Fálkinn - 21.12.1964, Blaðsíða 10

Eftir hádegi rækir Auður
Eir starf sitt sem kvenlög-
regla. Hér ræðir hún við
stúlku, sem þarf á aðstoð
og skilningi að halda.
BAC88INN HENNAR
viðbótardúr og lét ekki á sér kræla enda ekki nema 10 mánaða
gömul. Heimasætan í miðið gerði allt sem hún gat til að bæta
upp fjarveru systra sinna og skemmti gestunum allt hvað af tók.
Hún er aðeins tveggja ára gömul og heitir Yrsa. Hinar systurnar
heita fallegum nöfnum líka en sjaldgæfum. sú elzta heitir Dalla
en sú yngsta Elín Þöll.
Auður Eir hafði nóg að snúast þá morgunstund sem við stöldr-
uðum við hjá henni, þó Elín Þöll svæfi vært. Hún var að þvo
bleyjur uppi á lofti og þurfti öðru hverju að skjótast upp brattan
stigann, síminn glumdi við hvað eftir annað og húsverkunum varð
að sinna jafnframt. Þau Auður og Þórður Örn búa í gömlu timbur-
húsi sem klætt er bárujárni, það marrar þægilega í gólfinu þegar
gengið er um og út um litla gluggana sést þröngur húsagarður,
afmarkaður af tréverki. Það er alltaf hlýtt í svona húsum, segir
húsfreyjan okkur og við kunnum vel við okkur hér og það er ekki
sízt vegna þess hvað náungarnir eru alúðlegir. Þeir eru ófáir
kunningjar okkar sem hafa spurt hvort ekki sé hægt að fá þetta
leigt. Því við erum á förum.
Þau hjónin eru semsé að byggja sér einbýlishús suðui» í Kópa-
vogi.
— Byggingarmálin hvíla nú aðallega á húsbóndanum, segir
Auður af mestu hógværð. Ég reyni að hugsa um heimilið á morgn-
ana eða fram að þeim tíma að starfsdagur minn hjá kvenlögregl-
unni hefst. Það er klukkan hálftvö.
Morguninn hjá mér fer í húsverk,
bleyjuþvott, vélritun og símtöl. Þetta
fléttast allt hvað inn í annað svo
ég þarf ekki að kvarta undan til-
breytingarleysi. En mér væri enginn
kostur að stunda starf mitt hjá kven-
lögreglunni og Hjálpræðishernum ef
ég nyti ekki hjálpar Yrsu systur
minnar. Hún er okkur mikil hjálpar-
hella og stelpurnar sjá ekki sólina
fyrir henni. Og dætrunum kem ég
í vist seinni hluta dagsins, þær eru
hjá ágætri konu uppi á Vitastíg, all-
ar á sama stað. Þar veit ég þeim líð-
ur vel, að öðrum kosti væri mér
ómögulegt að einbeita mér að starf-
inu. Ég er með þeim hverja stund
sem aflögu er og meðan þeim er vel
borgið í vistinni, þá er ég öldungis
óhrædd. Sjálfar eru þær ánægðar
og það er fyrir öHu.
Þegar lokið er hádegisverði, Dalla
komin heim úr skólanum og Þórður
Örn hefur svalað latínuþorsta mennt-
skælinga í bili, þá er enn framundan
sjálfur starfsdagurinn. Dæturnar eru
klæddar í hlífðarföt því ekki hefur
Eftir kvöldmat hefst
starfið hjá Hjálpræðis-
hernum, en Auður Eir
hefur með höndum
stjórn á æskulýðsstarfi
Hjálpræðishersins.