Vikan - 15.12.1955, Blaðsíða 34

Margir hafa beðið okkur um að
birta mynd af Tónasystrum og segja
sér eitthvað um þær.
Þessar vinsælu Tónasystur komu
í fyrsta sinn fram á kabaretti Is-
lenzkra tóna í vor og voru þá sex.
Jan Morávek æfði þær með plötu-
upptöku fyrir augum, þ. e. a. s. þær
áttu að „backa einsöngvara upp,"
en söngur þeirra féll áheyrendum á
kabarettinum svo vel í geð, að nú
má telja þær meðal hinna eftirsótt-
ustu íslenzku skemmtikrafta.
1 upphafi voru stúlkurnar sex:
Hulda Victorsdóttir, Eygló Victors-
dóttir, Þórdís Pétursdóttir, Sólveig
Thorarensen, Sigríður Pétursdóttir
og Þórunn Pálsdóttir, en Sólveig
Thorarensen varð seinna að hætta
sökum anna, svo að á síðasta kaba-
retti Islenzkra tóna voru Tónasyst-
urnar aðeins fimm.
Af þeim plötum, sem Tóna systur
hafa sungið inn á má nefna: Berg-
mál/Unnusta Sjómannsins, sem varð
metsöluplata á augabragði, Stjörnu-
blik, sem þær sungu ásamt Alfreð
Clausen og Pabbi vill Mambo, sem
þær sungu með Jóhanni Möller. Lög-
in Bergmál og Unnusta sjómannsins
hafa hlotið miklar vinsældir erlendis
og verið mikið leikin af erlendum
útvarpsstöðvum.
/•/
1 Vikunni nr. JfO, sem kom út 20
oktöber, var vísa á bls. 5 í spurninga-
þœttinum.
Sú á Vppsum bætir bú
bóndans yndi og gaman,
allt eins heitir auðarbrú
aftan til og framan.
Þessa vísxi orti Símon Dalaskáld
um ömmu mína, Fríi Önnu Benedikts-
dóttur, sem var húsfreyja á Vpsum
í Svarfaðardal. Nú langar mig til að
vita hvar Vikan hefur fengið vísuna.
Með fyrirfram þakklœti.
María Einarsdóttir
Skúlagötu 56
Reykjavík.
SVAR: Gátuna tókum við upp úr
FÆREYSKAR gátur.
Fullt av kjöti og blóði um dagin,
gapar sum tröll um náttina.
Rennur allan dagin, og sæst ikki
spor eftir.
Eg veit eitt djór, tað fer millum
haga, tað ber sina kliv utan maga;
skjótt tað er, títt tað fer, git nú
so, ið hvat tað er!
Hin deyði bar tann livandi av
skóginum.
•uui| i jnpiwBJinquiaH 'f
•npiæus '8
•i>I>Iojiofii t? iaSo) piA npiæus 'Z
•jn,\3o>is *x
Jóla-
Pósturinn
„Islenzkum gátum,“ sem Jón Árnason
safnaði. Þar er ekki getið heimilda
en undir gátunni standa stafirnir:
P.R.H.
< /#/
Geturðu sagt mér hvernig hœgt er
að komast í samband við ferðafélagið
„Farfuglar“ hér í Reykjavik ?
Eru nokkur sérstök skilyrði fyrir
inngöngu í þann félagsskapf Hafa
ekki íslenzkir Farfuglar aðgang að
félagsheimilum erlendra Farfugla?
SVAR: Bezt er að hringja til for-
manns Reykjavíkurdeildarinnar, Ól-
afs Björns Guðmundssonar í Reykja-
víkur Apoteki. Nýir félagsmenn þurfa
ekki að uppfylla nein skilyrði. Félags-
skapur islenzkra farfugla er deild
í alþjóðasamtökum Farfugla, svo að
félagsmenn hafa aðgang að öllum
slikum félagsheimilum erlendis.
/•/
Fyrir Svönu og Höddu birtum við
dægurlagatextann B e r g m á 1 eftir
Jenna Jónsson, sem Tóna systur
syngja við lag eftir Þórunni Franz.
Til þin blítt mun bergmálið bera
blíða kveðju vinur frá mér.
Til þín blítt mun bergmálið bera
blíða kveðju vinur frá mér.
Ég vona og bíð þín vinur minn,
ég veit að hjá mér er hugur þinn,
þótt lengi sé timinn að líða þeim
hjá
sem langt er í burtu, en elska og
þrá.
En efalaust rætist mín óskastund
um ástríkan vinarfund.
Til þin o. s. frv.
/•/
Mig langar til að biðja þig að
svara nokkrum spurningum um Hús-
mœðrakennaraskóla Islands fyrir
mig. Hvað starfar skólinn í marga
mánuðit Þarf stúllca, sem sækir þar
um skólavist, að vera búin að vera
í einhverjum skóla áður? Hvert er
aldurstakmarkið ? Hve mikið katip
hefur húsmœðraskólakennari?
SVAR: Nám i Húsmæðrakennara-
skólanum tekur tvo vetur og eitt
sumar (vetrarskólinn er i Reykjavík,
en sumarskólinn á Laugarvatni).
nám í husmæðraskola og lokið a. m.
k. gagnfræðaprófi áður en þeir fá
inngöngu í Húsmæðraskólann. Nem-
endur yngri en 21 árs eru helzt ekki
teknir. Húsmæðrakennarar eru
starfsmenn hins opinbera og hafa
því kaup samkvæmt launalögum op-
inberra starfsmanna.
