Tímarit iðnaðarmanna - 01.12.1971, Blaðsíða 5

FORSÍÐUMYNDIN
Fyrir skömmu afhenti skipasmíðastöðin
Bátalón hf. í Hafnarfirði fyrstu fiskiskipin,
sem smiðuð eru til útflutnings hér á landi.
Eru það 2 rækjutogarar, um 70 brúttólestir
að stærð. Lengd bátanna er 20 m, breidd
5.6 m og dýpt 2.7 m. Bátana teiknaði Olaf-
ur H. Jónsson, skipatæknifræðingur. Kaup-
andi bátanna er indverskt útgerðarfélag og
verða bátarnir gerðir út frá Madras. Islenzk-
ir skipstjórnarmenn munu verða með bát-
unum fyrst um sinn og kenna indverskum
sjómönnum meðferð veiðitækja og veiðiað-
ferðir.
Ljósm.: Kristinn Benediktsson.
EFNI:
Húsnæðismálastofnun ríkisins ... 42
„Eg dunda fyrir mína hugsjón" ... 48
„Aldrei hræddur við samkeppnina" . 52
Grímur Bjarnason, minning . . . 55
Þrjú heiðruð á iðnþingi...............56
Nýskipan verk- og tæknimenntunar,
nefndarálit.........................59
Skýrsla Iðnfræðsluráðs 1967 og 1968 78
TÍMARIT IÐNAÐARMANNA
Útgefandi:
LANDSSAMBAND IÐNADARMANNA
Ritstjóri:
OTTO SCHOPKA
Setning og prentun:
Prenthús Hafsteins Guðmundssonar
A þessu ári hafa erlendir sérfrœðingar gert ýtarlegar athuganir á ýmsum iðn-
gre'.num, hceði að tilhlutan lðnþróunarsjóðs og Iðnaðarráðuneytisins. Iðn-
greinar þœr, sem hér um rceðir, eru skiþasmíðar, málmiðnaður, húsgagna- og
innréttingasmíði, fata- og vefjariðnaður og sælgætisiðnaður.
Niðurstöður þessara athugana eru mjög á sama veg. Framleiðni íslenzkra
fyrirtækja er yfirleitt langtum minni en sams konar fyrirtækja á öðrum
Norðurlöndum.
Orsakir hinnar litlu framleiðni eru margar og hafa sérfræðingarnir leitazt
við að finna orsakirnar og benda á leiðir til úrbóta.
Fyrirtækin í flestum iðngreinum eru of lítil til þess að geta nýtt ýmsa
framleiðsluþætti á hagkvæman hátt. Sérfræðingarnir leggja því allir mikla
áherzlu á aukið samstarf fyrirtækja og jafnvel samruna, þar sem skilyrði eru
fyrir hendi. Ennfremur benda þeir á nauðsyn betri framleiðsluskipulagningar
og betri stjórnunar á öllum stigum, en telja yfirleitt að vinnugæðin séu mjög
góð.
Nýlega skipaði iðnaðarráðuneytið nefndir til þess að vinna að frarngangi
þeirra tillagna, sem hinir erlendu sérfræðingar gerðu og sem mælt verður
með að nái fram að ganga. í nefndum þessum eru fulltrúar ráðuneytisins,
Iðnþróunarsjóðs og samtaka launþega og atvinnurekenda í viðeigandi- iðn-
greinum. Nefndirnar munu því starfa í nánum tengslum við þá aðila, sem
hér hafa mestra hagsmuna að gæta og er þess að vænta að góður árangur
verði af starfi þeirra.
Á sama tíma vinnur sænskur sérfræðingur frá Iðnþróunarstofnun Samein-
uðu þjóðanna á vegum iðnaðarráðuneytisins að undirbúningi að gerð lang-
tímaiðnþróunaráætlunar. Nauðsynlegt er að tengja þessi verkefni þannig að
komið verði í veg fyrir að sömu verkin séu unnin af tveim aðilum samtímis
°g tryggja þarf sem bezta nýtingu þeirra starfskrafta, sem fengnir verða til
að vinna að gerð iðnþróunaráætlunarinnar.
Ljóst er, að mikil verkefni eru óleyst á sviði hagræðingar í iðnfyrirtækjum
og kosta þarf kapps um að bæta stjórnun fyrirtækjanna, bæði með námskeið-
um fyrir stjórnendur og einnig með því að tryggja nægilegt framboð vel
menntaðra stjórnenda. Hér kemur til kasta menntunarkerfisins og eykur
þetta ástand á nauðsyn þess, að endurskoðun þess sé hraðað mjög verulega.
Enginn getur búizt við byltingu í iðnaðinum, þótt gerðar séu athuganir
og fram komi tillögur um úrbætur. Mönnum hefur sjálfsagt verið lengi Ijóst,
að framleiðni í mörgum iðngreinum hér á landi hefur verið miklu minni en
víða erlendis og lengi hefur verið talað um nauðsyn aðgerða. En nú er mál
til komið, að hætt sé að tala en farið að framkvæma. Og nú eru að ýmsu
leyti hagstæðari skilyrði til athafna en oft áður. Aðild landsins að Fríverzlun-
arbandalagi Evrópu hefur að einhverju leyti orðið til að opna augu manna
fyrir því að efla verði samkeppnishæfni iðnaðarins með framleiðniaukandi
aðgerðum. Fjármagn Iðnþróunarsjóðs gefur líka vonir um, að fjárhagslegur
bakhjarl verði fyrir hendi, þegar á þarf að halda. Og stuðningur almennings
og opinberra stjórnvalda er ekki sízt mikilvægur.
OS.