Fálkinn - 17.12.1954, Síða 34

26 JÓLABLAÐ FÁLKANS 1954
'A

k/
"%
Raunasaga
Piu litlu.
Pia litla var 13 ára þegar Ingrid Bergman fór frá henni
og föður hennar og giftist Rosselini.
°9 síðan hefir Pia átt bágt, segir Anita Hunter í greininni.
NGRID BERGMAN, ein
af hinum meiri leik-
konum vorra daga,
hlýddi kalli ástarinnar
er hún fór frá fyrri
manúi sinum, sænska lækninum
Peter Lindström, og giftist ítalska
leikstjóranum Roberto Rosselini.
Það olli hneyksli er hún átti barn
með Rosselini áður en hún hafðí
fengið skilnað við Lindström.
En það er óþarfi að minnast á
hneykslið þegar saga Piu litlu er
sögð. Eitt er vist, að hjönaband móð-
ur hennar og Rosselini virðist vera
hið besta, og þau eiga þrjú falleg
börn: Robertino og tvíburana Ingrid
og Isabellu.
Ingrid hefir unnið mikla sigra í
hinu nýja föðurlandi sinu, Ítalíu,
en samt er hún ekki hamingjusöm.
Oft keníur skuggi á andlitið og
raunalegir drættir kringum fallegan
munninn. Þá sér liún í huganum
myndina af telpu. — Pia, segir hún
lágt. — Pia, mér þykir svo vænt
um þig! Kannske skilur þú mig ein-
hvern tíma, þegar þú veist sjálf hvað
ástin er .....
En Pia, eina barn Ingrid af fyrra
hjónabandi, er langt í burtu. Hún
á heima i Bandaríkjunum hjá föður
sínum. Og i gremju sinni og beiskju
hefir hann gert sitt til að Pia hati
og fyrirliti móður sina.
Þetta er harmur Ingrid Bergman
og þetta er raun Piu litlu, sem ekki
vill láta kalla sig Piu, vegna þess
að móðir liennar gaf henni það nafn.
Pia Lindström notar nú skírnarnafn
sitt, Friedel Elisabeth, en kunningj-
arnir kalla hana „Liz“.
— Móðir mín kallaði mig Piu og
setti nafnið saman úr fyrstu stöf-
unum í Peter-Ingrid-Alltaf. En hún
hefir ekki lialdið það sem hún lof-
aði. Hún fór frá pabba — fyrir fullt
og allt.
í dag er hún sextán ára og spyr:
Hvernig gastu fengið þetta af þér,
mamma? Því að Pia getur ekki skilið
að nokkur kona geti tekið nokkurn
mann fram yfir föður sinn. Föður
liennar, sem er svo elskulegur og fal-
legur — og svo góður og gerir Piu
allt til geðs. — Hvers vegna fórstu
frá honum, mannna?
VISSI EKKI HVE FRÆG
MÓÐIR HENNAR VAR.
Pia átti hamingjusöm bernskuár.
Hún er fædd í Stokkhólmi en fór
tveggja ára með foreldrum sínum
til Ameríku. Pia var lifandi eftir-
mynd föður síns. — Ekta Lindström,
sögðu foreldrarnir lireykin.
Ingrid varaðist að Pia lenti í kvik-
myndasollinum í Hollywood. —
Hún á ekki að verða neitt kvik-
myndabarn, sagði hún einbeitt. Og
þess vegna vissi Pia ekki, að móðir
hennar var fræg kvikmyndaleikkona.
Þegar hún var átta ára kom liún einu
sinni hlaupandi úr skólanum og
kallaði fagnandi til mömmu sinnar:
— Mamma, mamma, kennslukonan
spurði mig í dag, hvort ég gæti ekki
útvegað sér mynd af þér! Hún segir
fngrid Bergman
og Rosselini
með soninn
Roberto og
tvíburana
Ingrid og
Isabellu.
Pia, eða Fridel
Elisabeth og
faðir hennar,
Peter Lind-
ström læknir,
á leið til
Svíþjóðar.
að þú sért fræg, og hún ætlar að
biðja þig að skrifa nafnið sitt á
myndina. Er það satt að þú sért
fræg?
Ingrid gramdist þetta og skrifaði
kennslukonunni bréf og sagði henni,
að sér væri ekki að skapi að hún
talaði við Piu litlu um þess háttar.
