Fálkinn - 21.12.1964, Blaðsíða 11
Auður Eir segir börnunum dæmisögu.
stytt upp frá því í morg-
un. Síðan er þeim stafl-
að inn í Chevrolettinn hans
pabba síns, módel ’54, þetta
er sýnilega vel hirtur bíll
og stendur fyrir sínu. En
stundum hittist svo að Þórð-
ur Örn er ekki viðlátinn
þegar þarf að koma telpun-
um í vistina, tepptur við
kennslu eða húsbyggingar-
mál.
— Þá er nú sjón að sjá
mig arka með stelpurnar
upp á Vitastíg, segir Auður
Eir, kannski í hávaðaroki
eða slagveðursrigningu. Ég
held á þeirri yngstu í fang-
inu, Yrsa hangir í kápufald-
inum og sú elzta skokkar
lausbeisluð ýmist á undan
eða eftir.
Þórður Örn hefur náð tangarhaldi á síðustu dótturinni og
lcomið henni inn í bílinn þar sem hinar tvær eru fyrir.
— Það er víst ekki hægt að láta þær ganga sjálfala, segir
hann og brosir við.
Síðan er ekið af stað og við fylgdumst með upp á Vitastíg,
þar stíga hnáturnar út úr bílnum og kveðja mömmu og pabba
með miklum virktum, sýnilega hafa þær ekkert á móti því
að vera hér eftir og eru strax farnar að leika sér. Nú skiljast
Ieiðir þeirra hjóna, eiginmaðurinn hverfur suður í Kópavog
þar sem einbýlishúsið er í smíðum en eiginkonan fer til
starfa sinna á Klapparstíg en þar er kvenlögreglan til húsa
í tveimur litlum herbergjum.
í Reykjavík starfa aðeins tveir kvenlögregluþjónar. Auður
kynnir okkur fyrir samstarfskonu sinni, Guðlaugu Sveinsdótt-
ur, hún hefur starfað lengi að þessum málum og er orðin öllum
hnútum vel kunn. Þær stöllur hafa yfrið starf að vinna og
Auður Eir dregur enga dul á það að raunverulega þyrfti
fleiri til starfsins ef vel ætti að vera. Og annað háir þeim
sem ekki verður gert að í fljótu bragði: hér á íslandi vantar
tilfinnanlega heimili og hæli fyrir kvenfólk, unglingsstúlkur
jafnt og fulltíða konur, sem lent hafa á refilsstigu, komizt
í kast við lögin ellegar er ekki lengur sjálfrátt vegna drykkju-
sýki og slíkra sjúkdóma.
Okkur var mjög umhugað að skyggnast bak við tjöldin
hjá þeim Auði Eir og Guðlaugu og fá vitneskju um í hverju
starfið væri fólgið. Ýmsir virðast hafa þá hugmynd að kven-
lögreglan þurfi að vera miklir beljakar, hörkutól sem er í lófa
lagið að leggja hvern meðalkarl á japönsku glímubragði ef
eitthvað ber út af. Ekkert er fjær sanni. Þær þurfa öllu
Framh. á bls. 32.
í lok samkomunnar samcinast börnin í bæn.