Fálkinn - 11.09.1963, Blaðsíða 33

— í gær.
— Hvert?
— í íbúð í Chelsea.
— Jæja þá, gert er gert. Þú ert nógu
gömul til að vita, hvað Þú ert að gera.
Gleymdu ekki að láta mig hafa síma-
númerið.
— Get ég þá fengið frí síðdegis?
— Mér heyrðist þú segja, að þú vær-
ir þegar flutt. Já, já, farðu bara. Ég
þori að veðja, að þú átt eftir að iðrast
þessa.
Hann vissi ekki, hvað hann hafði
mikið á réttu að standa. Þegar ég lædd-
ist inn í hús pabba síðdegis og sá alla
hina kunnuglegu hluti, var eins og hin-
ar sterku hendur vanans gripu í mig.
Tilfinningin um þetta tilgangsleysi, að
fara frá þessu öllu, einmitt á þeirri
stundu lífsins, þegar ég þarfnaðist þess
meira en nokkru sinni fyrr — hún kom
aftur núna, sterkari en áður.
Ég gekk um húsið og horfði löngunar-
augum á allt, og spurði sjálfa mig
hvernig ég hefði getað farið leiðar minn-
ar í gær án þess að líta aftur.
Það var hræðilegt að fara aftur til
Fulham. Allar eðlisávísanir mínar
gerðu uppreisn gegn hugmyndinni. Og
samtímis fór ég að safna því saman,
sem ég ætlaði að fara með, myndina,
nokkur herðatré, bækur og skrautmuni
úr svefnherberginu, handklæði og lök ..
Skyndilega minntist ég fólksbílsins,
sem beið. Ég fann gamla pappírskörfu
og setti allt í hana. Þegar ég var búinn
að koma henni í bílinn, hljóp ég gegn-
um húsið og út í garð, — garð pabba,
stolt hans og gleði — og sleit upp nokkr-
ar krystantemur. Á leiðinni aftur gegn-
um húsið, stal ég fallegum öskubakka
úr gleri, tveim vínglösum, ofnskermin-
um og loks pappírskörfu, gluggatjöld-
um, sem voru nýkomin úr þvotti og
stóru persnesku teppi. sem hafði legið
Kæri Astró!
Mig langar til að biðja þig að spá
fyrir mig um framtíðina. Ég hef skrif-
að þér tvisvar áður og beðið eftir hverju
blaði með mikilli eftirvæntingu, en
aldrei fengið svar. En kæri Astró, er
nokkur leið að þú myndir nú vilja
svara mér í blaðinu sem kemur út 26.
júní. Ég er fædd klukkan eitt eftir
hádegi. Mig langar til að fá bent á mína
verri eiginleika og hvernig er bezt að
forðast þá. Hvers konar atvinna mundi
henta mér helzt? Hvernig er skapgerð
mín? Vinsamlegast sleppið fæðingar-
degi, mánuði, ári og stað.
Með fyrirfram þökk,
Dagfríður.
Svar til Dagfríðar.
Því miður reyndist ekki kleift að
svara bréfi þínu í því blaði, sem þú
óskaðir eftir, en ég vona að það komi
að fullum notum þótt svarið berizt þér
ekki fyrr en nú.
Þú óskar sérstaklega eftir að getið
sé um verri eiginleika þína, en þeir
verða varla taldir alvarlegs eðlis. Þeir
verða helzt taldir vera hin neikvæðu
í forstofunni, svo lengi sem ég mundi.
Ég hafði ekki ætlað mér að taka það,
en ég mundi eftir hinum sprungna lin-
oleumdúk og svo hafði ég bara skyndi-
lega vafið það saman og tekið það með
mér.
Upphæðin fyrir leigubílinn hlaut að
vera orðin geysihá, en ég neyddist til
að skrifa miða til pabba og skýra honum
frá því, hver hefði tekið hlutina.
Elsku pabbi! Ég jór heim meðan þú
varst úti til að þú slyppir við að hitta
mig. Éf hef tekið nokkra hluti í nýja
lierbergið mitt, sem er illa búið hús■
gögnum, að mestum hluta á ég þetta
nema teppið og gluggatjöldin og nokkra
smáhluti, sem þú munt ekki sakna. Ef
þú vilt fá þá aftur eða ef þú vildir
hafa samband við mig af einhverjum
ástœðum, þá er heimilisfang mitt hérna.
Ég las það yfir, sem ég hafði skrifað
og skrifaði yfir heimilisfangið. Svo
skrifaði ég það aftur efst.
Ég gat ekki þolað hugsunina um það,
að vera alveg sambandslaus við hann.
Þegar ég sat í leigubílnum, hugsaði
ég í fyrsta sinn um vini mína. Ég hefði
að minnsta kosti átt að láta pabba vita,
hvað hann ætti að segja, ef þeir hringdu.
