Fálkinn - 07.03.1966, Side 33

íngarnar í vögnunum á þessári
leið tilefni til grannskoðunar af
hans hálfu og að undanteknu
hinu snjalla samtali milli hr.
Lamplough og hins virðulega
KC saltpétur, gat engin þeirra
vakið ímyndunarafl hans. Ég
hef rangt fyrir mér. Það var
ein í fjarsta horni vagnsins,
sem hann kannaðist ekki við.
Hún var letruð með bláum
stöfum á gulan grunn og hann
gat ekki lesið nema nafn —
John Harrington — og eitt-
hvað, sem líkist dagsetningu.
Þó þetta vekti ekki sérstakan
áhuga hjá honum, vakti það
honum næga forvitni til þess,
að hann færði sig framar í
vagninn, eftir því sem fólkinu
fækkaði, þangað til hann gat
greinilega lesið, það sem á
glugganum stóð og hann fékk
nokkra umbun erfiðis síns.
Auglýsingin var ekki af þessari
venjulegu gerð. Þarna stóð:
„Til minningar um John Harr-
ington FSA, frá Laurels, Ash-
brooke. Dáinn 18. sept. 1889.
Fékk þriggja mánaða frest.“
Vagninn nam staðar og hr.
Dunning var svo niðursokkinn
í að skoða bláu stafina á gula
grunninum, að vagnstjórinn
varð að kalla til hans.
— Ég biðst afsökunar, sagði
hann.
— Ég var að virða fyrir mér
þessa auglýsingu. Hún er dá-
lítið undarleg, eða er ekki svo?
Vagnstjórinn las hana hægt
yfir:
— Hja hérna! varð honum
að orði.
— Ég hef aldrei séð þessa
áður: Þetta hafa einhverjir
gamansamir náungar gert.
Hann náði í bursta og bar
breinsilög á rúðuna, fyrst að
ipnanverðu og siðan að utan.
, — Nei, þetta hefur ekki
verið h'mt á. Það er eins og
það hafði verið steypt í glerið,
eða efnið, eins og þér mynduð
e^ til vill orða það. Finnst yður
þpð ekki herra?
Dunning gaumgæfði rúðuna
og nuddaði hana með hanzka
sinum. Síðan samþykkti hann
tilgátu vagnstjórans.
— Hver lítur eftir þessum
auglýsingum og gefur leyfi fyr-
ir þeim? Ég vildi gjarna að
þér mynduð spyrjast fyrir um
það, en ég ætla að skrifa þetta
hjá mér.
Nú kallaði aðstoðarmaður
vagnstjórans:
— Flýttu þér nú George.
Tíminn er útrunninn.
— Vertu bara rólegur félagi.
Hér er dálítið, sem mig langar
til að sýna þér. Komdu og líttu
á rúðuna hérna.
— Hvað með rúðuna? spúrði
aðstoðarmaðurinn um leið og
hann nálgaðist.
— Og hver er þessi Harring-
ton? Hvað á þetta allt að þýða?
— Ég var að spyrja hver
það væri, sem sæi um að setja
þessar auglýsingar upp á vögn-
unum og mér datt í hug, að
réttast væri að spyrjast sér-
staklega fyrir um þessa hérna.
— Ja herra minn. Þetta fer
allt í gegnum skrifstofu fyrir-
tækisins. Ég held að það sé
hann hr. Timms okkar, sem
sér um þetta. Þegar ég geng
frá í kvöld, skal ég skilja eftir
skilaboð og kannski get ég
frætt yður nánar, ef þér eigið
leið um á morgun.
Meira gerðist ekki þetta
kvöld, nema hvað hr. Dunning
fletti upp á Ashbrooke og
komst að raun um að það var
í Warwickshire.
Næsta dag fór hann aftur
til borgarinnar. Vagninn, sem
var hinn sami, var svo fullur
af fólki, að hann fékk ekki
tækifæri til að ná tali af vagn-
stjóranum, en komst hins veg-
ar að raun um að auglýsingin
leyndardómsfulla hafði verið
fjarlægð. Um kvöldið bættist
enn einn hlekkur í keðju leynd-
ardómsins. Hann missti af spor-
vagninum og kaus að ganga
heim, en þegar nokkuð var
orðið áliðið og hann var við
vinnu í bókaherberginu, kom
önnur þjónustustúlkan og til-
kynnti að tveir menn frá spor-
vagnafyrirtækinu vildu endi-
lega ná tali af honum. Þetta
minnti hann á auglýsinguna,
sem hann var annars næstum
búinn að gleyma. Hann lét vísa
mönnunum inn til sín. Það
voru vagnstjórinn og aðstoðar-
maður hans. Þegar þeim höfðu
verið bornar veitingar, spurði
hann hvelju hr. Timms hefði
svarað til viðvíkjandi auglýs-
ingunni.
— Það var nú einmitt út af
því, sem við gerðumst svo
djarfir að lita hingað inn í
kvöld, sagði vagnstjórinn.
— Williams hérna fékk held-
ur betur gúmoren á latínu hjá
hr. Timms. Að því er hann seg-
ir hafði slík auglýsing ekki ver-
ið send til birtingar, ekki pönt-
uð, ekki borguð, eða yfirleitt
vildi hann ekki kannast við
hana á nokkurn hátt og hann
lét fyllilega á sér skilja, að við
værum hálfvitar, sem eyddum
tíma hans til einskis.
— Jæja. Fyrst þér takið
þessu svona hr. Timms, sagði
ég Vildi ég aðeins fara fram á
að þér komið og sjáið * ■'va
'Su^Cúté*
Geíið Suzy Cute pelann sinn — hún
drekkur, hún vœtir sig!
Hún hreyfir handleggina eins og liíandi
barn!
-jAr Setjið hana í hvaða stellingu sem er —
hún beygir handleggi og fótleggi!
Þegar þið kaupið Suzy Cute fylgir með í kaup-
unum peli og hringla. Suzy Cute er l1/^ tomma
á hæð og gerð úr mjúku plasti. Hún hefur Ijóst
og fallegt hár, sem má þvo — hún hreyfir höfuð,
handleggi og fótleggi! Þið getið keypt allskonar
fatnað á Suzy Cute — rúr.i, borð, kommóðu,
barnavagn, kerru, baðker, leiktæki og leikföng
o. m. fleira.
<Su^yCúte*
Á EFTIR A Ð SLÁ í GEGN!
IINIGVAR HELGASOIM, HEILDVERZLGIM
Sími 19655.
_______________________________
FÁLKINN 33