Árum saman var hjónaband þeirra
Ingrid og Lindströms talið til fyrir-
myndar. Hún barst ekki á og mat
mest að vera heima lijá manninum
og telpunni þegar hún var ekki að
leika. Og heima hjá sér var hún
ekki kvikmyndaleikkonan Ingrid
Bergman, heldur húsmóðirin Ingrid
Lindström. Hann hafði sett á stofn
skurðlækningastofu í Hollywood.
Þau hjónin sáu ekki sólina fyrir
Piu, en ólu hana samt upp skynsam-
lega. Hún var glöð og sæl og allt
virtist leika í lyndi.
KOMDU BRÁÐUM AFTUR!
Pia vissi að móðir hennar varð
oftar og oftar að fara i ferðalög
vegna starfs síns. Og þegar hún fór
til Ítalíu til að leika i kvikmyndinni
„Stromboli“ hjá Rosselini, var Pia
ekkert liissa á því. Hún var orðin
tólf ára.
— Kemurðu ekki bráðum aftur,
mamma? spurði hún.
— Jú, vitanlega, Pia mín. Undir
eins og myndin er búin!
Hún vissi það ekki sjálf þá, að
hún mundi aldrei koma til baka.
En nú liðu mánuðir án þess að
mamma kæmi, og Pia varð meira og
meira óþolinmóð. Og faðir hennar
varð dapur og þegjandalegur.
Loks þraut Lindström þolinmæð-
ina og hann fór til Ítalíu. Hann
hótaði Ingrid því að hún skyldi
aldrei fá að sjá Piu, ef lnin kæmi
ekki með lionum heim.
— Þú skalt aldrei fá liana, aldrei
á ævi þinni, sagði Iúndström læknir
er þau voru að semja með sér á
Sikiley.
— Þú mátt ekki gera henni svo
illt, sagði Ingrid í öngum sínum. 'Þá
vissi liún sjálf að liún var með
barni — sem Roberto Rosselini átti.
En Peter Lindström var ósveigjan-
legur.
í Ameríku komust nú lineykslis-
fréttirnar á kreik og nú gengu blöð-
in í skrokk á Ingrid Bergman, sem
þau höfðu lofað mest áður. Og þau
settu það ekki fyrir sig að þetta
bakaði saklausu barni hörmulegustu
raunir.
MAMMA ÞÍN ER YOND!
Pia litla var alltaf að vonast eftir
mönnnu sinni og spyrja um hana.
En hún fékk ekki svar. Lindström
hafði tekið hana úr skólanum og sent
hana til kunningja uppi i sveit, undir
eins og fréttist um hneykslið. En
það stoðaði ekki. Blaðamenn og ljós-
myndarar eltu Piu litlu á röndum.
Hvar sem hún kom var forvilið fólk
á gægjum og spurði hana og dylgj-
aði.
— Látið þið mig í friði. Mamma,
hjálpaðu mér. Komdu! hrópaði Pia
í örvæntingu einu sinni þegar ein-
hver óþokki hafði laumað að henni
blaði. Á því stóð: „Hún mamma þin
er vond manneskja“.
Þó að málaflutningsmaður Lind-
ströms gerði það sem í lians valdi
stóð til að hlífa telpunni gat hann
ekki afstýrt þvi að hún fengi tauga-
áfall. Blöðin, útvarpið og helgislepju-
kvenfélög höfðu sest að henni eins
og gannnar.
Ingrid Bergman var ekki mönnum
sinnandi: — Farið þið með mig eins
og ykkur sýnist, en lofið barninu
að vera i friði.
En engar bænir stoðuðu, enginn
sýndi henni eða barni hennar vægð.
Og smám saman fór grunsemd að
vakna í hug telpunnar. Var það
kannske satt þetta, sem allir sögðu?
Og nú sá hún allt í einu móður
sína með, sömu augum og faðir lienn-
ar gerði. Síú fór henni að íinnast
að móðir hcnnar hafði leikið hana
illa. Hún var móðguð, lienni liafði
verið útskúfað. Mamma hafði eign-
ast annað barn og kærði sig ekkert
um hana framar .......
Lindström gerði sitt ítrasta til að
styrkja hana í þeirri trú. Þegar Pia
spurði: — Er það satt sem fólk segir,
að hún mama komi aldrei aftur?
Þykir henni vænna um litla strák-
inn en mig? Þá svaraði faðirinn
engu, og hann leyfði meira að segja
Framhald á bls. 28.