En svo fann ég til beizkju yfir því að
mér hafði verið vísað á dyr. Það er
hans sök, að ég er ekki heima, hugs-
aði ég. Hann verður að ráða fram úr
þessu eins og honum sýnist.
Á leiðinni aftur til Fulham stanzaði
ég til að kaupa mat og Ijósaperur.
Ég var ánægð með sjálfa mig, sökum
þess að ég hafði sigrazt á freistingunni
og gladdist yfir hugsuninni um hið bág-
borna herbergi, sem brátt átti að lag-
færa. Það var fyrst þegar við stönzuð-
um fyrir framan húsið og bílstjórinn
sagði:
áhrif sólmerkis þíns, sem er merki Tví-
buranna. Þér mun hætta til að hafa
helzt til mörg járn í eldinum og þannig
verður þér of lítið úr verki. Það sem
ætlast er til að fólk læri í lífinu, sem
fætt er undir þessu sólarmerki er ein-
beitni, þó ekki of mikil. Það sem ég á
við er að gott er að hafa svo sem tvenns
konar verkefni með höndum, en helzt
ekki fleiri.
Sólin er í tiunda húsi þannig að allar
líkur eru til þess að þú eigir eftir að
komast til talsverðra metorða í lífinu.
Þegar geisli tíundahúss fellur í merki
Tvíburanna eru meiri líkur fyrir að
ævistarfið verði þannig að fremur þurfi
andlegra og greindargóðra hæfileika við
heldur en líkamlegan kraft. Alls konar
skrifstofustörf mundu hæfa vel. Einnig
mundi þér fara vel úr hendi að starfa
f smásöluverzlunum, sérstaklega þeim
sem selja bækur.
Það rikir tiltölulega gott jafnvægi í
skapgerð þinni og þú hefur ríkar til-
hneieinpar til að hucsa mikið um hlut-
ina og átt yf'”leitt auðvll með að gera
þér grein fyrir öllum aðstæðum.
— Er það hérna? — að lneysti mín,
sem var byggð á sandi, hrundi til
grunna.
Þegar ég kom inn með síðustu birð-
ina, kom ég auga á Doris.
— Og hvað er þetta, ef ég má spyrja,
sagði hún tortryggin.
— Bara nokkrir hlutir að heiman,
sagði ég.
Hún beygði sig niður og þuklaði
gluggatjöldin, sem voru mjúk og þykk
og í fallegum litum.
— Hvað er þetta?
— Gluggatjöld, sagði ég.
— Það eru gluggatjöld fyrir herberg-
inu, það eru gluggatjöld í hverju einasta
herbergi í húsi mínu. Hún virtist mjög
móðguð. — Hvers vegna komið þér
hingað með fleiri gluggatjöld, stóra
þunga hluti eins og þetta? Þau draga
bara að sér óþrifnaðinn það gera þau.
Ég sleppti því, að segja, að það myndi
mér líka og tautaði bara eitthvað um,
að þau héldu hitanum inni. Hún stundi
önuglega og byrjaði að skoða hitt drasl-
ið. Lökin sluppu í gegn, en þegar hún
tók upp eitt af vínglösunum, vöknuðu
með mér slæmar grunsemdir.
— Hvað ætlið þér að gera við þetta?
— Drekka úr þeim, sagði ég og stillti
mig.
Hún hnussaði fyrirlitningarlega og
sagði, að hún vildi ekki, að leigjendur
drykkju í herbergjunum, og hvað ætti
ég svo sem að gera við glös? Henni lík-
aði ekki við gesti, sem heimsæktu hverj-
ir aðra. Hún horfði á matvælin og sagð-
ist vona, að ég eldaði ekki of mikinn
mat, því að þá bærist þefur um húsið.
Auk þess vildi hún ekki hafa veggina
útataða í feiti.
Svo uppgötvaði hún teppið.
— Hvað er að því sem fyrir er?.
Systir mín hefur saumað það með eigin
Framh. á bls. 36.
Máninn í ellefta húsi bendir til þess
að þú eigir auðvelt með að eignast vini,
en sá galli er á gjöf Njarðar að þeir
standa sjaldan lengi við. Þú ættir því
ekki að reiða þig um of á stuðning vin.“
þinna, því þeir munu flestir hverfa frá
þér þegar þeir hafa fengið það út úr
þér sem hægt er.
Ég geri ráð fyrir að þér leiki forvitni
á að vita hvenær líkur eru mestar fyrir
giftingu. Það er á 21, og 22. aldursári
þínu og þá verður um að ræða mann,
sem er nokkru eldri heldur en þú og
afstöðurnar benda til að hjónabandið
gangi allt að óskum.
Talsverðav horfur eru á því að þú
eigir eftir "ð ferðast til útlanda í
skemmtife ð Er> bað getur dregizt að
úr því verði fram undir þrítúgs aMu>"-
inn ...
rx ej
F/ _____II <i 1 >1 C