Ljósberinn - 19.12.1931, Qupperneq 6

376
LJOSBERINN
K.OTBÚAR1ÍIR

5AGA PRA L_APPLAfSOl
!
■t v;:\
»*
■■'.i fi "■
*,> ít i;' /

Hann var jafnan kallaður »Lappa-
garmur« frá því hann var barn. Lappa-
kona fann hann í snjófönri, þar sem
hann lá hágrátantdi við brjóst móður
sinnar, örendrar. Konan miskunnaði sig
yfir hann og Apú leið vel meðan henn-
ar naut við. En hún dó þegar Apú var
um það bil fjögra ára og með dauða,
hennar hófst mæðusaga drengsins. Hann
hraktist tjald úr tjaldi, fékk lítinn mat
en því meiri barsmíð. Bezt leið hon-
um þá, þegar hann var úti hjá hrein-
dýrunum. Svo mátti heita, að þau væru
einu vinirnir hans, og aldrei fór bet-
ur um hann, en þegar hann sofn-
aði út af hjá einhverjum hreindýrskálf-
5num, — og bar það þá oft við að kýrin
s.eikti á víxl kálfinn sinn og Apú, það
voru einu blíðuatlotin, sem Apú naut,
— í stað móðurástar.
En Apú eltist og varð bæði stór og
sterkur. Fríður varð hann þó ekki, ■—
ekki einu sinni í augum Lappanna. Og
hjólbeinóttur var hann og gekk alltaf
lotinn í herðíum. Það var eins og hann
ætti alltaf von á að verða barínn. Hann
var með klumbunef og augun voru lítil
og skásett.
En væri vel að gáð, mátti í litlu augun-
um lesa, að á bak við bjó saklaus barns-
sál, — enda var Apú barn í hjarta, þó
aö hann væri orðinn fullþroska að lík-
amsburðum.---------
Það er ekki rétt að segja að Apú ætti
enga vini aðra en hreindýrin. Því að
með honurn ólst upp Lappastúlka, fá-
tæk og umkomulaus eins og hann, og
ekki var hún álltin fríðari, en hún sá
í gegnum óálitlegan ytri búnað Apús
og vissi að hann var góður piltur, —
og Apú þótti hún svo fögur, að hann
líkti henni við guðsenglana. Það var þó
ekki af því, að hann vissi ýkja mikið
um Guð eða englana. Að vísu hafði það
komið fyrir að hann hafðí slæðst með
hinu fólkinu í kirkju, — og einstöku
sinnum endranær hafði hann heyrt tal-
að um jólabarnið, Jesús. En eina hug-
myndin, sem hann hafði um Giuð, var
eiginlega sú, að Guð sæti í hásæti, hátt
uppi í himninum, með Jesús sér við
hlið, og dæmdi mannfólkið, en engla-
skarar stæðu umhverfis. — En um
englana dreymdi hann oft, — og þeg-
ar hann sá Alí í fyrsta sklfti, hugsaði