Fréttablaðið - 12.12.2009, Blaðsíða 65

vín&veisla 7
Dagar víns og osta
Sumum finnst ostar og rauð-
vín ein sjálfsagðasta samsetn-
ing matar og drykkjar sem fyrir-
finnst. En það er hægt að drekka
fleira með ostum en rauðvín og
ekki er sama ostur og ostur þegar
vín er annars vegar. Þumalfing-
ursreglan er að rauðvín á að
drekka með hörðum ostum eins
og cheddarosti en hvítvín eiga
best við mjúka osta eins og brie
og camembert. Gráðost og blá-
mygluost er best að borða með
höfugum vínum eins og sérrí
eða púrtvíni. Kampavín og ostar
eiga vel saman og þá helst mjúk-
ir og mildir ostar eins og brie, ed-
amostur og babybel, litlu sviss-
nesku ostarnir í rauða vaxhjúpn-
um. Vísifingursreglan er sú að
því bragðsterkari sem osturinn
er, þeim mun þyngra og bragð-
meira á vínið að vera.
Á vefsíðunni www.wineintro.
com er að finna nokkrar samsetn-
ingar á ostum og víni sem falla að
flestum bragðlaukum.
Þar stendur að með rjómaosti
sé best að drekka rósavín eða
blush og Beaujolais fer vel með
fetaosti. Púrtvín og Stiltonostur
eru vel þekkt og vinsæl saman,
einkum í Bretlandi, og því höf-
ugra sem vínið er og osturinn
myglaðri, því betra. Sæt hvítvín
eiga vel við milda kryddrjóma-
osta eins og hinn franska bour-
sin sem margir þekkja að góðu
bragði. Ung, sæt og þurr vín fara
geitaosti best á tungu. Þannig má
auðvitað lengi telja en svo er það
í höndum hvers og eins að finna
þær samsetningar víns og osta
sem hugnast best. Gaman væri til
dæmis að stofna klúbb þar sem
hver kemur með eina osttegund
og eina vínflösku. Svo smakka
allir allt og kveða upp sinn dóm.
Góða skemmtun.
GOTT SAMAN Höfugt rauðvín á vel við
þunga og bragðmikla osta.
GOTT MEÐ
KAMPAVÍNI Brie
og aðrir mjúkir
ostar eru bestir
með léttu víni,
til dæmis
hvítvíni eða
kampa-
víni.
ER GÓÐUR MATUR GRENNANDI?
Frönsk matargerð er vissulega margrómuð. Sigríður
Gunnarsdóttir, sem sendi frá sér bókina Sælkera-
ferð um Frakkland, árið 2007, gengur svo langt að
segja að Frakkar lifi hreinlega til að borða góðan
mat.
Sigríður vekur einnig máls á því að Frakkar séu
grennri en aðrir Evrópubúar, þótt þeir séu svona
mikið fyrir góðan mat, og hefur útskýringu á reiðum
höndum; „Skýringin er tvíþætt: Undirstaða í matar-
gerð er nýtt, ferskt hráefni, mikið grænmeti, sjaldan
sósur. Og maturinn er svo góður að engum dettur
í hug að vera í einhverju snakkáti á milli mála, þeir
vilja ekki skemma matarlystina. Væri ekki hollráð að
taka þeirra venju upp, elda góðan mat til að grenna
sig? Þegar stórt er spurt …
SÍLD SEM FORRÉTTUR
Marineruð síld er holl og lystug í forrétti.
Auðvelt er að gera hinar margvísleg-
ustu útfærslur með því að blanda henni
saman við önnur hráefni í köldum
sósum úr sýrðum rjóma. Þeir sem gera
slíka rétti frá grunni þurfa að gera þá
tímanlega þannig að bragðið fái að
blandast vel til að njóta sín sem best.
Einnig eru egg, síld og lauksneiðar sígilt
góðgæti ofan á rúgbrauðssneið.
Síldin er oft réttilega nefnd silfur hafs-
ins bæði vegna verðmætanna sem hún
skapar í þjóðarbúið og einnig vegna
hins silfraða litar síns sem líkja má við
eðalmálm.