Vikan - 12.10.1961, Blaðsíða 16

Ýmiskonar húsgögn eftir bandaríska arkitekta, sem sýna stefn-
una þeim megin hafsins. Hér eru línurnar yfirleitt ávalar og
notkun efna mjög fjölbreytileg.
Fjórir léttir stólar úr málmgrind, plasti eða formbeygðum kross-
við, svampi og ullaráklæði. I>essir stólar eru eftir finnska arkitekta
og svipar til húsgagnanna, sem hér eru sýnd eftir ameríska
arkitekta.
-■«USí<;ö»
Sýnishorn af húsgögnum eftir fræga bandaríska arkitekta. Hér
er allsstaðar notuð málmgrind og með henni leður á stólana, en
hert plast á borðin.
Meðan við höfum húsgögn í kringum okkur — og það er ekki útlit fyrir neina
breytingu á því — munu koma fram nýjar stefnur, nýjar gerðir og ný efni,
nálega á hverju ári. Þetta kemur að nokkru leyti til af því, að húsgögn eru háð
tízkunni eins og föt, hús og bílar; það sem Þótti gott fyrir fimm árum hefur oxðið
að þoka fyrir öðru, sem þykir fallegra eða betra í dag og við vitum, að samt
verður það að láta í minni pokann fyrir einhverju, sem framleitt verður á næstu
árum. Þeim Þykir ekkert að því, að eitthvað nýtt komi fram sem oftast og það
gamla verði úrelt sem fyrst.
Það er gaman að staldra við og virða fyrir sér þróunina á undanförnum ára-
tugum. Bauhausmenn í Þýzkalandi tóku á málunum með heilagri vandlætningu
og fordæmdu allt, sem ekki stóð í beinu sambandi við notagildi hlutarins. Þessi
púritanismi varð til þess að skapa algjörlega nýja stefnu en það var á honum rétt-
trúnaðarsvipur framanaf, sem einkum varð á kostnað hins fagurfræðilega.
Það er óhætt að segja, að húsgögn á síðustu þrjátíu árunum, hafi byggzt á
þeim grundvallarreglum sem settar voru i Bauhaus. En straumnum hefur verið
veitt í nýja farvegi. Það er ærinn mismunur á því að bannfæra allt, sem ekki
viðkemur notagildinu og hinu, að hluturinn sé nálega eingöngu fyrir augað. Það
bezta við nútima húsgögn, er það, að reynt hefur verið að samræmá fegurð og
notagildi. Því er ekki að neita, að ýmislegt er núna haft með, sem brautryðj-
endur í nútímastíl hefðu kallað pírumpár með mikilli vandlætingu.
1 þessum þætti er ætlunin að gefa ykkur kost á þvi að sjá ýmsar nýjjungar,
sem stungið hafa upp kollinum að undanförnu. Margt bendir til þess, að útlit á
húsgögnum verði einkum með tvennu og. ólíku móti í náinni framtíð: Annars
vegar eru húsgögn úr gerviefnum, plasti eða málmblöndum, sem hafa mjög mjúk-
ar línur, jafnvel svo að engin lina fyrjrfinnst í hlutnum. Þessháttar húsgögn eru
(-mjög sjaldséð i húsgagnabúðum hér, enda hvergi framleidd hér, mér vitanlega.
Hinn frægi danski arkitekt, Arne Jacobsen, vakti mikla athygli fyrir tvær
gerðir stóla, sem hann teiknaði fyrir nokkru og nefndi annan „Svaninn" og
hinn „Eggið." Þeir einkennast mjög af ávölum línum og hafa sjálfsagt að ein-
hverju leyti orðið til þess að ýta undir hugmyndaflug húsgagnaarkitekta í
sambandi við bognar línur í húsgögnum.
Ameríkumenn eru hérumbil heimsfrægir fyrir ljót húsgögn, það er að segja,
það sem fæst í búðum. Hinsvegar eiga Þeir nokkra af hinum slyngustu húsgagna-
arkitektum heimsins, en verk þeirra sjást ekki í sölubúðum, heldur munu þeir
einkum vinna fyrir stofnanir og fyrirtæki. Af þessum mönnum má nefna Charles
Eames, Harry Bertoia, George Nelson og tvo af Norðurlandakyni, sem ef til
vill eru frægastir, E'ero Saarinen og Jens Risom. Við birtum hér myndir af
nokkrum verkum þessara manna til Þess að allir geti sannfærzt um ágæti þeirra,
en það er þó greinlegt, að þau eru mjög sérkennileg og þarna er eitthvað alveg
nýtt á ferðinni, sem byggist að talsverðu leyti á notkun efnisins. Af verkum
Framhald á bls. 30.
Í6 VIKAN
u.
J