/•/
Eg er 18 ára gamall, en fremur
lítill. Getnr þú gefið mér ráð við
þvi? Eg er með stúlku og það er
leiðinlegt að vera lítið sem ekkert
stœrri en hún. Ráðleggðu mér nú
eitthvað. Ég hef heyrt getið um pill-
ur, sem eiga að lijálpa til að stœkka
mann? Ætli þœr séu skaðlausar?
SVAR: 1 beinunum i mannslík-
amanum eru sérstakir vaxtastaðir.
Eftir að þessir vaxtastaðir eru einu
sinni orðnir óstarfhæfir, vex maður
ekki framar (hvorki með pillum né
öðru). Aftur á móti er ekki alveg
víst að þú sért hættur að stækka, þó
þú sért orðinn 18 ára gamall. Stund-
um vaxa drengir mest á kynþrozka-
aldrinum, en stundum ekki fyrr en
eftir það. Ef vaxtastaðirnir eru aft-
ur á móti enn starfhæfir, og það er
hægt að sjá með myndatöku, þá
hafa læknar stundum á síðari árum
getað aukið vöxt óeðlilega lítilla
barna eða unglinga með hormóna-
gjöfum, en þær eru ákaflega vand-
meðfarnar og ekki á færi nema lækna
að fást við slíkt. En það sem ung-
lingar geta sjálfir gert er að borða
vel og borða réttan mat. Það er alls
ekki grauturinn, sem við stækkum
af, eins og okkur var talin trú um
þegar við vorum lítil, heldur eggja-
hvíturíka fæðan: egg, ostur, kjöt,
saltfískur o. s. frv.
/•/
SVAR til Elvýar, Huldu og Elísa-
betar: Spunakonan eftir Guðmund
Kamban er tíu erindi, svo við get-
um því miður ekki birt þau öll. En
hér fara á eftir tvö fyrstu erindin
og tvö þau síðustu. Ljóðið allt getið
þið fundið í Eimreiðinni, 2. hefti 1934.
1 jarðbrjóstin rennur regnið vægt
og rósabörnin sjúga í sig þrótt.
Rökkrið er brumað, og hægt og hægt
úr húmknappnum útsprungin
rauða-nótt.
Nú smá-þagnar rokksins
bí-bí-og blaka,
þeir blunda sem vaka, þeir þegja
sem kvaka,
og það gerir hljóðið svo hljótt.
Og það eftir sextán ár!
Þá var það, hann kom og kvaddi mig:
hann kraup mér að skauti — ég
strauk hans hár.
Æfilangt gat ég lagt ást hans í
hlekki,
ég átti vald, sem ég notaði ekki:
innibyrgt, ógrátið tár.
Eg orka ekki meir, enda þarf ekki
það,
á þráðnum er hvergi gróm.
Ef blóöug ir er hann á einum stað
er orsökin sú að hann spannst inn
i góm.
því þar var hnútur, sem þurfti að
renna
og þá var sem ég fann hold mitt
brenna
og skildi minn skapadóm.
Þú vitjar mín aftur, mín örlaga-nótt!
með allan þinn minninga-fans.
Lið þú væg yfir rósbörnin, væg vfir
drótt,
ber þú vísdóm hjartans til konu og
manns'.
Velkomin nótt! Ég fer nakin í
háttinn,
því nú hef ég spunnið sterkasta
þáttinn
í hamingjuþræðinum hans.
/•/
Hvernig í ósköpunum stendur á
þvi að fólki er svona illa við að fœra
sig aftar í strœtisvögnunum? Stund-
um verður að skilja annað fólk eft-
ir, sem œtlar með, vegna þess að
vagninn virðist troðfúllur, þó nóg
rúm sé aftast.
SVAR: Það er von að þú spyrjir!
En þetta undarlega fyrirbrigði er al-
þekkt um allan heim. Bílstjórarnir
biðja og hrópa, en farþegarnir vilja
heldur troðast hver um annan fremst
í vagninum en að færa sig aftar. 1
New York voru nýlega gerðar at-
huganir í 200 vögnum, ef takast
mætti að leysa þetta vandamál. Fólk-
ið fremst í vögnunum var spurt,
hvers vegna það vildi ekki færa sig.
Flestir gátu engu svarað, aðrir sögð-
ust vilja vera vissir um að komast
fljótt úr (jafnvel þó aðrar dyr væru
aftast), eða kváðust vilja færa sig,
en gætu það ekki fyrir hinum. Sál-
fræðingum duttu helzt i hug þessar
skýringar: að sumir væru svo utan
við sig, að þeir heyrðu ekki beiðni
bílstjórans, öðrum fyndist gengið á
létt sinn, ef aðrir færu að skipta
sér af því hvar þeir stæðu, en flest-
ir væru bara svo eigingjarnir, að
þeim væri alveg sama þó annað fólk
væri skilið eftir, ef þeir kæmust sjálf-
ir með. Það reyndist algerlega til-
gangslaust að biðja, hóta og- setja
upp spjöld með beiðnum um að færa
sig aftar. Aftur á móti virtist það
ýta svolítið við fólkinu, ef bílstjór-
arnir gerðu að gamni sínu og köll-
uðu: „Færið ykkur aftar, ég er með
mislinga“ eða „Fjarlægðin gerir fjöll-
in blá og mennina mikla, þessvegna
vil ég hafa ykkur sem lengst frá
mér“, eða eitthvað þessu líkt.
Vikan getur enga sennilegri skýr-
ingu gefið, úr því svo víðtæl. mnn-
sókn bar svo lítinn árangur.
Nemendur þurfa að hafa stundað Mín örlaga-nótt! Ég þekki þig!