Fréttablaðið - 10.10.2009, Blaðsíða 66

Fréttablaðið - 10.10.2009, Blaðsíða 66
38 10. október 2009 LAUGARDAGUR S kúli Gunnar Sigfússon, eig- andi Subway á Íslandi, kynnt- ist bátunum frá Subway á náms- árum sínum í Bandaríkjunum. Strax fyrsta árið, 1988, var hann kominn á bragðið. „Ég gat ekki hugsað mér að læra hér heima svo ég fór til Phoenix að læra við- skiptifræði,“ segir hann. „Útskrifaðist þaðan 25 ára árið 1991. Ég varð strax mjög hrifinn af matnum frá Subway og var fastakúnni. Ég sagði við sjálfan mig að ég myndi koma með þetta heim. Þegar ég kom svo heim eftir skólann fór ég að vinna sem verðbréfadrengur í fyrirtækja- ráðgjöf hjá Landsbréfum. Mér hundleidd- ist það svo ég fór á stúfana með leyfi fyrir Subway og það gekk upp.“ Hvernig var skyndibitakeðjubransinn á Íslandi þegar þú byrjaðir 1994? „Það voru færri keðjur en núna og því var stemningin fyrir nýrri keðju góð – maður sér að það er miklu erfiðara að koma inn núna. Það voru bara KFC og Pizza Hut, og McDonalds og Dominos höfðu opnað árið á undan.“ Fékkstu svo Davíð Oddsson til að borða fyrsta skammtinn, eins og McDonalds gerðu? „Nei, ég hafði engan áhuga á því. Það voru dóttir mín og móðir sem borðuðu fyrsta bátinn sem var búinn til á Íslandi. Mér fannst það miklu meira viðeigandi.“ Engir þorrabátar á leiðinni Fyrsta Subway-útibúið var í Faxafeni á sama stað og það er í dag. „Þetta gekk mjög vel frá fyrsta degi, það var reynd- ar algjör sprenging. Ári seinna opnuðum við í Austurstræti og svo hefur þetta verið hægur en öruggur vöxtur, einn til tveir nýir staðir á ári. Við erum með átján staði núna. Þetta hefur bara gerst eftir efnum og ástæðum.“ Átján útibú? Er það ekki með því mesta á Íslandi? „Jú, við erum stærsta veitingahúsa- keðja á Íslandi með langflest útibú. Ég held við séum að selja Íslendingum mesta magnið af mat, hátt í tvær milljónir báta á ári. Af því eru kannski hundrað þúsund „bátar mánaðarins“ í mánuði, sérstaklega ef það er skinkubátur. Hann er vinsælast- ur. Þetta er mjög gott. Í Subway-kerfinu erum við einn af þeim mörkuðum sem best gengur.“ Hvernig stendur Subway á heimsvísu? „Í Bandaríkjunum er Subway stærsta keðjan. Það eru komin ein sex ár síðan Sub- way fór fram úr McDonalds í fjölda staða. Það sama er að gerast á heimsvísu.“ Þetta er merkilegt! Ég hélt alltaf að McDonalds væri langstærsta keðjan. „Jú, jú. En McDonalds þurfa að vera með stærri staði og við komumst af með minni af því við þurfum ekki jafn mikið pláss til að framreiða bátana.“ Sem sérleyfishafi, þá máttu væntanlega ekki gera neitt upp úr sjálfum þér? „Jú, reyndar mættum við það með þeirra samþykki. Ef það væri eitthvað staðbund- ið á Íslandi mættum við gera tillögu að þannig báti.“ Er þá lifrarpylsubátur í bígerð? „Nei! Okkur hefur aldrei þótt þorramat- urinn passa og eiginlega ekki lambakjötið heldur. Það væri einna helst rækjusalatið sem gæti passað.“ Fæðið frá Subway er talið með því heilsu- samlegra í skyndibitabransanum og fræg er herferðin með Jared Fogle sem léttist um 110 kíló með því að borða eingöngu hjá Subway. „Það er jú engin steiking hjá Subway, en það var enginn að spá í heilsu- þáttinn í byrjun,“ segir Skúli. „Síðar hafa margir leikið afrek Jareds eftir, meira að segja einn verslunarstjóri hjá okkur gerði þetta og tók sig verulega niður.“ Kann að selja samlokur Saga Subway er bandarísk uppgangssaga eins og þær gerast bestar. Skúli kann hana vel: „Þeir sem stofnuðu Subway árið 1965 eru enn þá eigendur. Þá var Fred De Luca sautján ára og fékk lánaða 1000 dollara til að hefja reksturinn hjá fjölskylduvini, Peter Buck, sem var prófessor í háskóla. Fred þennan langaði nú bara til að eignast peninga og Peter stakk upp á því að hann opnaði samlokustað. Þúsund dollarar var sæmilegur peningur árið 1965 og nóg til að opna fyrsta staðinn. Síðan þá eiga þeir 50/50 í fyrirtækinu. Til að gera langa sögu stutta varð Subway smám saman að því stórveldi sem það er. Í dag eru um 32.000 Subway-staðir í níutíu og einu landi og það opnar nýr Subway-staður einhvers staðar í heiminum á fimm klukkustunda fresti.