Vikan - 30.08.1962, Qupperneq 2
Loksins!
litarblær svo eðlilegur, að öll-
um sýnist hann ekta.
í fuUri fllvöru:
ÓUÓF
Stórkostleg uppgötvun frá Noxzema! Hressandi Cover Girl smyrst svo eSlilega og fullkomlega. Það iuni-
heldur sérstök sóttvamarefni, sem bæta húðina og hjálpa að koma í veg fyrir húðtruflanir.
Hið nýja Cover Girl er svo létt og
fer svo yndislega vel á andlitinu . . .
og þar að auki dásamlega gott fyrir
húðina. Ólíkt mörgum „Make-ups“,
sem bæta húðina ekki neitt (oft
jafnvel skaða hana) fær húðin með
notkun Cover Girl, sérstök bætandi
efni. Berið á yður „Cover Girl
Make-up“ á hverjum morgni. —
Strjúkið yfir með Cover Girl stein-
púðri á daginn. Með því fáið þér
ekki aðeins fegurra útlit, heldur
verður húðin fallegri. Það er því
ekki að undra þótt Cover Girl sé
uppáhalds feguröarlyf milljóna
stúlkna.
NÝTT COVER GIRL með sérstakri efnasamsetningu frá Noxzema.
HEILDSÖLUBIRGÐIR
FRIÐRIK BERTELSEN & CO. H.F.
Sími 36620. Laugaveg 178
Mikið áhyggjuefni allra andlega
ótruflaðra manna er sú óstjórnlega
árátta íslenzkra valdamanna, að
efna til stórveizlna, kappáts og hóp-
drykkju í tíma og ótíma og kosta
til þess af almannafé. Nú er málum
svo komið, að ekki má hópur fót-
boltaspilara eða handknattleiks-
kvenna gista svo ísland, að ekki
sé efnt til átveizlu í Þjóðleikhús-
kjallaranum eða Nausti og síðan
ekið með allan hópinn á Þingvöll
eða austur að Sogi. Veizluhöld og
ferðalög eru einn dýrasti munað-
ur, sem fátækir íslendingar geta
veitt sér, og geta því allir gert sér
í hugarlund, hver kostnaður þessu
er samfara fyrir almenning, því að
auðvitað er seilzt í vasa hans, er
um slík útgjöld er að ræða.
Það er gott og blessað að vera
gestrisinn og veitull og reyndar
gamall og góður íslenzkur þjóðar-
siður, en hóf er bezt í öllu og þá
einnig hér. Sjálfsagt er að reyna
að gera gestum sínum til hæfis, en
þó naumast nauðsynlegt að veita
langt um efni fram. Gestrisni getur
hæglega farið út í bruðl og kjána-
skap og orðið fremur til skammar
og athlægis en frægðar og frama.
Og það er grunur minn, að svo sé
það hjá okkur.
Það er óhjákvæmileg staðreynd,
að þeir hópar íslendinga, sem heim-
boð hafa þegið af öðrum þjóðum,
svo sem íþróttamenn og aðrir fleiri,
hafa hvergi mætt öðru eins atlæti
og þeir flokkar útlendinga, sem Is-
land hafa sótt heim, enda ekki all-
ar þjóðir, sem telja sig hafa efni
á slíku, jafnvel þótt mannfleiri séu
og meiri fyrir sér að flestu leyti.
íslenzkir forráðamenn ættu að
sjá sóma sinn í því að ráðstafa al-
mannafé af meiri ráðdeild og fyrir-
hyggju en hér er raunin. Við getum
áreiðanlega gert okkar erlendu gest-
um til geðs á skikkanlegri og ögn
skynsamlegri máta. Og íslandsdvöl
gæti orðið þeim enn meira ónægju-
efni, ef ekki væri demt yfir þá slíku
steypiflóði ofboðslegustu óhemju-
láta.
Við íslendingar verðum að gera
okkur grein fyrir því, að við höf-
um alls ekki efni og ástæður til
að fagna hverjum gesti eins og um
þjóðhöfðingja sé að ræða. Við erum
lítil þjóð og óþægilega skammt síð-
an við réttum úr kryppunni, hvað
fjárhag snerti. Þess vegna gerum
við sjálfum okkur bæði skömm og
skaða með háttalagi sem þessu. ís-
lenzkir ráðamenn ættu að vera þess
minnugir áður en þeir veita næst
af fjárlögum til risnu og óhófseyris.
Yfrið nóg gestrisni er að veita
þessu fólki, er heiðrar landið með
návist sinni, fæði og húsnæði, þó
að ekki sé ausið í það víni og veizlu-
mat og því ekið að kostnaðarlausu
langtímum saman í dýrum lang-
ferðabifreiðum, hvernig sem veður
er. Svo mikla furðu vekur þetta
bjánalega tiltæki íslendinga, að
flestir útlendingar henda að því
gaman en aðrir eru furðu lostnir.
Það er mikill og óþarfalega út-
breiddur misskilningur, að íslend-
ingar viti ekki aura sinna tal, því
Framhald á bls. 39.