur hann rakleitt að
Palla og gripur í hann. Læsir tönnum
aftan í buxurnar hans og ber Iiann út.
Palli verður viti sínu fjær af skelf-
ingu. Æpir af öllum kröftum og brýst
um á hæl og hnakka. En kisa stekkur
af stað og enginn heyrir neitt. Hún
Bói vissi sjer einskis ils von fyr en
hann var sestur í sæti sitt og opnar
töskuna, situr ])á ekki Palli þar hi-
spertur og skellihlægjandi. En Bói
varð nú svo liræddur að. hann átti
ekki orð til í eigu sinni, hann skelti
töskunni í lás og leit alt í kring um
sig til að aðgæta hvort uokkur liefði
tekið eftir því sem var að gerast.
Hjarta hans harðist. Hinir drengirnir
máttu með engu móti sjá Palla. Þeir
myndu bara lilægja að honurn af því
hann var svo lítill og kennarinn
myndi ef til vill taka hann og hafa
til sýnis. Nei, nei, enginn mátti snerta
Palla. Bói beygði sig niður og Ijest
vera að taka eittlivað upp úr skrif-
i töskunni, svo enginn sjái þig, ann-
ars taka þeir ])ig“, hvislaði hann að
Palla. Svo tók hann upp allar hæk-
urnar sínar, svo það skyldi verða
rýrrira um Palla, hann skyldi aðeins
eftir pennahylkið og nokkra smáhluti
lianda Palla til að leika sjer að. 1
l'yrstu fríminútunum var Bóa leyft að
skreppa inn i skólastofuna, og þá
sagði liann Palla að liann yrði að vera
í töskunni allan tímann. Og tímarnir
liðu smátt og smátt. Það var lengsti
dagurinn i lífi Palla litla. En loksins
komust þeir ])ó af stað. Og það var
nú svo sem heldur en ekkert um að
vera heima. Pabbi hans var lcominn
heim, mamma hans var orðin veik og
Asa var alveg utan við sig, því þau
gátu hvergi fundið Palla.
„Jeg er með Palla í töskunni minn“,
hrópaði Bói og sagði nú upp alla sög-
una. Og nú setti pahhi Palla á lófa
sjer og ljet hann lofa því að fela sig
svona aldrei aftur, því ])á yrði
mamma lians altaf veik.
En cinu sinni kom liræðilegt atvik
fyrir. Palli var í eldhúsinu hjá Ásu.
Hann lá á maganum undir eldhússtól
og ljek sjer að nokkrum haunum, Ása
skraj>p fram sem snöggýast. En viti
hleypur vfir garðinn þverann og endi-
langan og smeigir sjer gegn um dálitla
sprungu inn í garð nábúans. En þá
kemur nú dálítið fyrir sem kisa hafði
ekki tekið með í reikninginn. Gríðar-
stór hundur kemur þjótandi á móti
henni með ógurlégu gjammi. Köttur-
inn verður nú yfir sig hræddur, liendir
Palla og stekkur af stað og hundur-
inn á eftir. Palli er ekki minna
hræddur eins og þú getur ímyndað
þjer; fyrst liggur hann alveg eins og
liann væri dauður. En svo skreiðist
harin ])ó á fætur og fer að reyna að
ekki langt, þvi liann er svo litill. —
„Mamma, mamma!“ lirópar liann, cn
það heyrist ekkert því röddin er svo
lítil og mjó. Og hann er svo litill að
hann hvorki getur sjcð liúsið eða
nokkurn skapaðall hlut. Hann hleypur
nú og hleypur, þangað til hann er að-
fram kominn, þá hnigur liann niður
og getur ekki lireyft sig, en liggur
bara og skelfur. Hve lengi liann hefir
legið ])arna veit hann ekki sjálfur. Nú
fer að dimma og úti er rigning og
stormur. Hann reynir að skreiðast
undir nokkur hlöð til ]>ess að hafa
skjól af þeim, en getur varla hreyft
sig. Mamma, pabbi, Bói, Ása vælir
hann og tárin streyma niður eftir
kinnum hans.
En heima er alt í uppnámi. Þau
leita um liúsið alt, þvert og endilangt.
IJm allan garðinn, en enginn vottur
um Palla. Bói er alveg frá sjer num-
inn af sorg. Loksins tekur hann vasa-
Ijósið sitt og fer með það út í garð,
til þess að leita einu sinni enn. „Palli,
Palli“, kallar hann, „hvar ertn?“ Þá
m.
m.
*
m.
æ
m.
m.
m
m.
m.
=&
m
m.
m
m.
m
m.
m.
m.
m.
m
m.
&
m.
m
Ht:
M
m.
m
m
m
m
#
m
Verslunin B R VNJA
Laugavegi 29. — Sími 1160. — Reykjavík.