“ Hvernig komst þú út úr hruninu svo- kallaða? „Mjög vel. Lykilatriðið í því er eigin- lega það að við misstum af góðærinu. Ég gleymdi að taka þátt í því. Fyrir vikið er ég með skuldlaust fyrirtækið í dag.“ Hvernig gastu gleymt góðærinu? „Með því að skuldsetja mig ekki. Það hefur verið sami eigandi frá upphafi. Við byggðum okkur bara upp og borguðum niður skuldir í góðærinu. Það voru nátt- úrulega skuldir í byrjun því ég átti engan pening þegar ég startaði þessu. En það er búið í dag. Það er ekki ein króna í skuld.“ En var ekki pressa á þér að „gera eitt- hvað sniðugt“? „Jú, jú, og ég er mjög þakklátur fyrir að hafa hvorki selt né tekið þátt í hinu og þessu sem var verið að bjóða manni.“ Hverju þakkarðu það helst að hafa misst af góðærinu? „Áhugaleysi á að skuldsetja mig og bara vantrú á því sem var í gangi. Ég kann að selja samlokur og skil að maður geti haft hagnað af mismuninum á því að kaupa inn og selja út – en ég skildi aldrei þessa gjörninga og skil þá ekki enn þá. Þetta var bisness sem ég skil ekki og ég fer ekki út í bisness sem ég skil ekki. Á tímabili í mesta góðærinu var maður alveg hættur að skilja þetta og var aðallega að spá í það hvað maður væri tregur.“ Má kannski segja að það hafi hjálpað þér að vera „gamaldags“? „Já, en það þykir ekki „gamaldags“ lengur. Það skiptir miklu máli í dag að við séum ekki skuldsett því þá getum við boðið vöruna á almennilegu verði. Við þurfum ekki að leggja á vöruna af því við erum að hugsa um hundruð milljón króna skuldir hér og þar. Þetta gerir okkur kleift að halda verðinu niðri. Bátur mánaðarins, sem er næg máltíð fyrir flesta, er á 349 kr. Þú finnur þannig verð ekki víða.“ Bátur daglega Skúli rekur að auki níu Subway-staði í Finnlandi og tvo Sbarro-staði á Íslandi í samstarfi við Steingrím Bjarnason. Skúli er með um 300 manns í vinnu á Íslandi en hann segist langt frá því að þekkja þá alla með nafni. „Nei, nei, ég er nú bara eigandi og stjórnarformaður. Ég er með frábæran framkvæmdastjóra, Gunnar Skúla Guð- jónsson, sem stjórnar fyrirtækinu, mjög góðan starfsmannastjóra sem sér um starfsmannamálin og mjög gott starfsfólk í heildina.“ Ert þú eins og Jóhannes í Bónus og kemur og setur á einn og einn bát? „Nei, en ég var í því þegar staðurinn opnaði. Sérfræðingarnir frá Subway sem voru við opnunina sögðu strax að ég ætti að fá aðra til að búa til báta. Ég var ekki mjög snöggur og þótti ekki efnilegur. En ég versla mjög oft á stöðunum. Eiginlega daglega. Það eru ekki margir sem þekkja mig svo ég er algengur leynigestur. Ég fylgist mjög vel með að allt sé í lagi. Ég er búinn að borða þessa báta í 21 ár og fæ ekki leiða á þeim.“ Hvernig bát færðu þér? „Núna er ég að hugsa um línurnar svo ég fæ mér kjúklingabringu og sinneps- sósu. Það er engin fita í henni. Og allt ferska grænmetið með. Fyrstu árin borð- aði ég ekkert nema túnfisk og helst með beikoni. Þá var maður ekkert að hugsa um línurnar.“ Gleymdi að taka þátt í góðærinu Fyrsti Subway-staðurinn á Íslandi var opnaður 11. september 1994 og því er haldið upp á 15 ára afmæli keðjunnar á Íslandi um þessar mundir. Fyrirtækið er skuldlaust og eigandinn Skúli Gunnar Sigfússon þakkar það helst skilningsleysi á góðærinu. Dr. Gunni spjallaði við hann. ÞAÐ BORGAÐI SIG AÐ VERA GAMALDAGS Skúli Gunnar Sigfússon við fyrsta Subway-staðinn á Íslandi í Faxafeni. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON 1 iPod nano á ári fyrir Aukakrónur Þú getur keypt þér einn 8 GB iPod nano á ári í Apple-búðinni fyrir Aukakrónurnar sem safnast þegar þú notar A-kortið þitt – eða eitthvað annað sem þig langar í hjá samstarfsaðilum Aukakróna. * M .v . 1 5 0 þ ú su n d k r. in n le n d a ve rs lu n á m án u ð i, þ .a . 1 /3 h já s am st ar fs að ilu m . / S já n án ar á w w w .a u ka kr on u r.i s. * AUKAKRÓNUR | landsbankinn.is | 410 4000 Sæktu um A-kort á www.aukakronur.is N B I h f. (L an d sb an ki n n ), k t. 4 71 0 0 8 -2 0 8 0 . E N N E M M / S ÍA / N M 3 9 3 0 5
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.