Vikan

Ataaseq assigiiaat ilaat

Vikan - 14.09.1961, Qupperneq 32

Vikan - 14.09.1961, Qupperneq 32
34entugi..... og smekklegi: Hvftir sloppar fyrir verzl- unarfólk og starfsllð sjúkrahúsa. Bómullarskyrtur fyrir íþrótta- og ferðafólk, mansjettskyrtur. Vasaklútar kvenna og karla úr maco- og bóm- ullarefnum, auk þess tyrknesk handklæði. Mislit kjólaefni. Framboð vefnaðarvara frá verksmiðjum þýzka Al- þýðulýðveldisins er furðu fjölskrúðugt. Þér ættuð að sjá með eigin augum hve úrval okkar er mikið. Útflytjendur: OEUTSCHER INNEN- UNO AUSSENHANDEL lEXllL BERLINW8 • B C H R E N S T R A S S E 46 DEU,TS;CHE DEMOCRAT i;S]C H I REf UBLIK niimeri neðan að, og það var eitt- hvað grunsamlegt við ökulag bíl- stjórans. Ég veifaði honum af ein- skærri forvitni, og hann stanzaði. Það var rúmlega fertugur maður og mikið drukkinn. — Nokkuð gert fyrir þig? spurði hann. — Nei, líklega ekki. Mér sýnist þú vera fullur. Þú veizt kannski ekki, hvað það gildir? Hann varð alvarlegur á svipinn og drap á jeppanum og leit á mig frá toppi til táar. — Ertu kannski einhve-r lög- gæzlumaður hérna? — Ég gæti kannski verið það. — Heyrðu, iagsi, þetta er allt í lagi. Ekki keyrir maður út af hérna á aurunum. Ég fékk mér einn hérna niðri við kvísl. — Það hefur nú verið meira en einn. — Einn eða tveir, hvaða máli skiptir það. Ég er olræt.'Þú, ert eng- in andskotans lögga. — Nei, að vísu ekki, en lögregl- an er hér ekki langt undan. — Heyrðu, þetta er olræt, ég er húinn að segja þér það. Þú ferð ekkert að hóa í þessa andskota. Allt í lagi með mig. Ég skal sýna þér öll þessi merki, ef þú ert góð- ur, ... þessi stefnuljós og allt það. Það er allt olræt hjá mér. Það voru margir komnir á stjá, þegar ég kom aftur upp í Mörkina, og flestir héldu kyrru fyrir og nutu sólarinnar. Það var miklu minna gengið á milli núna, vegna þess að þetta hneykslanlega, sem blöðin skrifuðu um, mundi frekar gerast að kvöldinu, og þá var allt i lagi að liggja og njóta sólarinnar að minnsta kosti fram yfir hádegið. Ég gekk ásamt tveim félögum mínum austur i Langadal einhvern tima fyrir hádegisbilið, og við lent- um þar, sem skíðadeild ÍR hafði hreiðrað um sig. Þar var margt ágætra manna og kvenna. Það hafði fundið sér næturstað, þar sem vel sá til jökulsins, og það starði með fjarlægu bliki á snjóinn ofan við skriðjöklana og skildi ekki, hvers vegna það lá þarna í grænu grasi eins og illa gerðir hlutir, — fólk, sem var fætt til að standa á skíðum i svig og bruni og stökki ofar græn- gresi og öðru því, sem venjulegt fólk sækist eftir. Það var sungið og spilað á gítar, meðan horft'var á jökulinn, og svo kom Jóhannes úr Kötlum i heimsókn, og upphóf- ust pólitískar umræður. Þetta fólk var ákaflega kapitalískt, og Jóhann- es átti í vök að verjast með sína austrænu sælu. En þennan sama dag hafði Rússinn Titov sveimað seytján hringi kringum jörðina, og Jóhannes var svo hamingjusamur yfir þessum geimsigri þeirra í Sovét, að árásir einstakra íhaldsmanna sunnan úr Reykjavík bitu ekki á hann. Megin-skemmtiatriði dagsins var íþróttakeppni vestur í Húsadal. Byrjaði hún með þvi, að nokkrir ungir menn reyndu hæfni sína á tjaldi einu og léttu ekki fyrr en einn kom nokkurn veginn niður á tjaldið mitt og stórskemmdi það. Siðan var stokkið yfir snúru, og voru aðalkeppendurnir tveir efni- legir sportmenn, tvíburar og prent- arar úr Edduprentsmiðju. Höfðu þeir báðir betur. Þetta sunnudagssíðdegi var ann- ars afskaplega friðsælt, og þetta hljóta að hafa orðið þeim feiknar- leg vonbrigði, sem voru komnir á Þórsmörk til þess að sjá svall og ólifnað í stórum stil. Söngurinn náði hámarki þarna undir kvöldið; það var sungið í tjöldum, það var sungið á flötunum og uppi í hlíð- unum. Það var alltaf verið að reyna að færa upp Maríu hans Sigurðar Þórarinssonar, en flestir virtust orðnir leiðir á henni, og hún átti mjög erfitt uppdráttar. Þegar rökkva tók, var kveikt bál i nýlendu Úlfars Jakobsens; settust margir við bálið, en Úlfar spilaði á gítar og hafði Fegurðhársins hefst með Hversvegna? vegna þess, að með því að nota White Rain verður hárið Iifandi og blæfagurt. Þessi silkimjúki vökvi er með lokkandi ilmi, gerir hárið glitr- andi, gefur því blæbrigði . . . vek- ur hina duldu fegurð þess. White Rain er framleitt á þrennan mis- munandi hátt til þess að fegra sérhverja hárgerð — ein þeirra hæfir einmitt yðar hári. 32 vikan

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.