Vikan - 31.08.1961, Blaðsíða 33

vera svona ástfanginn & svip?
Maður, sem studdist við hækjur,
gekk um með söfnunarpoka, og
annars hugar lét hún noklcra skild-
inga falla ofan i hann.
Einu sinni hafði hún lagt þessa
spurningu fyrir Don: — Hefur þú
nokkurn tíma verið ástfanginn af
Valerie? —- Nei, ekki ástfanginn,
en mér geðjast mjög vel að henni.
Hún er reglulega viðfelldin og
skemmtileg. — Hann hafði verið
alveg hreinskilinn, en samt var
eins og hrollur færi um hana við
þessa sjón. Hún vissi vel, að Don
var enginn kvennabósi. Siðan þau
hittust í fyrsta skipti, hafði hann
ekki litið við öðrum stúlkum en
henni. En nú voru þau ósátt, og
þetta kvöld voru allir að skemmta
sér, og hann hafði enga ástæðu
til að hafna svona „viðfelldum go
skemmtilegum félagsskap.
— Ég á sök á þessu öllu saman,
hugsaði Inez. Ég vildi ekki fara
með, þess vegna náði Valerie í
hann.
Einhver linippti í hana og sagði
með undrun í röddinni: — Ég er
þó ekki farinn að sjá ofsjónir?
Ert þetta í raun og veru þú, Inez?
Hana rak i rogastanz, og þegar
hún leit við, kom hún auga á Tony
Martin, sem stóð þarna brosandi
ásamt ungfrú Parkins.
— Tony, hvað í ósköpunum ert
þú að gera hérna?
- Ég er i heimsókn hjá móður-
systur minni, og þú þarft ekki að
Vera með nein látalæti, þvi að hún
sagði Elaine, að ég ætlaði að koma
um helgina.
Inez hugsaði sig um, og nú
mundi hún eftir því, að Elaine
hafði vist eitthvað minnzt á Tony,
en liún hafði verið eitthvað ann-
ars hugar og ekki tekið eftir þvi,
sem hún sagði. Auk þess hélt hann
auðvitað, að hún og frænka hans
væru kunnugar, fyrst þær bjuggu i
sama húsi, og hvernig átti hún nú
að útskýra það fyrir honum, að
svo væri ekki?
— Hvað sem öðru liður, þá var
reglulega gaman að sjá þig, stam-
aði hún.
— Hann lofaði að heimsækja
mig fyrir mörgum vikum, sagði
ungfrú Parkins. — En gætum við
ekki gert eitthvað skemmtilegra en
standa hérna? Skrúðgangan á að
fara um allan bæinn og kemur ekki
hingað aftur fyrr en i fyrsta lagi
eftir hálftíma, og það er hægt að
fá reglulegan góðan is hjá Peterkins.
— Frænku dettur alltaf eitthvað
sniðugt í hug, og það er alvej*
óliætt að fara að ráðum hennar,
sagði Tony og br.osti út að eyrum.
Síðan ruddi hann þeim braut gegn-
um lólksfjöldann, og skömmu síðar
sátu þau við lítið borð í kökubúð-
inni með stóra íshrauka fyrir
framan sig.
— Mér finnst það dálítið ein-
kenuilegt, sagði Tony, að Susie
frænka skuli aldrei hafa sagt mér,
að frúin á neðri hæðinni væri
gamla kærastan min.
— En hún vissi það ekki, sagði
Inez, en þagnaði, þegar hún sá að
hún hafði talað af sér. Tony, sem
var svo félagslyndur ag elskulegur,
mundi taka það mjög nærri sér,
ef hann vissi, að hún hafði forðazt
frænku hans, el'tir þvi sem hún gat,
og aldrei viljað þiggja heimboð
hennar. Framkoma hennar var i
raun og veru alveg ófyrirgefanleg.
Ungfrú Parkins flýtti sér að
segja: Auðvitað vissi ég það ekki,
því ef þú hefðir raunverulega
ætlað að kvænast Inez, hefðir þú
NYJIJNG!!!
ANRITSU IRANSiSTOR miðunarstðð
Fiskibátaeigendur!
ANRITSU
TRANSISTOR
miSunarstöðvarnar eru
algjör nýjung.
Vegna hins ótrúlega hag-
stæða verðs geta nær allir
fiskibátaeigendur
YEITT SÉR ÞETTA
NAUÐSYNLEGA
ÖRYGGISTÆKI.
BYLGJUSYIÐ:
Bátabylgja
Langbylgja
Miðbylgja ..
1,6 MC. - 4,0 MC.
535 KC. - 1605 KC.
200 KC. - 400 KC.
SYNISHORN FYRIRLIGGJANDI
Marco li.f.
Aðalstræti 6. - Símar 15953 og 13480.
komið aftur fyrir löngu og ekþi lát-
ið taka hana frá þér.
En Tony lét ekki slá sig út af
laginu. — Það, sem ég á við, er,
að hún hlýtur að minnsta kosti að
hafa séð myndina af mér og sagc
þér, að við værum gamiir kunn-
ingjar. En þú hefur alJrei rninnz.
á það i bréfum þinum.
— Á því er ósköp einföld skýr-
ing, svaraði l'rænkan með hægð.
— Ég ætlaði að láta þetta verða
þér til óvæntrar gleði, þegar þú
kæmir að heimsækja mig.
Þfetta var alveg óskiljanlegt! Ung-
frú Parkins vissi, að hinn ungi
leigjandi hennar hafði forðazt hana
af ásettu ráði alia þessa mánuði
og virt að veltugi allar tilraunir
hennar til að vingast við hana, en
samt reyndi hún að gera allt, sem
í hennar valdi stóð, til að breiða
yfir þetta, svo að Inez kæmist
ekki í vandræði.
— Hún var yndisleg, gömul
kona, hugsaði Inez og roðnaði af
blygðun. — Hvernig gat ég verið
svona eigingjörn og ókurteis? Don
hafði rétt að mæla, — ég hef tekið
ómerkilega, dauða hluti fram yfir
lifandi fólk.
Toný og frænka hans voru að
VIKAN 33