Sjerverslun fyrir efni og áhöld til trjesmíða
Hefur einkasölu fyrir margar elstu og stærstu verksmiðjur heims-
ins svo sem Sandvikens jernverks A/B, Svíþjóð, sem býr til
hinar alþekfu Sandvikens sagir. Ulmía verksm., sem býr til
allskonar hefla úr trje, hurðarþvingur, skrúfþvingur, hefilbekki
o. fl. — Kunz verksmiðjan býr til allskonar hefla og önnur
áhöld úr járni og stáli fyrir trjesmiði. — Meisterwerke smíðar
axir, hamra, sleggjur, naglbíta, tengur, bora, meitla, vinkla,
mælitæki skrúfstykki, steðja, og öll múraraverkfæri. — Rawl-
plugs verkfæri hafa gert miljónir manna ánægða með heimilið.
Til húsgagnasmíði: S. L. S. vönduðu og þægilegu skrár
fyrir allskonar húsgögn, koparlamir, samauborðslamir, alt til-
heyrandi skothurðum úr trje og gleri, skinnur og hilluberar í
bókaskápa (nýtt hjer) og ótal margt fleira. — Metallwerkið býr
til allsk. húsgagnaskiiti og tippi úr kopar og horni, fínt úrval.
Tll húsabygginga: Celotex er besti einangrari fyrir kulda
og raka, nauðsynlegt fyrir útvarpsnotendur. •— Asfaltfilt er mest
seldi þakpappi í landinn, er mjúkur, lyktarlaus og endingar-
góður, þó ódýr. — Certus limduft er notað kalt, leysist ekki
upp í slagningi, er nú meira notað en nokkurt annað lím. —
jowil hurðarskrár, öryggislæsingar, hurðarhúnar úr allskonar
málmi, hörni og trje, hurðarlamir úr kopar og járni, glugga-
járn, gluggastilli, glugga og búðar-rúðugler, kítti, krít, fernisolía,
málningarvörur allsk., málarapenslar, sandpappír, smergel o. fl.
— Verslunin hefur flutt inn margar stórkostlegar nýungar, sem
hefur hjálpað til að fullkomna iðnina, þess vegna leggur hún
áherslu á að ná viðskiftum við alla trjesmiði í landinu, með
von um að geta fært hverjum einum eina eða fleiri tegundir
af efni eða áhölaum sem ljettir starfið og bætir iðnina, sendið
því óskir yðar til BRVNJU og hún mun kappkosta að full-
nægja þeim eftir beztu getu. Gledileg jól!
m
m.
m.
m
m.
m.
m.
m
m
m.
m
m.
m
m.
m.
m
m
m
m.
m
m.
m
m.
m
m
m.
m
m
m
m
m
m
heyrir liann svolitiö vein, hinumeginn
við garðinn. Bói er nú eliki seinn á
sjer að stökkva yfir. Og finnur nú
Palla. Hann er lioldvotur og jökul-
kaldur og það lítur eliki út fyrir að
vera mikið lífsmark með honum. Bói
ber liann varlega lieim. Og ])ar er
hann færður úr öllum fötum og lilúð
að honum á allar lundir. Og nú er
hann svo voðalega sltelfing þreyttur,
grúfir liöfuðið niður i koddann og loli-
ar augunum.
Lítið á! Lítið á! Skyldi nú Palli
ætla að geta sofna. Þau standa öll
saman fjögur i ltring um rúmið hans
og þora varla að láta hæra á sjer.
Palli opnar augun og brosir en lok-
ar þeim aftur strax — og viti menn,
Palli sofnar reyndar.
Þau litu hvort á annað i þögulli
gleði. Mamma styður sig við handlegg-
inn á j)abba og tárin streym) niður
liinnar henni. Nú veit hún, að litli
drengurinn liennar á eftir að verða
stór og sterkur aftur. Og það skeður
lika. Palli sofnar og sefur bæði nótt
og dag að heita má í fyrstunni Hann
tekur nú aftur að vaxa og stækkar og
stækkar með degi hvergjum, þangað til
hann er orðinn álika stór og áður. Og
sje liann ekki orðinn stór núna, ])á
heldur hann áfram að vaxa enn þann
dag i dag.
RÁÐÞROTA
Þjer er óliætt að veðja við hvern
sem vera skal um það, að þú getir
bundið haun með 8 þumlunga löngum
spotta, svo að hann geti eklti hreyft
sig.
Þú hnýtir lykkju á háða enda spott-
ans. Síðan læturðu manninn, sem vill
reyna, leggjast á grúfu á gólfið, leggur
liendur hans upp á bakið og smeygir
lykkjunum á litlu fingurna á honum.
Þegar hann tekur í, herðist á lykkj-
unum. Spottinn verður að icra svo
stuttur, að litið hil sje á milli hand-
anna. Síðan smeygir þú fótunum á
lionum inn á milli handanna, eins og
sýnt er á myndinni. — Og maðurinn
getur sig ekki lireyft.