Fálkinn - 21.12.1964, Blaðsíða 14

Greinarhöfundur með (
Mustafa Barzani þar i
sem hann hefur nú 'í
aðalstöðvar sínar í
fjalllendi Kúrdistan.
KLRDIST
NÝTT RÍKI
Í AUSTUR-
LÖNDUM
NÆR?
í fögru veðri í fyrri hluta síðastliðins mánaðar settu Kúrdar
í írak undir berum himni fyrsta þjóðþing sitt nálægt smábænum
Ranya í miðhluta hins írakska Kúrdistan. Til þings voru komnir
43 fulltrúar frá hinum þrem leiðandi öflum landsins, almenn-
um íbúum (ættbálkunum, bæjum og þorpum) 18, kúrdíska
lýðræðisflokknum 17 og 8 frá uppreisnarhernum.
Nær allir höfðu fulltrúar þessir verið kosnir óbeinum, en
lýðræðislegum kosningum, en 6 höfðu verið skipaðir til þing-
setu af Barzani, þar á meðal tveir kristnir biskupar (frá kald-
eisku og assýrísku kirkjunum, sem verið hafa all fjölmennar
í Kúrdistan allt frá dögum kristninnar) og einn háttsettur leið-
togi kúrdíska múhameðstrúarmanna.
Nokkru áður höfðu verið haldin 3 undirbúningsþing, þar
sem fulltrúar þessara þriggja ieiðandi afla höfðu kosið þing-
menn sína, og var ég viðstaddur hið síðasta og fjölmennasta
þessara undirbúningsþinga, fulltrúaþing íbúanna, sem haldið var
í öðrum smábæ, Qala Diseh („Borg ræningjanna"), í lok sept-
embermánaðar.
Á fundinum í Qala Diseh voru saman komnir á fimmta
hundrað fulltrúar frá íbúum sveita og bæja og var það litfögur
sveit og gjörvileg að sjá, þar sem þeir sátu krosslögðum fótum
á skrautofnum teppum í stórri vöruskemmu, sem rýmd hafði
verið fyrir fundinn. Enn ganga Kúrdar í margvíslegum og lit-
ríkum þjóðbúningum, eru smekkmenn í vali sínu og fjölbreyti-
ieika og samkundur þeirra því litskrúðugar, er leiðtogar þeirra
koma saman.
Mulla Mustafa Barzani hinn sögufrægi leiðtogi Kúrda hafði
kallað þing þetta saman og hélt setningarræðu, þar sem hann
kvaddi landa sína til að láta ekki gamlan ættbálkaríg eða sér-
hagsmuni ráða vali fulltrúa sinna, heldur velja þá menn, sem
hæfastir væru til að leiða þjóð þeirra á komandi þingi, sem fara
ætti með æðsta löggjafar og framkvæmdavald í hinu írakska
Kúrdistan. Að loknum örfáum ræðum annarra fulltrúa hélt
Barzani af fundi og var þá gengið til kosninga. Stungið var
14
upp á einum þrjátíu mönnum og voru 12 þeirra kosnir
með leynilegum kosningum, en skrifarar, er fulltrúar
gátu valið að vild, aðstoðuðu þá, sem hvorki voru læsir
né skrifandi. Fundurinn fór prúðmannlega fram og skipu-
lega, svo að vart hefði betur getað orðið í nokkru landi
Evrópu.
Enn tíðkast almennur vopnaburður í Kúrdistan, en
áður en gengið var til fundarstaðar urðu allir fulltrúar
að afhenda vopn sín lífvörðum Barzanis, sem voru þarna
FALKINN