Tímarit iðnaðarmanna - 01.12.1971, Blaðsíða 23

Nýskipan verk- og
tæknimenntunar
Nefndarálit.
Sumarið 1970 skipaði Menntamálaráðuneytið Verk- og
tœknimenntunarnefnd til þess að kanna stöðu tcekni-
menntunarinnar innan skólakerfisins og eðlileg tengsl
hinna jmsu frceðslustiga og gera tillögur um endurhcetur
t þessum efnum. Nefndina skipuðu Andri ísaksson, sem
var formaður hennar, Bjarni Kristjánsson, Gunnar Bjarna-
son, Jóhannes Zoéga, Magnús Jónsson, Óskar Guðmunds-
son, Stefán Guðjohnsen, Þór Sandholt og Þorbjörn Sigur-
geirsson.
Nefndin skilaði áliti í júnímánuði sl. en á meðan hún
starfaði gaf hún ýmsum hagsmunaaðilum, þ. á m. Lands-
sambandi iðnaðarmanna, kost á að koma á framfceri sjón-
armiðum sínum og gagnrýni á frumtillögur nefndarinnar.
Þar sem búast má við, að margir iðnaðarmenn hafi
áhuga á að kynna sér þcer tillögur nefndarinnar, sem varða
framtíðarskipun iðnnáms og tceknináms, eru birtir hér
á eftir kaflar úr áliti nefndarinnar.
I. INNGANGUR
Verk- og tæknimenntunarnefnd telur það
vera einna helzta gallann á núverandi skólakerfi verk- og
tæknináms á íslandi, að skólastig eru of illa tengd hvert
við annað varðandi námsskrá og réttindi nemenda til
framhaldsnáms, og ólíkar námsbrautir og skólar á sama
eða sambærilegu skólastigi eru of einangruð hver frá
öðrum og viðurkenna ekki sem skyldi námsþætti eða
námseiningar hver annarra. Sem dæmi um slík tengsl,
sem ábótavant er, má nefna annars vegar námsskrá verk-
náms gagnfræðaskóla og iðnskóla í ýmsum greinum tré-
og málmiðnaðar, og hins vegar réttindi til að hefja nám
í verkfræðideild Háskólans að loknu prófi í raungreina-
deild Tækniskólans.
Þennan vanda telur nefndin æskilegt, að reynt verði að
leysa á eftirfarandi hátt:
a) að fjölga hliðarbrautum milli námsbrauta, sem eðli-
legt er að tengja, svo að nemendur þurfi sem minnst
að tefjast, ef þeir vilja bæta við sig námi á skyldu-
námssviði, þótt í öðrum skóla kunni að vera;
b) að fjölga skilgreindum réttindum til framhaldsnáms
á efri stigum að loknum tilteknum námsáföngum;
c) að samhæfa betur nám á framhaldsskólastigi með
endurskipulagningu þess í samræmdum framhalds-
skóla, og jafnframt að samræma betur verk- og tækni-
menntun á háskólastigi með stofnun tækniháskóla.
Umræddar skipulagsbreytingar eru svo umfangsmikl-
ar, að þeim verður ekki komið á nema á æðilöngum
tíma. Því gerir nefndin í tillögum sínum ráð fyrir all-
mörgum áföngum að hinu setta marki, og hefur hún
sett tillögurnar fram í þremur megináföngum: skamm-
tímalausn, millilausn og langdrægri lausn. Kemur þessi
áfangaskipting fram á yfirlitsmyndum yfir tillögur nefnd-
arinnar, en einnig í drögum að framkvæmdaáætlun.
Skylt er að geta þess, að tillögur og framkvæmdaáætlun
nefndarinnar eru að nokkru leyti grundvallaðar á þeirri
forsendu, að meginatriði frumvarps til laga um grunn-
skóla verði að lögum vorið 1972, og í samræmi við þau
lög verði komið á fót nýjum skyldunámsskóla 7-16 ára
barna, er yrði orðinn ríkjandi í landinu um eða upp úr
1980, og mundi nám í honutn jafngilda a. m. k. námi
til gagnfræðaprófs nú, en 4. bekkur gagnfræðastigs hyrfi
ofan af gagnfræðaskólunum.
Hvað á verk- og tæknimenntunarnefnd við með sam-
ræmdum framhaldsskóla? Nefndin á við samræmt skipu-
lagskerfi náms á framhaldsskólastigi — skólastiginu milli
væntanlegs grunnskólastigs og háskólastigs — þannig að
samning námsskrár sé samhæfð af fræðsluyfirvöldum, og
verði námið skipulagt í hverri grein sem röð námsein-
inga, þar sem ein eining taki við af annarri og nám í
nýrri einingu námsgreinar miðist að jafnaði við það, að
nemandi hafi með viðhlítandi árangri lokið námi í næstu
einingu á undan. Jafnframt verði allt nám á skólastiginu,
bæði bóklegt og verklegt, metið samkvæmt sambærilegu
TÍMARIT IÐNAÐARMANNA
59